„Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści” Nikity Krzyżanowskiej w 66P

Ponoć tylko w obliczu miłości bądź śmierci zdolni jesteśmy wznieść się na wyżyny swojej egzystencji, a energia wyzwalana w trakcie tych najdotkliwszych przeżyć odsłania całą prawdę o nas samych. W rozstrzygających momentach życia wszyscy stajemy się liryczni.

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

Pobrzmiewająca w tytule wystawy aura twórczości Emila Ciorana znajduje swoje szczególne odzwierciedlenie w najnowszych realizacjach Nikity Krzyżanowskiej, które prezentowane są w przestrzeni 66P. Jest to opowieść o absurdalności życia, świadomości własnej śmierci i afirmacji postawy nihilistycznej, odżegnującej się od nieustannej pogoni za sensem.

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

Nikita Krzyżanowska, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

Narracja całej ekspozycji rozpięta jest na dwóch osiach. Pierwsza skupia się na inspiracjach sztuką sepulkralną, motywach wanitatywnych i cmentarnych odpadach. Druga natomiast opiera się na tym, co najbardziej charakterystyczne w języku wizualnym Krzyżanowskiej – postwandalizmie i trashowej estetyce. W przeciwieństwie do wielu artystów i artystek młodego pokolenia badających tematykę śmierci Krzyżanowska nie zamyka się wyłącznie w bezpiecznych neoromantycznych konwencjach i stale powtarzanych motywach. Nie jest też wierna horacjańskim ideom unieśmiertelniającej mocy sztuki, a raczej – na wzór tybetańskich mandali – za pomocą swych prac oswaja się z perspektywą końca, akceptując nietrwałość wszystkiego co materialne. Są to obrazy przesiąknięte mitologicznymi i subkulturowymi treściami. Zaczepione przede wszystkim w teraźniejszości, podobnie jak twórczość powstająca w tkance miejskiej, rodzą się z destrukcji i do niej zmierzają. Programowo zakładają tymczasowość swojego trwania. Parafrazując Paula Valéry’ego: „To co nie jest utrwalone, jest niczym, to co utrwalone, jest martwe”.

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

dokumentacja wystawy Nikity Krzyżanowskiej „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści”, fot. Małgorzata Kujda, © 66P Subiektywna Instytucja Kultury, Wrocław, 2022

Krzyżanowska jest malarką znaną szerokiej publiczności z wyrazistego stylu i undergroundowych wydarzeń artystycznych. Tym razem prezentuje swoją twórczość w zupełnie innym wymiarze. „Stajemy się liryczni tylko w nagłej organicznej zapaści” to pierwsza indywidualna wystawa Nikity Krzyżanowskiej odbywająca się w czystej, neutralnej przestrzeni galeryjnej. Ekspozycja prezentuje najnowsze wielkoformatowe realizacje malarskie, obiekty przestrzenne i działania artystyczne wykonane bezpośrednio na ścianach i suficie.