NR 21/2023
21.04.2016

„Z mojego okna widać wszystkie kopce” w Bunkrze Sztuki

„Z mojego okna widać wszystkie kopce” w Bunkrze Sztuki
Z mojego okna widać wszystkie kopce, widok wystawy

Z mojego okna widać wszystkie kopce, widok wystawy

Międzynarodowa wystawa zbiorowa Z mojego okna widać wszystkie kopce jest swoistym montażem obrazów, obiektów, scen i cytatów z opowieści, której głównym bohaterem jest instytucja – dzisiejsza Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki.

Nieco ponad pół wieku temu krakowskie dzienniki obwieściły: „Salon wystawowy przy Plantach nareszcie otwarty!” Poprzedniego wieczoru, czyli 11 września 1965 roku, gwarny tłum znamienitych gości uświetnił uroczyste otwarcie Miejskiego Pawilonu Wystawowego. Po niemal dekadzie architektoniczno-budowlanych perturbacji Kraków zyskał nowoczesną przestrzeń dedykowaną sztuce współczesnej – taka fraza mogłaby otwierać fabułę o początkach dzisiejszego Bunkra Sztuki. Z pewnością nie byłaby to jedyna narracja, lecz zaledwie jedna z kilku.

Tytułowe dla wystawy zdanie uwodzicielsko i zaczepnie wypowiada Marek Arens, główny bohater Jowity (reż. Janusz Morgenstern, 1967). Ta nierealna obietnica spełnienia pragnień i zachcianek kochanki (w tej roli Barbara Kwiatkowska) staje się metaforą nieuchwytnego ideału oraz projekcją marzeń. Wyobrażenie niemożliwego jest momentem demonstracji przekory w stosunku do zwyczajności świata. Z tej perspektywy galeria staje się obietnicą przestrzeni niemożliwej, ale kuszącej.

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Mateusza Kuli

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Mateusza Kuli

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Moniki Niwelińśkiej

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Moniki Niwelińśkiej

Dzieje Galerii, ustanowionej w 1949 roku jako krakowski oddział Centralnego Biura Wystaw Artystycznych, wraz z następującymi po sobie przemodelowaniami jej misji i celów odzwierciedlają bardziej ogólne i szerzej zakrojone procesy przeobrażeń ustrojowych, społecznych, artystycznych, w tym także rozumienia ich wymiaru publicznego. Próby poszukiwania przez tę instytucję miejsca zarówno na kartach historii własnej, w mikroklimacie krakowskiego środowiska artystycznego, jak i na scenie ogólnopolskiej i międzynarodowej stanowią podstawową narrację tej wystawy. Jaki wpływ na obecny kształt Galerii i jej społeczne postrzeganie ma dziedzictwo PRL-owskiej sieci BWA? W jaki sposób na jej współczesnym charakterze zaważyli artyści neoawangardy wykraczający poza utarte schematy artystyczne i rozszerzający swoje działania o praktyki efemeryczne i intermedialne? To tylko niektóre z pytań o mechanizmy spojrzenia, relacje władzy, kierunki zależności między patrzącym a obserwowanym oraz przemiany w sposobach odbioru i definiowania dzieła sztuki.

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment wystawy poświęconej Krystynie Różyskiej-Tołłoczko

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment wystawy poświęconej Krystynie Różyskiej-Tołłoczko

Z mojego okna widać wszystkie kopce, widok wystawy

Z mojego okna widać wszystkie kopce, widok wystawy

Z mojego okna widać wszystkie kopce to także opowieść o architekturze instytucji autorstwa Krystyny Tołłoczko-Różyskiej, którą sama nazwała Pawilonem Wystawowym, czyli miejscem do eksponowania i oglądania. Proces pracy nad architektoniczną bryłą oraz niezwykle spójna i nowatorska koncepcja funkcjonalności wszystkich jej przestrzeni pokazane zostaną dzięki oryginalnym rysunkom i projektom tej wybitnej architektki. Punktami odniesienia dla historycznej narracji będą przygotowane specjalnie na wystawę realizacje polskich i zagranicznych artystów – instalacje Andrisa Eglītisa, Yanego Calovskiego, Katarzyny Krakowiak, Moniki Niwelińskiej i Mateusza Kuli – traktujące o delikatności i upływie czasu, rozpadzie materii (także samej architektury Galerii, w przededniu ogłoszenia konkursu na przebudowę i rozbudowę gmachu) i tym, co po owej erozji pozostaje.

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Yane Calovskiego

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Yane Calovskiego

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Yane Calovskiego

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment instalacji Yane Calovskiego

Wystawie towarzyszy inauguracja nowej przestrzeni – Pawilonu Wystawowego usytuowanego pomiędzy głównymi salami ekspozycyjnymi, zaprojektowanego przez krakowskie studio architektoniczne BudCud. Jego nazwa bezpośrednio przywołuje tę, którą w momencie otwarcia nadała Galerii jej architektka Krystyna Tołłoczko-Różyska. Pawilon to miejsce warsztatów, paneli dyskusyjnych, seminariów oraz spotkań otwartych grup czytelniczych poświęconych refleksji nad modelami i strategiami kuratorskimi, historii wystawiennictwa, teorii i praktyce budowania narracji w przestrzeni ekspozycji oraz prawom własności intelektualnej. Pawilon dedykujemy zarówno profesjonalistom, jak i studentom rozmaitych kierunków oraz wszystkim zainteresowanym poznawaniem, a także analizą mechanizmów działania instytucji, współpracy kuratora, artysty i krytyka sztuki w ujęciu historycznym oraz współczesnym. Wśród zaproszonych w 2016 roku gości są m.in. Aneta Szyłak, Alexander Koch, Maria Hlavajova, Ann Demeester i Binna Choi.

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment wystawy poświęconej krakowskiej neoawangardzie

Z mojego okna widać wszystkie kopce, fragment wystawy poświęconej krakowskiej neoawangardzie

Dołącz do grona patronów „Szumu”.

Spodobał Ci się ten materiał? Dziś niezależna krytyka artystyczna potrzebuje Twojej pomocy. Pozwól robić ją nam dalej.

NEWSLETTER

Co piątek w Twojej skrzynce!


Stopka

Artystka / ArtystaAWACS (Peter Grzybowski, Maciej Toporowicz), Azorro (Oskar Dawicki, Igor Krenz, Wojciech Niedzielko, Łukasz Skąpski), Agata Biskup i Przemysław Czepurko, Janusz Byszewski, Yane Calovski, Marek Chlanda, Wincenty Dunikowski-Duniko, Roman Dziadkiewicz, Andris Eglītis, Peter Grzybowski, Maciej Jerzmanowski, Janusz Kaczorowski, Konger (Marian Figiel, Władysław Kaźmierczak, Marcin Krzyżanowski, Artur Tajber), Katarzyna Krakowiak, Mateusz Kula, Monika Niwelińska, Stefan Papp, Maria Pinińska-Bereś, Michael Portnoy, Laure Prouvost, Artur Tajber, Raša Todosijević, Krystyna Tołłoczko-Różyska, Zbigniew Warpechowski, Mieczysław Wejman, Anna Zaradny
WystawaZ mojego okna widać wszystkie kopce
MiejsceGaleria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki
Czas trwania05.03 - 08.05.2016
Kuratorka / KuratorAnna Bargiel, Paulina Hyła, Magdalena Kownacka, Lidia Krawczyk, Anna Lebensztejn, Kinga Olesiejuk, Aneta Rostkowska, Krzysztof Siatka, Karolina Vyšata, Magdalena Ziółkowska
FotografiestudioFILMLOVE
Strona internetowawww.bunkier.art.pl
Indeks

Zobacz też