„W samo serce” Olafa Brzeskiego w Rastrze

Olaf Brzeski z niezwykłą wyobraźnią rein­ter­pretuje tradycję i możliwości rzeźby. Interesuje go zarówno jej materialny wymiar – ciężar, masa, fak­tura – jak i czysta potencjalność; możliwość lub niemożliwość opisania zjawisk lub historii za pomocą kon­kret­nej materii. Szereg prac artysty odnosi się też wprost do figury ludz­kiej, opisując jednak nie tyle jej fizyczny, co emocjonalny wymiar. W rzeźbiarskich ciałach Brzeskiego roi się niesamowitość, niecodzienność, nienaturalność i prze­skalowanie. Źródłem tych fan­tastycz­nych i zaskakujących form jest nie­zawod­nie myśl, a następnie rysunek – jako naj­prost­sza metafora aktu kreacji.

Olaf Brzeski, Samo serce

Olaf Brzeski, Samo serce

Olaf Brzeski, Samo serce

Pierw­sza wystawa indywidualna Brzeskiego w Rastrze nosi tytuł Samo serce i prezen­tuje jedną tylko, specjal­nie zrealizowaną na tę okazję pracę rzeźbiarską. Jak mówi artysta: “Tylko jedna praca, bo jeśli w grę wchodzi serce – nic innego nie ma znaczenia. Mam nadzieję, że odbierzecie ten banał z właściwą sobie wrażliwością”.

Rzeźba, którą prezen­tujemy, jest w istocie wynikiem inten­syw­nego, kil­kutygo­dniowego procesu zmagania się z materiałem – kilkusetkilogramową, litą belką stalową o prze­kroju 26 cm i wysokości 187 cm. Do działania artysta użył wszel­kich możliwych narzędzi pozwalających na obróbkę stali: wierteł, pilników, frezów i szlifierki.

Samo serce jest eks­tremal­nym spraw­dzianem rzeźbiarskim, ale też swoistą figurą niemożliwą, liryczną i przytłaczającą zarazem. To nie­bez­piecz­nie obsesyjna operacja na otwar­tym sercu.

Olaf Brzeski, Samo serce

Olaf Brzeski, Samo serce

Olaf Brzeski, Samo serce

W trak­cie pracy nad wystawą Olaf Brzeski był stypendystą Minister­stwa Kul­tury i Dziedzic­twa Narodowego.