Tegoroczny sezon artystyczny rozpoczął się w Warszawie zaraz po wakacjach wraz z otwarciami Spojrzeń w Zachęcie, Kurzu w CSW Zamek Ujazdowski, Trasy M-Z w Muzeum Narodowym i ogłoszeniem przez MSN projektów Phifera. To była tylko przygrywka. Już w najbliższy weekend kolejne wydarzenia – w Zamku Ujazdowskim otwiera się w dedykowane niezapomnianemu Knafowi Przestrajanie, w MSN będzie miał miejsce potrójny wernisaż, rozpocznie się wystawa Lektury w Salonie Akademii i wystawa w Domu Słowa Polskiego. Mało kto da pewnie radę ogarnąć wszystkie te wernisaże jednego dnia. Pewnym wyzwaniem będzie także obejście w weekend wszystkich wystaw WGW odbywającego się równolegle z programem instytucji publicznych.
Július Koller
Muzeum Sztuki Nowoczesnej
Zofia Rydet. Zapis 1978–1990
25 września 2015 — 10 stycznia 2016
Július Koller ?
25 września 2015 – 10 stycznia 2016
Szczęśliwe przypadki cybernetyki. Dokumentacja
25 września — 31 października 2015
„Dom jest (…) odbiciem społeczeństwa, cywilizacji i kultury, w której powstał, nie ma dwóch podobnych ludzi ani dwóch podobnych domów” — mówiła Zofia Rydet, opowiadając o swoim projekcie Zapis socjologiczny. Tej nestorki polskiej fotografii nie trzeba przedstawiać, a jej Zapis socjologiczny, tworzony w latach 1978–1990 stanowi wyjątkowe świadectwo codziennego życia Polaków. Już 25 września będziemy mogli obejrzeć szczególną wystawę prac Rydet – bazującą na wskazówkach z jej notatników i prywatnej korespondencji, a zarazem uzupełnioną o uwspółcześnione wersje jej zdjęć. Tego samego wieczora w MSNie rozpoczną się także dwie inne wystawy – Júliusa Kollera ? i Szczęśliwe przypadki cybernetyki. Dokumentacja. Julius Koller to legendarny słowacki artysta, konceptualista i kontestator, którego dorobek został odkryty w latach 90. XX wieku. Dodatkową atrakcją wystawy jest jej aranżacja, wykonana przez Josefa Daberniga, która odnosi się zarówno do artystycznego słownika Kollera, co i architektury pawilonu Emilia. Szczęśliwe przypadki cybernetyki to z kolei prezentacja archiwaliów przełomowej wystawy Cybernetic Serendipity, przygotowanej przez Jasię Reichardt w Institute of Contemporary Arts w Londynie w 1968 roku. No i oczywiście, będzie jeszcze Warszawa w Budowie, tym razem odbywająca się pod hasłem Spór o odbudowę (start 10 października).
Leszek Knaflewski
CSW Zamek Ujazdowski
Przestrajanie. Leszek Knaflewski i audiosfera
24 września – 6 grudnia 2015
Leszek Knaflewski był nie tylko wyjątkowo uzdolnionym artystą, ale także wytrawnym pedagogiem, który wychował w stworzonej przez siebie Pracowni Audiosfery szereg interesujących artystów. 24 września w stołecznym CSW oddadzą mu oni hołd poprzez zestawienie i wejście w dialog z jego pracami. Na wystawie zobaczymy więc realizacje Wojciecha Bąkowskiego, Daniela Koniusza, Tomasza Koszewnika, Dominiki Olszowy, Franciszka Orłowskiego, Aleksandry Ska, Konrada Smoleńskiego, Marii Toboły, Honzy Zamojskiego.
Magdalena Starska, Rysunek poglądowy wystawy
CSW Kronika
Magdalena Starska, Wszystko czuwa
26 września 2015 – 14 listopada 2015
Zmęczonym nadmiarem pracy i tempem codziennych wydarzeń polecamy zbliżającą się wystawę Magdaleny Starskiej Wszystko czuwa, która ma być odpowiedzią na natłok informacji, presji jakiej jesteśmy poddawani i pędu w jakim funkcjonujemy. Gości wystawy artystka zaprosi do wyciszenia i relaksu w przestrzeni nic-nie-robienia – strefy odpoczynku przez którą można dostać się do sfery pracy. W tym wypadku jest to fizyczna czynność heblowania, czyli aktywność oparta na powtarzaniu określonych ruchów pomagających osiągnąć stan wysokiej koncentracji. Wernisaż w sobotę 26 września.
Kowalnia. Z archiwum pracowni Grzegorza Kowalskiego
Galeria Salon Akademii
Lektury
28 września – 30 października 2015
Ostatnio wiele mówi się o „Mirosławach”, czyli studentach uczęszczających do pracowni Mirosława Bałki, ale stara dobra Kowalnia jednak nie zostaje w tyle. 28 września w Salonie Akademii rozpocznie się wystawa Lektury, przygotowana wspólnie przez Grzegorza Kowalskiego, Artura Żmijewskiego i studentów. Czyżby szykowało się kolejne natarcie Formy Otwartej? Zobaczymy już wkrótce.
Aleksandar Srnec, Objekt 130370, 1970, dzięki uprzejmości Muzeum Sztuki Współczesnej w Zagrzebiu
Nowa sztuka dla nowego społeczeństwa
25 września – 30 listopada 2015
Vlado Martek, Granice języka
25 września –16 listopada 2015
W nowym sezonie Muzeum Współczesne Wrocław będzie kontynuować swoją misję upowszechniania dorobku sztuki awangardowej drugiej połowy XX wieku i ponownie skupi się na scenie środkowo-europejskiej. Już 25 września rozpocznie się tam wystawa Nowa sztuka dla nowego społeczeństwa, prezentująca działalność Galerii Sztuki Współczesnej w Zagrzebiu, uznawanej za przodującą i najbardziej otwartą instytucję promującą sztukę w dawnej Jugosławii. To właśnie ta galeria jest odpowiedzialna za m.in. wydawanie pism „BIT international” i „SPOT”, dziś uznawanych za legendarne. Obecnie galeria funkcjonuje jako Muzeum Sztuki Współczesnej w Zagrzebiu (MSU), a wystawa w MWW jest zapowiedzią rozpoczęcia współpracy pomiędzy tymi dwoma instytucjami. Drugą wystawą rozpoczynającą się w tym czasie będzie pokaz chorwackiego artysty Vlado Marteka, działającego na granicy poezji i sztuk wizualnych.
fot. Jerzy Lewczyński
Asymetria
Tribute To Jerzy Lewczyński, WARTO ZAPAMIĘTAĆ!
Ciekawie zapowiada się wystawa w galerii Asymetria, z którą równolegle planowane jest otwarcie archiwum Jerzego Lewczyńskiego. Z tego względu wystawa będzie dedykowana temu znakomitemu artyście, na której zaprezentowane zostaną prace dwunastu artystów związanych z galerią (Tommaso Bonaventura, Mateusz Choróbski, Piotr Duma, Michał Jelski, Mikołaj Długosz, Arno Gisinger, Anna Orłowska, Krzysztof Pijarski, Ronit Porat, Szymon Rogiński, Tomasz Szerszeń, Yan Tomaszewski). Ich prace będą rodzajem hołdu dla Lewczyńskiego, ale równocześnie nie będą mu „wierne”, zgodnie z wyznawaną przez artystę zasadą „poddawania w wątpliwość”. Dopełnieniem tej sytuacji będzie komentarz składający się z prac Lewczyńskiego.
Karl Holmqvist, Horses Horses, , 2008
Fundacja Arton
Zrobić niemożliwe światło
Zeszłoroczną wystawę Artonu zapamiętaliśmy jako jedną z ciekawszych propozycji WGW i zapowiada się, że Marika Kuźmicz (razem z towarzyszącym jej okolicznościowo Florianem Zeyfangiem) w tym roku nie zamierza obniżać poprzeczki i przygotowała wystawę, na którą złożą się pracę dziewięciu artystów z Polski i zagranicy (Rosa Barba, Tony Conrad, Martin Ebner, Karl Holmqvist, Łukasz Jastrubczak, Anna Kutera, Paweł Kwiek, Anthony McCall, Florian Zeyfang). Tematem wystawy będzie film, choć ujęty w specyficzny sposób – nie jako klasyczna filmowa projekcja, ale materialne przedmioty, zapisy efemerycznych sytuacji, czyli filmy opowiadane lub zrobione bez użycia kamery. Ponadto, wystawa będzie inauguracją działalności Artonu w nowej przestrzeni na Miedzianej 11. Warto tam zajrzeć, a przy okazji będziecie mogli wpaść do znajdującej się po sąsiedzku galerii Stereo, która na WGW pokaże wystawę Wojciecha Bąkowskiego.
fot. Mariusz Hermanowicz, szkic do serii Z pola walki, lata 80. © Miłosz Hermanowicz / FAF
Fundacja Archeologii Fotografii
Mariusz Hermanowicz, Pole walki
Szykująca się w Fundacji Archeologii Fotografii wystawa Mariusza Hermanowicza jest związana z rozpoczęciem przez fundację badań nad jego archiwum. Hermanowicz jest jedną z ciekawszych osobowości polskiej fotografii powojennej (jego najbardziej rozpoznawalny cykl to Widok z mojego okna, realizowany od 1968 do 1979 roku), a na jego twórczość znaczący wpływ miała emigracja do Francji. Na wystawie zobaczymy jego mniej znane cykle fotograficzne, nowe serie prac odkryte niedawno w archiwum i pojedyncze zdjęcia. Pokaz dodatkowo uzupełni film Anny Molskiej, odnoszący się do archiwum Hermanowicza, który zostanie pokazany w przestrzeni publicznej (tuż obok metra Pole Mokotowskie).
Józef Robakowski, kadr z filmu Moskwa, 1986
Lokal_30
Józef Robakowski, Szpula energetyczna
Podobnie jak rok temu, na WGW Lokal_30 stawia na klasyków: w zeszłym roku była to Natalia LL, w tym zobaczymy wystawę Józefa Robakowskiego Szpula energetyczna. Znane hasło Robakowskiego głosi, że sztuka to energia, i to właśnie tej myśli podporządkowana jest wystawa, składająca się z dwóch części. Pierwsza prezentuje działania dokamerowe artysty, druga poświęcona jest przyjaźni artysty z łódzkim środowiskiem punkowym.
Diana Lelonek, Yesterday I met a really wild man
Lookout
Diana Lelonek, Yesterday I met really wild man
Prace Diany Leonek mogliśmy zobaczyć niedawno na wystawie w Project Roomie w Zamku Ujazdowskim, jeśli więc podobał się wam ten pokaz, zajrzyjcie koniecznie do Lookoutu, gdzie otworzy się jej nowa wystawa. Lelonek, której zainteresowania bardzo silnie związane są z krytyką antropocentryzmu i studiami postkolonialnymi, w Lookoucie pokaże nowy cykl fotografii stworzony we współpracy z grupą naturystów, którzy zostali przez nią upodobnieni do stada zwierząt lub nomadycznego plemiona.
Elena Elagina & Igor Makarevich, widok z wystawy PAGAN, fot. Fundacja Profile
Fundacja Profile
Elena Elagina i Igor Makarevich, Pagan
Muchomor to grzyb, o którym powszechnie sądzi się, że jest śmiertelnie trujący, ale nie jest to do końca prawda. Przede wszystkim ma on działanie halucynogenne, i do tej jego właściwości nawiązuje para rosyjskich konceptualistów, Elena Elagina i Igor Makarevich. W Fundacji Profile zostanie pokazana nowa wersja ich instalacji Grzyby rosyjskiej awangardy, w której przewrotnie nawiązują do utopii modernistycznego dziedzictwa w Rosji. Pojawiający się w niej co i rusz motyw muchomora, z jego halucynacyjnymi właściwościami, jest ironicznym odniesieniem zarówno do heroizmu awangardy i porewolucyjnej architektury, co i do ambicji współczesnego imperium rosyjskiego.
Kijewski & Kocur, Złoty strzał
Propaganda
Marek Kijewski, Małgorzata Malinowska, Złoty strzał
Marek Kijewski i Małgorzata Malinowska to jeden z ciekawszych duetów artystycznych lat 90., których dorobek cieszy się coraz większym uznaniem, ale ciągle czeka na dokładniejsze przebadanie. Jak Kijewski&Kocur (przydomek Malinowskiej) byli prekursorami nowatorskiej, postmodernistycznej estetyki, w której można było dostrzec także silne inspiracje mistycyzmem. Na wystawie w galerii Propaganda zostanie pokazana ich praca Złoty strzał, w której wykorzystują cały arsenał charakterystycznych dla nich środków i materiałów, takich jak złoto, klocki LEGO, pierze, kauczuk czy rura kanalizacyjna… Warto to zobaczyć na własne oczy.
Mikołaj Smoczyński, Double Object, 1983
Monopol
Obiektów dla obrazu już nie ma
Tym, którym podobał się Palindrom (lub nie dotarli do Sopotu i nie mogą tego odżałować), powinni uwzględnić na swojej trasie po WGW galerię Monopol. 25 września otworzy się tam wspólna wystawa Jacka Semplińskiego, Mikołaja Smoczyńskiego i Bartosza Kokosińskiego, która jest projektem wyreżyserowanym przez Roberta Kuśmirowskiego. Obiektów dla obrazu już nie ma to wystawa, na której zderzą się ze sobą trzy radykalne postawy wobec statusu Obrazu. Jej dopełnieniem jest zestaw drewnianych, prostych form pozostawionych przez Mikołaja Smoczyńskiego w pracowni Kuśmirowskiego.
Dorota Jurczak, Zapałka
Piktogram
Dorota Jurczak, Bzzz
Dorota Jurczak, artystka pochodząca z Warszawy, ale mieszkająca za granicą, jest stosunkowo mało znana w Polsce. A szkoda, bo jest to postać nietuzinkowa, o której można by powiedzieć, że jest Timem Burtonem w spódnicy. Jej prace charakteryzują się surrealistyczną fantazją i makabrycznym humorem, dostrzec w nich można także nawiązania do niemieckiego ekspresjonizmu i liczne aluzje freudowskie. Jeśli więc zmęczy was wszechobecny na WGW konceptualizm, polecamy wam wyprawę do Piktogramu.
Piotr Uklański, Bez Tytułu (Solidarność), 2007 © The Metropolitan Museum of Art
Fundacja Galerii Foksal
Piotr Uklański, Dziś dajemy wam tylko pamięć
Zaproszenie na wystawę w Fundacji Galerii Foksal jest raczej lakoniczne (czytaj: znamy tylko artystę i tytuł), ale samo nazwisko bohatera nadchodzącej wystawy jest wystarczającą zachętą, żeby zjawić się na Górskiego. Mamy nadzieję, że i tym razem Uklański nie zawiedzie i pokaże publiczności coś soczystego. Poza tym, warto pamiętać o wystawie E-K Tadeusza Rolke w Instytucie Awangardy, która rozpoczęła się w miniony piątek.
