„O nic nie jestem pytany” Andrzeja Dłużniewskiego w Fundacji Profile

Wielowątkowa i rozpisana na różne media twórczość Andrzeja Dłużniewskiego wymyka się jednoznacznym klasyfikacjom. Znany jest jako twórca obrazów, rysunków, fotografii, kolaży, rzeźb, obiektów, instalacji przestrzennych, działań performatywnych i jednocześnie autor tekstów i książek. Oczywisty jest jego udział w neoawangardowych przewartościowaniach i konceptualizacji sztuki, powinowactwa z Fluxusem i przede wszystkim podwójna przynależność jego praktyki artystycznej, realizowanej w obszarze sztuk wizualnych i sztuki słowa.

W swoich pracach często łączył rzeczy, obrazy i słowa, dopowiadając, dookreślając i jednocześnie różnicując jedne drugimi. Konceptualizacja sztuki w jego ujęciu nie miała nic wspólnego z teoretyzowaniem czy pryncypialną kategoryzacją, oznaczała raczej problematyzowanie, kwestionowanie rzeczy i spraw na pozór oczywistych. Swoimi pracami i tekstami stawiał pytania, które pozostawiał bez odpowiedzi. Z niedomknięcia uczynił wręcz istotę swoich działań artystycznych, w różnych pracach mnożąc ich kolejne wersje i językowe modyfikacje.

Andrzej Dłużniewski, z serii „Ikonogramy”, 1973-1974

Andrzej Dłużniewski, „Geonauci”, 1998-2004

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

Andrzej Dłużniewski, „O nic nie jestem pytany”, widok wystawy

W latach siedemdziesiątych w całym szeregu realizacji przenicowywał pojęcie obrazu, którego najczęściej w tych pracach nie było. Z poczuciem humoru grał z oczekiwaniami odbiorców wobec sztuki, wyrzekał się stosowania jakiejkolwiek metody i bezlitośnie kpił z wiary w konsekwencję.

Od połowy lat osiemdziesiątych wytrącał odbiorców z ich bezwiednej pewności pytaniami o związki pomiędzy sensem słów i ich rodzajem gramatycznym, zmieniającym się w różnych językach.

Prace, komentarze i teksty Andrzeja Dłużniewskiego dają wgląd w prowadzony przez niego przewrotny dialog z tradycją modernizmu, ironiczne realizacje odnoszące się do sposobów funkcjonowania i postrzegania sztuki współczesnej, filozoficzno-estetyczne dociekania dotyczące pojęć niekoniecznie związanych ze sztuką, wizualno-tekstowy, prowokacyjny intelektualnie dyskurs zainicjowany w latach sześćdziesiątych i kontynuowany do śmierci artysty w 2012 roku.

Wystawa Andrzeja Dłużniewskiego została zrealizowana w ramach Warsaw Gallery Weekend.