„Miłość na skraju przepaści” w Galerii Arsenał w Białymstoku

Alla Georgieva, Uliczne matki/Street Mothers, 2001–2011 fotografia/photography

Wystawa Miłość na skraju przepaści bada przejawy miłości jako niezwykłej siły w obliczu konfliktu społecznego, politycznego i osobistego. Pasja i determinacja umożliwiły kobietom w Europie Wschodniej przezwyciężenie sytuacji straty, gwałtu, wojny, wysiedlenia, problemu tożsamości i bezdomności – poprzez działanie, wymianę społeczną, odpowiedzialność, gościnność, odkupienie, które wydobywają ukryte szczegóły czy stan „bycia pomiędzy” w szerszym zawirowaniu społeczno-kulturalno-politycznym. W tym kontekście miłość może przybierać wiele postaci oraz nawiązywać do sytuacji na krawędzi: między pragnieniem a rozpaczą, euforią a lękiem, namiętnością a zniszczeniem, śmiercią a życiem. Prace prezentowane na wystawie można również postrzegać jako dokumenty społeczne, ponieważ dotyczą konfliktów, których świadkami lub rozjemcami były same artystki. Skupiają się one nie na linii czasowej, lecz na różnorodności dialogów, które toczyły się w wielu miejscach w ciągu ostatnich pięciu lat. Innym ważnym zamysłem wystawy jest zacieranie społecznych i geopolitycznych rozróżnień między tożsamością etniczną, rasową, kulturową i narodową, z jednoczesnym podkreśleniem możliwości dialogu i interakcji między tym, co lokalne, a tym, co globalne.

Duba Sambolec Kolekcjonerki #2/Collectors #2 instalacja/installation video: Kolekcjonerki/Collectors, 2001–2002 kolor i dźwięk 15’10”, neon, rośliny, 2 głośniki na statywach, krzesła

Mare Trala, Dziennik

Osiemnaście artystek z Europy Wschodniej analizuje w swoich pracach szereg kwestii, jak estetyka histerii, profanacja historii lokalnych, fragmentacja czasu i przestrzeni przez nowe media i komunikację multimedialną, kładąc nacisk na doświadczenia kobiet: prześladowanie, przemoc, wykluczenie czy niewidzialność, które choć różne, są zrozumiałe pod względem zamiarów lub pragnień, oporu lub akceptacji. W obrazach i dźwiękach artystki ucieleśniają własne przeżycia jako kobiet, matek, córek, żon, kochanek czy przyjaciółek. Zamiast wykorzystywać aktywizm polityczny właściwy radykalnemu feminizmowi ich socjalistycznej przeszłości, artystki opowiadają się za poetyką wizualną, która dekonstruuje patriarchalne systemy władzy, definiując na nowo możliwości osiągnięcia empatii w kontakcie osobistym, społecznym i politycznym.

Miłość na skraju przepaści, widok wystawy

Ira Eduardovna, Pozdrowienia do Pragi/To Prague with Love, 2013, HD video, 12’00”

Mare Tralla, Written Into Space, 2011

Innym ważnym aspektem tej wystawy jest stosunek do nowych mediów z różnych okresów. Wśród uczestniczek są zarówno pionierki, jak i artystki dopiero rozpoczynające drogę twórczą, stąd mamy do czynienia z odmiennym podejściem do nowych mediów na płaszczyźnie zarówno osobistej, jak i historycznej czy technologicznej.

Miłość na skraju przepaści, widok wystawy

Milena Dopitová, Moja, chodź, mam, moja, biorę!/Mine, Come on, I’ve Got It, Mine, I’m on It!, 2012, instalacja wideo / video-installation, 00’45”

Izabella Gustowska, Róża – Miłość/Rose – Love, 2005, video, 5’30”

Miłość na skraju przepaści, widok wystawy

Miłość na skraju przepaści, widok wystawy