„poczucie w*jny” w BWA Krosno

(poczucie wojny to określenie na stan odczuwania ciągłej niepewności, lęku przed wojną i napiętego oczekiwania na najgorsze)

Kiedy wybuchła wojna w Ukrainie, przepełnił mnie lęk, że wojna zaraz mnie dosięgnie, dosięgnie moich bliskich. Bezpieczny świat, który znam, przestanie istnieć. Tak jak przestał istnieć dla ludzi w Ukrainie. Zastanawiałam się jak nazwać to, co bez przerwy czułam. Uciążliwe, uporczywe jak poczucie winy i poczucie niesprawiedliwości. Wtedy pojawiło się określenie – poczucie wojny. To poczucie wojny nie opuściło mnie do dziś, bo wciąż wojna nam zagraża.

Karolina Kochan, „To tylko zabawka”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Joanna Janowska Augustyn „Kryjówka”, Agnieszka Lech Bińczycka, „Tenebre”, „Pamięć rzeczy”, Barbara Komaniecka, „Embrion II”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Na pierwszym planie z lewej: Kamila Bednarska, „12.02”, z prawej: Paweł Bińczycki „Przesadnie atrakcyjny koniec”, w głębi: Julia Rut, „Trafione/zatopione”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Od lewej: Justyna Łuczaj Salej, „Dolina śmierci, oswajanie – szkic”, Irena Sywak, „List do taty”, Magdalena Uchman, „Inwazja”, „Postprawda”, Lila Kalinowska, „9.03.2022”, Jadwiga Sawicka, „ONE MAN DEAD”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Poczucie wojny jest szczególnie odczuwalne w takich miastach jak Rzeszów – mieście strategicznym dla dostaw broni do Ukrainy, spotkań politycznych na najwyższym szczeblu (spotkanie z byłym prezydentem USA Joe Bidenem), ale też mieście liczącym 186 tysięcy mieszkańców, w którym pojawiło się w pierwszych dniach po wybuchu wojny w Ukrainie ok. 100 tys. uchodźców, a na lotnisku rzeszowskim stacjonowało 10 tys. żołnierzy amerykańskich.

Wojna jest w Ukrainie, wojna jest w Gazie, w telewizji, w Internecie. Obserwujemy rozczarowujące spotkania polityków ze zbrodniarzami wojennymi, które nie przybliżają zakończenia wojen. Sojusze słabną. Pojawiają się zbrojne prowokacje.

Z poczucia wojny wziął się pomysł na zrobienie wystawy o mierzeniu się z tym ciężarem. Na wystawie prezentowane są prace wykładowców, absolwentów i studentów Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz zaproszonych gości z zagranicy.

Jadwiga Sawicka, „ONE MAN DEAD”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Prace studentów to głównie obiekty i filmy o charakterze fikcyjnego dokumentu. Młodzi artyści prowadzą grę z widzem. To, co w pierwszej chwili wydaje się bezpieczne i znane, przy wnikliwszej obserwacji ukazuje drugie, niepokojące dno. Praca Karoliny Kochan – To tylko zabawka – wydaje się zwykłym różowym domkiem dla lalek. W pierwszym momencie trudno zauważyć coś niepokojącego. Po chwili widzimy dziurkę w dachu i wybitą szybę w oknie. Kiedy domek otworzymy – ukazuje się realistyczne odwzorowanie zrujnowanych pomieszczeń. Widzimy też bombę, która spowodowała zniszczenie. Inna praca – Baby Tanks Wiktorii Kim – przemalowane na różowo i niebiesko, oklejone cekinami i piórkami plastikowe czołgi stają się propozycją zabawki w sam raz dla dziewczynek.

Praca Jadwigi Sawickiej – tekst ONE MAN DEAD – „jednoczy istoty ludzkie i nieludzkie w jednym – niezaprzeczalnie wspólnym doświadczeniu, jakim jest koniec ich istnienia”.

Instalacja multimedialna zaprezentowana przez brazylijsko-włoskiego artystę, mieszkającego w Szkocji, Niki Cardoso Zaupa – Resolution Target – „jest refleksją na temat technologii konfliktu, polityki przestrzennej i sztucznej inteligencji, a przede wszystkim analizą sposobu działania Izraela.(…) Siły Obronne Izraela wykorzystują Strefę Gazy jako poligon doświadczalny dla broni opartej na sztucznej inteligencji”.

Maksymilian Stopa, „Siewca”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Od lewej: Niki Cardoso Zaupa „Resolution Target”, Maksymilian Stopa „Siewca”, A.G., „Ordery”, Wiktoria Kim, „Baby Tanks”, Piotr Dawid Woroniec, „Było zanim było”, Adam Pochodaj, „Kapsuła czasu”, Gabriela Tokarska, „Podskórnie”, Karolina Kochan, „To tylko zabawka”, malarstwo: Tadeusz Boruta „Sudarium”, Barbara Porczyńska, „Złoszczę się coraz więcej”, „Dzika matka”, Paulina Dębosz, „Tension”, „Izrael Palestyna”, „Wojna w Ukrainie”, Irmina Kowalska, „Piwnica/kaplica”, „Na skraj”, Marcin Cieński, „Frog Prince”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Niki Cardoso Zaupa, „Resolution Target”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Justyna Łuczaj Salej, „Dolina śmierci, oswajanie – szkic”, „poczucie w*jny”, fot. Damian Krzanowski

Na wystawie prezentowane są grafiki, obrazy, instalacje, obiekty, filmy, animacje oraz plakat. W wystawie biorą udział 44 osoby artystyczne.

Podczas wernisażu, który odbył się 11 października 2025 r. student Maksymilian Stopa zaprezentował swój performance Siewca.

25 października o godz. 12 odbędzie się oprowadzania kuratorskie. Podczas oprowadzania będzie miał miejsce performance Pawła Korbusa.

Justyna Łuczaj Salej