„All We Are” w Gdańskiej Galerii Miejskiej

Judith Hopf, Flock of Sheep/Stado owiec, fot. K. Olechnowicz, Gdańska Galeria Miejska 2015

Wystawa grupowa pt.: ALL WE ARE prezentuje prace sześciu międzynarodowych artystek współczesnych: Magdaleny Abakanowicz (Polska), Yael Bartany (Izrael), Anetty Mony Chişy (Rumunia) & Lucii Tkácovej (Słowacja), Judith Hopf (Niemcy) oraz Idy Persson (Szwecja).

Anetta Mona Chisa i Lucia Tkacova, Manifesto of futurist woman (Let’s conclude), kadr z filmu, 2008

ALL WE ARE koncentruje się wokół uwarunkowań, zachowań oraz struktur grup, zbiorowisk i mas. Pokazywane prace badają różnorakie systemy zdefiniowane w toku politycznych, ekonomicznych, kulturowych, bądź ideologicznych powiązań.

Od XIX wieku, psychologia społeczna i filozofia badała pojęcia zachowań stadnych i psychologie tłumu, zgłębiając fenomen dużej zbiorowości ludzi zachowujących się w ten sam sposób, w tym samym czasie i przyswajających reakcje większości członków zbiorowości. Wśród różnorodnych teorii, centralne pojęcie oscyluje wokół utraty poczucia indywidualności, a przez to własnej tożsamości, odpowiedzialności i moralności. ALL WE ARE prezentuje strategie artystyczne i gesty eksplorując ‚tłum’ zarówno jako fenomen strukturalny jaki i konkretne warunki życia i sferę społeczną.

Magdalena Abakanowicz, Tłum

Jako historyczny i konceptualny punkt wyjścia, wystawa eksponuje wybór rzadko pokazywanych rysunków węglem i litografii pt.: Tłum, autorstwa Magdaleny Abakanowicz, jednej z najbardziej znanych w świecie artystek polskich. Prace z 1987 roku ukazują centralny wątek twórczości Abakanowicz, którym jest „nieskończoność” i relacja pomiędzy jednostką a tłumem.

Yael Bartana, Inferno, 2013, kadr wideo, dzięki uprzejmości Petzel Gallery, New York; Annet Gelink Gallery, Amsterdam, and Sommer

Yael Bartana, pierwsza niepolska artystka reprezentująca Polskę na Biennale w Wenecji w 2011 roku, pokazuje instalację wideo zatytułowaną Inferno(2013). Praca antycypuje zarówno inaugurację, jak i destrukcję trzeciej „Świątyni Salomona” w São Paulo, ukończonej w lecie 2014 roku.

Wideo Anetty Mony Chişy & Lucii Tkácovej pt.: Futurist Manifesto of Woman (Let’s Conclude) / Manifest kobiety futurystycznej (Wyciągnijmy wnioski) z 2008 roku odzwierciedla pozycję „kobiety” w kontekście postkomunistycznym, obalając struktury władzy patriarchalnej.

Yael Bartana, Inferno, 2013, kadr wideo, dzięki uprzejmości Petzel Gallery, New York; Annet Gelink Gallery, Amsterdam, and Sommer

Judith Hopf prezentuje elementy rzeźby grupowej pt.: Flock of Sheep / Stado owiec (2013). Wykreowane w wyniku zamierzonego procesu samopowstawania betonowe stado łączy w sobie zarówno masywność jak i kruchość, surową powtarzalność oraz łagodną różnorodność.

Ida Persson, 31, Acrylics on canvas, 260 x 160 cm, 2013

W swoich wielkoformatowych obrazach (2013/14) Ida Persson eksploruje możliwości zwizualizowania niewidzialnych struktur władzy, a także ich postrzegania w kontekstach cyfrowych, globalnych i neoliberalnych.

All We Are, widok wystawy

All We Are, widok wystawy

All We Are, widok wystawy