„Development” Jana Domicza w DOMIE

Domie to instytucja kultury, która mieści się w lokalu noszącym znamiona poprzedniej funkcji mieszkalnej i oczekuje na remont. Najnowsza wystawa Jana Domicza odnosi się bezpośrednio do wiadomości o nieprzyznaniu Domie dotacji na montaż ogrzewania. Artysta wkracza z interwencją, która ma w sobie radykalizm i rozmach. Jednak znaczeniowo opiera się na czułości i trosce.

Umieszczona w jednym z pomieszczeń konstrukcja obłożona folią to rodzaj pokoju wbudowanego w pokój – tymczasowa pracownia czy galeria. Nawiązuje do zmniejszania ogrzewanej kubatury na zimę, do którego niegdyś w pałacach stosowano podwieszane pod sufitem tkaniny ozdobne i gobeliny. Jedną ze ścian utworzonej przez Domicza nowej przestrzeni do pracy, od strony sali wystawienniczej galerii, wyścieła przeniesiony z placu budowy baner, którego zadaniem jest zwykle zasłonięcie niegotowej jeszcze budowli. Fragment logotypu dewelopera mieszkaniowego staje się tu abstrakcyjnym ornamentem, okalającym salę. Przedłuża go korespondujący z kolorystyką widocznych za folią (a może podkreślanych przez folię) oryginalnych ścian Domie, gobelin, który podkreśla odczuwalne ciepło, wygenerowane przez ukryty przed oczami widza grzejnik.

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Jan Domicz, „Development”, widok wystawy

Domicz odwraca zastaną sytuację wyziębionej, niewyremontowanej przestrzeni, budując czystą, foremną, a przede wszystkim ciepłą salę. Wstawia w Domie szytą na miarę szklarnię. Miejsce, gdzie rośliny (oraz ludzie) mogą funkcjonować nieprzerwanie, niezależnie od pór roku.

W charakterystyczny dla siebie lakoniczny sposób, prostymi środkami wyrazu, Domicz skupia jak w soczewce szereg problemów dotyczących polityki miasta, sytuacji niewielkich inicjatyw oraz siły oddolnego aktywizmu i wzajemnego wsparcia.