„Józef Robakowski. O Witkacym /archiwa sztuki 2/” w Fundacji Profile

Józef Robakowski o Witkacym mówi w filmie, w swoich pracach fotograficznych, realizacjach wideo i instalacjach. Wystawa prezentowana w ramach drugiej edycji cyklu „Archiwa sztuki” przedstawia prace czołowego współtwórcy neoawangardowej rebelii widziane w odniesieniu do  nowatorskiej praktyki artystycznej Stanisława Ignacego Witkiewicza, „wielkiego ekscentryka” i jednej z kluczowych postaci XX-wiecznej sztuki. Tłem dla prac Robakowskiego jest dokumentacja z jego archiwum na temat Witkacego. Twórca filmowych i fotograficznych eksperymentów nie kryje fascynacji dziełem Witkacego sięgającej lat 60. i jego pierwszych, muzealniczych studiów. Prezentowana wystawa oferuje wgląd w praktykę artystyczną Robakowskiego, w której znajdują przełożenie jego pasje jako badacza i entuzjasty sztuki Witkacego.

Józef Robakowski, „Portret formistyczny - Witkacemu”, 1991, fotografia, dzięki uprzejmości Fundacji Profile

Józef Robakowski, z serii „Moje foto-wideomasochizmy”, 1989, fotografia, dzięki uprzejmości Fundacji Profile

Józef Robakowski „O Witkacym”, widok wystawy, fot. Fundacja Profile

Józef Robakowski, „Autoportret wielokrotny”, 1991/1998, wideoinstalacja, 18', fot. Fundacja Profile

Józef Robakowski, „Witkacy”, 1981, film, 35 mm, reż. J. Robakowski, prod. Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi, fot. Fundacja Profile

Józef Robakowski, „Witkacy”, 1981, film, 35 mm, reż. J. Robakowski, prod. Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi, fot. Fundacja Profile

Józef Robakowski, „Witkacy”, 1981, film, 35 mm, reż. J. Robakowski, prod. Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi, fot. Fundacja Profile

Józef Robakowski, „Witkacy”, 1981, film, 35 mm, reż. J. Robakowski, prod. Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi, fot. Fundacja Profile

Punktem odniesienia jest zrealizowany przez Robakowskiego w 1981 roku film pt. Witkacy, którego scenariusz oparto na zawrotnym tempie scenicznego dramatu Szalona lokomotywa. Archiwum zgromadzone podczas pracy nad tym filmem, obejmujące kilkadziesiąt fotosów ze zdjęciami „demonicznego fotografa”,  zestawione jest ze współczesnymi realizacjami Robakowskiego. Inscenizowane przed kamerą „miny” Witkacego pokazane są obok „grymasów” Robakowskiego z jego ikonicznej serii zdjęć zatytułowanych Moje foto – videomasochizmy. Do Portretu wielokrotnego autora Niemytych dusz Robakowski nawiązuje w fotografiach i na taśmie filmowej; parafrazuje go  w instalacji, w której multiplikuje swoje własne odbicie.

Zgromadzone na wystawie fotografie, archiwalia, filmy i instalacja pokażą prace czołowego twórcy sztuki nowych mediów realizowane w dialogu z odkrywaną i ożywianą przez niego tradycją obrazoburczych poczynań Witkacego.