„Miękkie kody. Tendencje konceptualne w sztuce słowackiej” w Muzeum Współczesnym Wrocław

Pavla Sceranková, Wprowadzanie. Wyprowadzanie, 2007, dzięki uprzejmości Drdova Gallery, Praga, © Drdova Gallery, Prague

Wystawa Miękkie kody. Tendencje konceptualne w sztuce słowackiej skupia się na jednej z kluczowych tendencji słowackiej sztuki współczesnej i nowoczesnej – działaniach konceptualnych i postkonceptualnych na przestrzeni ostatnich pięciu dekad w sztuce wizualnej na Słowacji, począwszy od lat 60. do współczesności.

Widok wystawy: prace Rudolfa Sikory, Autostrada … (dzień? noc?), 1981; Z cyklu * → † (niezidentyfikowana przestrzeń), 1980; Nie! Nie! Tak?, 1980, dzięki uprzejmości Roman Fecik Gallery, Bratisława

Viktor Frešo, Bez tytułu, 2012

Radykalna zmiana w rozwoju sztuki słowackiej przyszła w połowie lat 60. (konceptualizm, sztuka ziemi, sztuka tekstu, manifestacje, performance, fotodokumentacja). Nurt konceptualny, który pojawił się na Słowacji w latach 60., formułował bardzo radykalną krytykę obrazu. Wystawa prezentować będzie silny wpływ nowych pomysłów, nowych nieikonicznych postaw, odkrywających nowe sposoby kodowania, nowe obszary mediów i intermediów, z których wyłania się nowa sztuka i nowy język antysztuki.

Widok wystawy: Roman Ondák, Opór, 2006; Július Koller, Stół do ping-ponga, 1990, kolekcja Słowackiej Galerii Narodowej, Bratysława

Marek Kvetan, Blask, 2014

Jednocześnie ujawniać będzie także różne polityczne i społeczne konteksty, w jakich pojawiła się sztuka konceptualna w poprzednim ustroju (jako alternatywna, nieoficjalna scena) oraz ukazywać kontynuację i redefinicję tej postawy po politycznej zmianie po roku 1989.

Widok wystawy: Jozef Jankovič, Pajęczyna, 1967 , kolekcja Słowackiej Galerii Narodowej, Bratysława; grupa XYZ (Milan Tittel, Matej Gavula), Ropa, 2005

Marko Blažo, Złote dłonie, 2002