„Brzmienia” Eduardo Chillidy w BWA Wrocław

Eduardo Chillida, Elogio De La Luz XX, alabaster, 1990

Pochodzący z San Sebastián Eduardo Chillida postrzegany jest jako najistotniejszy hiszpański artysta oraz rzeźbiarz światowego formatu, tuż obok Alberta Giacomettiego czy Constantina Brâncușiego. Jego prace znajdują się nie tylko w prestiżowych kolekcjach wielkich muzeów, ale również w najważniejszych miastach świata, a teraz za sprawą organizatora wystawy – Europejskiej Stolicy Kultury 2016 – możemy oglądać te dzieła we Wrocławiu, mieście które jednocześnie z San Sebastian piastuje miano Stolicy Kultury 2016.

Eduardo Chillida uważał muzykę za jedną z najbardziej inspirujących go sztuk, dlatego wielu badaczy i kuratorów często odwołuje się do utworów, których artysta słuchał i którymi inspirował się przy pracy. Hiszpańska kuratorka Inés R. Artola postanowiła zaprezentować nowe podejście do twórczości rzeźbiarza. Przygotowując wystawę w galerii Awangarda BWA Wrocław skupiła się na możliwości odtworzenia brzmienia emanującego z samej rzeźby. Zależy mi nie tyle na pokazaniu formalnego aspektu czy też chronologii dorobku twórczego – podkreśla Inés R. Artola – Ważne jest dla mnie, by pokazać muzyczność samych dzieł i umożliwić spokojną i indywidualną kontemplację każdego z eksponatów.

Brzmienia, widok wystawy, od lewej na pierwszym planie: Gravitación, papier, nici, tusz, 1990; Lotura XXVII, stal cięta, 1992

Eduardo Chillida, Lotura XXVII, stal cięta, 1992

Dlatego też przestrzeń ekspozycji w galerii Awangarda zaprojektował znany duet Matosek/Niezgoda (Paulina Niezgoda i Piotr Matosek). Każdemu zapewnimy refleksyjną intymność – dopowiada kuratorka – Sale pogrążone w półmroku pozwalają skupić się na każdej rzeźbie. To warunki, w których nic nie będzie rozpraszać uwagi. Co ciekawe, na ścianach możemy oglądać myśli Chillidy, zapisane przez niego kaligraficznym pismem, samym w sobie będącym dziełem artystycznym.

Eduardo Chillida, La Casa Del Poeta III, glina szamotowa, 1981

Eduardo Chillida, Lorea, żelazo, 1960

Eduardo Chillida, Relieve, ołów, 1951

Takie podejście nadaje wystawie Brzmienia szczególny i pionierski charakter, łącząc rzeźbiarskie dzieła artysty z muzyką, która się z nich wydobywa. Wystawa w równej mierze skupia się na aspekcie wizualnym, jak i dźwiękowym, a to za sprawą dwóch kompozytorów, bardzo bliskich myśli Chillidy, jakimi są Gorka Alda i José M. Sánchez-Verdú. Ich dzieła będą towarzyszyć odwiedzającym przez cały czas trwania ekspozycji.

Eduardo Chillida, od lewej: Proyecto Homenaje A La Arquitectura II, alabaster, 1973; Estudio Para La Arquitectura Heterodoxa I, alabaster, 1974;
Gurutz II, alabaster, 1973

Eduardo Chillida, Estudio Para La Arquitectura Heterodoxa I, alabaster, 1974