„Moje plany nie mają już znaczenia” Łukasza Surowca w Galerii Jedna Druga

Lęk, rosnące poczucie zagrożenia, bezradności, niepewność jutra, współczucie dla ofiar przemocy i strach, że i nas może ona spotkać – to emocje towarzyszące obecnym czasom kryzysu. Organizujemy zbiórki, ofiarowujemy dary, przyjmujemy i chronimy osoby w potrzebie. A gdy już zabezpieczymy to, co najcenniejsze, czyli ludzkie życie, instynktownie zwracamy się ku kolejnym fundamentalnym dla naszej cywilizacji wartościom, jakimi są kultura i sztuka. Historia konfliktów zbrojnych zna zbyt wiele przykładów oddolnych, obywatelskich akcji mających na celu ratowanie zagrożonego konfliktem zbrojnym dziedzictwa kulturowego. Pomniki, elementy wystroju kościołów i zabytkowych budowli, dzieła sztuki z kolekcji muzeów zostają troskliwie opakowane, bądź zdemontowane i przeniesione w bezpieczne miejsca w oczekiwaniu na spokojne czasy.

Akcja Łukasza Surowca i Moniki Szpener w ramach wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”. Fot. Robert Stachnik

Akcja Łukasza Surowca i Moniki Szpener w ramach wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”. Fot. Robert Stachnik

Akcja Łukasza Surowca i Moniki Szpener w ramach wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”. Fot. Robert Stachnik

Łukasz Surowiec, „Moje plany nie mają już znaczenia”, Galeria Jedna Druga, klub 13 Muz, Szczecin, fot. Robert Stachnik

W projekcie zrealizowanym dla Galerii 1/2, będącym spontaniczną reakcją wobec aktualnego konfliktu zbrojnego, Łukasz Surowiec rozwija charakterystyczną dla siebie metodologię twórczą, wyrastającą ze społecznego aktywizmu ewoluującego w kierunku artywizmu. Stąd też jego działania wykraczają poza ramy wyznaczone przez instytucję wystawienniczą, wchodząc w bezpośredni dialog z przestrzenią publiczną. Imitowanie praktyk związanych z ochroną rzeźb i pomników na dotkniętych wojną obszarach Ukrainy i przenoszenie ich na wciąż bezpieczny grunt polski, staje się tak osobistym, jak i politycznym manifestem, gestem empatii i deklaracją solidarności, opowiedzeniem się po danej stronie. W efekcie powstaje praca artystyczna oparta na rodzaju zaangażowanego scenariusza społecznego, nawołującego do pielęgnowania ponadczasowych i ponadnarodowych wartości tak materialnych, jak i niematerialnych, gwarantujących poczucie silnej i trwałej wspólnoty na przekór panującej destabilizacji.

widok wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”, fot. Robert Stachnik

widok wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”, fot. Robert Stachnik

widok wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”, fot. Robert Stachnik

Łukasz Surowiec, „Moje plany nie mają już znaczenia”, Galeria Jedna Druga, klub 13 Muz, Szczecin, fot. Robert Stachnik

Łukasz Surowiec, „Moje plany nie mają już znaczenia”, Galeria Jedna Druga, klub 13 Muz, Szczecin, fot. Robert Stachnik

Łukasz Surowiec, „Moje plany nie mają już znaczenia”, Galeria Jedna Druga, klub 13 Muz, Szczecin, fot. Robert Stachnik

widok wystawy „Moje plany nie mają już znaczenia”, fot. Robert Stachnik

Łukasz Surowiec, „Moje plany nie mają już znaczenia”, Galeria Jedna Druga, klub 13 Muz, Szczecin, fot. Robert Stachnik

W projekcie biorą udział studenci UP w Krakowie:

Anna Dominik, Nadia Bigos, Natalia Bąk
Kamil Jaskowski, Ola Surowiec, Gabriela Pelc, Piotr Szewczyk, Sebastian Polak, Natalia Knapik, Natalia Koktysz, Maria Wojewodzic, Antonina Adler