„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników” w Fundacji Nośna

Wystawa Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników stawia w centrum zainteresowania, afirmuje i obdarza troską gatunki żyjące bardzo blisko człowieka, lecz pogardzane i niejednokrotnie wykluczane. Biorąc za punkt wyjścia przestrzeń Nośnej oraz jej bezpośrednie otoczenie, uczestniczki wystawy eksplorują peryferie i pogranicza, współpracują z zamieszkującymi je nie-ludzkimi bohaterami i proponują interwencje projektowe, które mają za zadanie odbudowanie zerwanych więzi z naszymi najbliższymi sąsiadami. Centralnym punktem zainteresowania Alicji Patanowskiej, a także Katarzyny Roj i Czarnego Latawca staje się woda oraz gleba — źródła życia, złożone ekosystemy, a jednocześnie habitaty, których niezwykła witalność budzi ludzki strach i obawę. Anna Siekierska i Małgorzata Gurowska kierują uwagę na istoty, które widać, a od których odwracamy wzrok: pospolite, lecz obdarzone niezwykłymi mocami rośliny zamieszkujące dzikie trawniki i szpary w pękniętym betonie, a także pogardzanych współmieszkańców ludzkich siedlisk: gołębie, muszki owocówki, pająki…

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

„Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników”, widok wystawy

Zoepolis. Dizajn dla chwastów i szkodników jest kolejną odsłoną projektu zapoczątkowanego w 2017 roku wystawą Zoepolis. Dizajn dla roślin i zwierząt, która odbyła się w galerii Dizajn BWA Wrocław w ramach projektu pod tytułem Kartografie obcości, inności i w(y)kluczenia. Perspektywa filozofii i sztuki współczesnej realizowanego w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” przez Wydział Filozofii i Socjologii UW. Zoepolis poświęcone jest projektowaniu poza paradygmatem antropocentrycznym i poszukiwaniom takich rozwiązań projektowych, które mogą stać się platformą dla tworzenia radykalnej ludzko-nie-ludzkiej wspólnoty. Zakwestionowanie centralnej pozycji człowieka w ramach dizajnu jest ćwiczeniem z empatii, którego beneficjentem może być także nasz gatunek. Projekt proponuje eksperyment w zakresie zmiany perspektywy i pomyślenia o projektowaniu, które nie wykluczając człowieka, podchodziłoby podmiotowo do nie-ludzi.