Kuba Bąkowski w Galerii Foksal

Spitting to Abstracion, nowy projekt Kuby Bąkowskiego prezentowany w Galerii Foksal, wykorzystuje świadomie ocierające się o absurd, hybrydalne połączenia postaci, wizerunków i znaków.

Oś poszukiwań Bąkowskiego wyznaczają silnie obecne w wizualnej popkulturze wizerunki pochodzące z pozornie odległych obszarów, jak historia naturalna, komiks, czy polityczny mit. Spotykamy tu zatem Homo Ergaster z ekspozycji w Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku, komiksowo-filmowego bohatera Incredible Hulk i przedstawioną w formie absurdalnego pamiątkowego gadżetu podobiznę Abrahama Lincolna.

Spitting to Abstraction to poszukiwanie stanu, w którym dane zjawisko przybiera nagle konkretny kształt, formę i charakter, by za chwilę zdegradować się i wrócić do bezpostaciowej formy – mogącej znów ewoluować w dowolnym kierunku. Status powstającej w nagłym procesie hybrydy jest niejasny – chwilowy i niepewny – jako prototyp nowej formy hybryda (bastard) jest czymś pomiędzy fantazmatem, a realnym bytem.

Elementem wspólnym dla poszczególnych realizacji jest wykorzystanie dźwięków związanych z mową, jej hipotetycznymi początkami, a także alternatywnymi wobec języka sposobami porozumiewania się, w taki sposób jakby powstałe hybrydy manifestowały swoje istnienie w próbach samookreślenia i komunikacji z zewnętrznym otoczeniem. Charakter tej dźwiękowej ekspresji jest różny; wynika z elementów tworzących poszczególne realizacje i ich ostatecznej struktury. Na warstwę dźwiękową wystawy składają się pozajęzykowe dźwięki pochodzące od prehistorycznych praludzi, fragment filmowego dialogu, za pomocą którego komunikują się bohaterowie jednej z prac Bąkowskiego oraz niby-zwierzęce odgłosy wydawane przez człowieka wabiącego zwierzę w pułapkę, konkurujące z dźwiękami produkowanymi przez mechanikę kinetycznej rzeźby-litery.