„Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką” Zbigniewa Oksiuty w Galerii Arsenał w Białymstoku

Zainteresowania Zbigniewa Oksiuty nowymi obszarami architektury doprowadziły go do eksperymentów z materiałami organicznymi i poszukiwań w obszarze architektury biologicznej. Od polowy lat 70. ubiegłego wieku w swojej twórczości zarówno w przestrzeni sztuki, jak i architektury łączy doświadczenie obu tych dziedzin z badaniami prowadzonymi we współpracy z naukowcami różnych specjalności: biologii, chemii i technologii komputerowych.

Wystawa obejmuje prace z różnych okresów działalności artysty, ukazujące przenikanie się wielorakich wpływów. Istotną częścią prezentacji jest działalność edukacyjna Oksiuty, który od 2010 roku wykłada na Rensselaer Architecture w Troy w stanie Nowy Jork w USA. Prace studentów tej uczelni stanowią ważny element ekspozycji.

Obok rysunków, projektów architektonicznych Oksiuty, prac studenckich i kilku obiektów z kolekcji artysty na wystawie można obejrzeć dwie duże instalacje. Pierwsza to forma polimeryczna, prezentowana w szczególnym kontekście hali fabrycznej. Forma została wykonana w ciekłej technologii Spatium Gelatum, którą artysta opracował pod koniec lat 90.

Zbigniew Oksiuta, „Jak to ze lnem będzie?”, kulisty bioreaktor z kulturami lnu (kallus) (Linum L.), projekt powstał przy współpracy z Wydziałem Biologii Uniwersytetu w Białymstoku, Wydziałem Mechaniki Politechniki Białostockiej i z Rensselaer Architecture, RPI w Troy, USA, 2018

Zbigniew Oksiuta, „Jak to ze lnem będzie?”, kulisty bioreaktor z kulturami lnu (kallus) (Linum L.), projekt powstał przy współpracy z Wydziałem Biologii Uniwersytetu w Białymstoku, Wydziałem Mechaniki Politechniki Białostockiej i z Rensselaer Architecture, RPI w Troy, USA, 2018

Zbigniew Oksiuta, „Jak to ze lnem będzie?”, hodowle komórek lnu (Linum L.) w  sferycznych membranach z agaru, projekt powstał przy współpracy z  Wydziałem Biologii Uniwersytetu w Białymstoku, 2018

Zbigniew Oksiuta, „Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką”, widok wystawy

Zbigniew Oksiuta, „Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką”, widok wystawy

Zbigniew Oksiuta, „Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką”, widok wystawy

Zbigniew Oksiuta, „Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką”, widok wystawy

Zbigniew Oksiuta, „Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką”, widok wystawy

Zbigniew Oksiuta, „Architektoniczne ewolucje. Między sztuką a nauką”, widok wystawy

Druga instalacja, Jak to ze lnem będzie, to projekt realizowany w ścisłej współpracy z naukowcami z Uniwersytetu w Białymstoku i Politechniki Białostockiej. Bada on możliwość wykorzystania naturalnych reakcji roślin na bodźce zewnętrzne (tropizm) do tworzenia nowych form i przestrzeni. W ramach projektu będą prowadzone studia nad fizjologią wzrostu oraz deformacji morfologicznych – ich celem jest analiza potencjału, jaki kryje się w anomaliach biologicznych, w warunkach gdy rośliny poddane są innym niż naturalne, sterowanym bodźcom zewnętrznym (światło, zmienna grawitacja, siły mechaniczne, hormony), a immanentne zasady rozwoju (korelacja, różnicowanie komórek) przestają odgrywać rolę. Nadanie takim „niekontrolowanym” procesom nowej tożsamości i struktury przestrzennej umożliwiłoby rozwój nowych form roślinnych. Procesy wzrostu deformacji roślinnych będą prowadzone w bioreaktorze, a symulację grawitacji zerowej będzie kontrolował robot, którego program kontrolny opracowano na Rensselaer Architecture oraz na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej.

Realizacja projektu została zainicjowana we współpracy z naukowcami z Wydziałów Mechanicznego i Architektury Politechniki Białostockiej, Wydziału Biologiczno-Chemicznego Uniwersytetu w Białymstoku oraz Rensselaer Architecture, Rensselaer Polytechnic Institute w Troy, USA.