„Głębokie słuchanie” w BWA Katowice

Głębokie słuchanie to projekt, w skład którego wchodzą wystawy, wykłady, performances i spotkania z artystami. Tytuł został zaczerpnięty z koncepcji kompozytorki Pauline Oliveros, która w ramach głębokiego słuchania praktykowała obserwacje własnego ciała, mające prowadzić do umiejętności nasłuchiwania Innego. Celem tych ćwiczeń miało być przekształcenie nawyków percepcyjnych w celu wykształcenia postawy czujności i otwartości w stosunku do otoczenia.

Galeria BWA podczas trwania projektu zamienia się w tymczasowe laboratorium pracy z dźwiękami. Pełni funkcję pojemnika gromadzącego różnego rodzaju opowieści, śpiewy, zawodzenia, trzeszczenia, zgrzyty, oddechy, szelesty. Wspólnym mianownikiem większości działań w ramach Głębokiego słuchania jest kategoria wymiany inicjowana za pomocą różnorodnych procesów aktywizowania percepcji odbiorców.

Norbert Delman, „Prototyp”

Mateusz Kula, „Katabaza, wydrapany na ścianie numer telefonu, mikrosłuchowisko nagrane na poczcie głosowej”

Mateusz Kula, „Katabaza, wydrapany na ścianie numer telefonu, mikrosłuchowisko nagrane na poczcie głosowej”

na pierwszy planie: Piotr Bosacki, „Pantofelki”

Daniel Koniusz, „Untitled (All thoughts on me)”

Adrian Kolarczyk, „V A Polish Bootlegs”

Piotr Bosacki, „Antena”

Martyna Łyko, Jolanta Jastrząb, „Współsłuchanie”

Honorata Martin, „Wyjście w Polskę”

Karolina Freino, „Chansons de Geste”

„Głębokie słuchanie”, widok wystawy

Konrad Smoleński, „The End of Radio”

Piotr Bosacki, „Rzeczy oczywiste”, obiekty z Kolekcji Zachęty-Narodowej Galerii Sztuki

Wystawa rozpięta jest pomiędzy trzema zagadnieniami: słuchaniem jako narzędziem badawczym, w ramach którego oddaje się głos uciszanym, terapeutycznym ćwiczeniem z uważności, którym zaproszeni artyści dzielą się z odbiorcom, wreszcie wsłuchiwaniem się w otoczenie, jednocześnie czułym, jak i krytycznym.