NR 12/2023
23.01.2014

„Yinka Shonibare/wybrane prace” w Gdańskiej Galerii Miejskiej

„Yinka Shonibare/wybrane prace” w Gdańskiej Galerii Miejskiej
348P4413

Yinka Shonibare Addio del Passato 2011 (wideo)

SHONIBARE_Addio del Passato (Film still 3)_2011 Yinka Shonibare  Courtesy James Cohan Gallery, New York, Shanghai

Yinka Shonibare Addio del Passato 2011 (wideo)

Yinka Shonibare zaliczany jest do artystów, których twórczość konsekwentnie skupia się wokół określonych zagadnień – w tym wypadku – zagadnień związanych z kolonializmem brytyjskiego imperium, co równocześnie uruchamia współczesną złożoność problematyki postkolonializmu.

348P4754

Fake Death Picture (The Suicide - Manet),  2011, Yinka Shonibare  Courtesy James Cohan Gallery, New York, Shanghai

Yinka Shonibare Fake Death Picture (The Suicide – Manet) 2011

348P4801

Yinka Shonibare Revolution Kid (fox girl) 2012

Artysta, brytyjsko-nigeryjskiego pochodzenia, znany jest ze swoich teatralnych, wielowątkowych i barwnych prac przedstawiających bezgłowe manekiny, baletnice, dzikie zwierzęta wyposażone w blackberry i pozłacane pistolety oraz arie operowe śpiewane przez żonę admirała Nelsona. W swoich obrazach, instalacjach i video Shonibare używa tkanin, które doskonale symbolizuje wieloznaczność, a przede wszystkim sprzeczność związaną z postkolonialną kulturą. Materiały, które wydają się być ‚autententycznie afrykańskie‘, okazują się być produktem początkowo wytwarzanym w Holandii – na wzór indonezyjskich tkanin – i sprzedawanym w XIX w. zachodniej Afryce, gdzie dopiero z czasem stały się częścią afrykańskiej tożsamości. Shonibare umiejętnie zestawia zarówno historyczne jak i współczesne symbole, historie, i paradygmaty – wiktoriańskie postaci przebiera w afrykańskie stroje, z kolei poruszając problem Arabskiej Wiosny prezentuje wypchane zwierzęta wyposażone we współczesne gadżety. Nazywając sam siebie ‚postkolonialną hybrydą‘ skupia się na dynamice znaczeń, które wytwarzane są pomiędzy znanymi narracjami.

348P4650

348P4639

Po prawej: Yinka Shonibare Fake Death Picture (The Suicide – Leonardo Alenza) 2011

Na wystawie w Gdańskiej Galerii Miejskiej Shonibare zaprezentuje serię fotografii Fake Death Pictures, w których przedstawia różne wariacje śmierci Lorda Nelsona, który faktyczne zginął podczas bitwy pod Trafalgar. Każda z fotografii odtwarza znane sceny śmierci artystów z obrazów autorstwa malarzy tj. Leonardo Alenza y Nieto, Édouard Manet, Henry Wallis, Bartolomé Carducho oraz François-Guillaume Ménageot, gdzie w miejscu głównego bohatera Shonibare umieszcza Lorda Nelsona. Addio del Passato to poruszające video przedstawiające śpiewaczkę, która przebrana za żonę Lorda Nelsona – Frances Nisbet, odtwarza XIX w. arię operową La Traviata Giuseppe Verdi‘ego. Z kolei Revolution Kid, to manekin z lisią głową wyposażony w replikę złotego pistoletu, który należał do Colonela Gadafiego.

Fake Death Picture (The Death of Chatterton - Henry Wallis), 2011_Yinka Shonibare  Courtesy James Cohan Gallery, New York, Shanghai_preview

Yinka Shonibare Fake Death Picture (The Death of Chatterton – Henry Wallis) 2011

Fake Death Picture (The Death of St Francis - Bartolomé Carducho),  2011, Yinka Shonibare  Courtesy James Cohan Gallery, New York, Shanghai

Yinka Shonibare Fake Death Picture (The Death of St Francis – Bartolomé Carducho) 2011

NEWSLETTER

Co piątek w Twojej skrzynce!


Stopka

Artystka / ArtystaYinka Shonibare
WystawaYinka Shonibare/wybrane prace
MiejsceGdańska Galeria Miejska
Czas trwania30.11 - 31.12.2013
Kuratorka / KuratorPatrycja Ryłko
Strona internetowawww.ggm.gda.pl/
Indeks

Zobacz też