„Unforced Errors” Christopha Draegera w lokal_30

Christoph Draeger, „Untitled (Smoleńsk)”, 2014 r., rzeźba ceramiczna w glinie

Pierwsza wystawa Christopha Draegera w lokalu_30 miała miejsce dokładnie trzy lata temu, w maju 2011 roku, w przestrzeni przy ul. Foksal. Była zderzeniem dwóch wspólnych projektów Draegera i Reynolda Reynoldsa: Apocalypso Place (2000), wideo-instalacji powstałej w atmosferze apokaliptycznych nastrojów przełomu stuleci, na którą składała się rekonstrukcja zdemolowanego mieszkania i zbliżone w formie do sitcomu wideo o zapatrzonych w telewizyjne reprezentacje katastrof mieszkańcach Apocalypso Place, oraz The Last News (2002), relacji z końca świata powstałej jako reakcja na reportaże z 11 września 2001 roku i opierającej się na karykaturalnym odtworzeniu sposobu przedstawiania tragicznych wydarzeń w mass-mediach.

Christoph Draeger, „Hippie Movie”, 2008, video HD, 60 min

Christoph Draeger, „Catastrophe 3”, 2014, fotografia, wydruk cyfrowy

Przywołana wystawa jest dobrym punktem wyjścia do przybliżenia twórczości szwajcarskiego artysty, którego zainteresowania koncentrują się wokół zagadnienia katastrof oraz ich medialnych reprezentacji. W swoich działaniach Draeger wykorzystuje głównie instalację, fotografię oraz wideo, w którym sięga zarówno do materiałów archiwalnych, jak i tych spreparowanych przez siebie. Z jego ważniejszych prac warto wymienić wideo-instalację Black September, rekonstruującą wydarzenia z Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku, cykl fotograficzny Voyages Apocalyptiques (od 1994), poświęcony nieuchwytności pamięci o różnego rodzaju tragediach, czy zrealizowany wspólnie z Heidrun Holzfeind projekt Tsunami Architecture (2013), pokazywany na zeszłorocznym Biennale w Wenecji, na który składa się książka oraz wideo dokumentujące architekturę na terenach dotkniętych przez tsunami w 2004 roku.

Christoph Draeger, „Live_Dead”, instalacja w procesie od 1991 r.

Christoph Draeger, „Live_Dead_Performance”

Christoph Draeger, „Live_Dead_Performance”

Podobna tematyka pojawi się również na wystawie Unforced Errors, podczas której zaprezentowane zostaną prace Draegera z ostatnich kilku lat, w tym instalacja poświęcona katastrofie smoleńskiej, widzianej z perspektywy obcokrajowca. Zrealizowane przez Szwajcara wideo found footage The Man Who Stole the Moon (2010), składające się w większości z fragmentów telewizyjnych wiadomości oraz filmików z internetu, jest próbą zbadania dyskursu medialnego oraz różnych pojawiających się wówczas w mediach teorii i hipotez dotyczących katastrofy polskiego samolotu. Pokazane zostanie również najnowsze, dwukanałowe wideo The Rd. (2013), w którym Draeger zestawia film The Road (Droga) z 2009 roku, przedstawiający podróż ojca i syna przez postapokaliptyczną Amerykę, ze swoją wersją tej wędrówki, odgrywanej przez niego i jego trzyletniego synka.

Christoph Draeger, „Monument for Gerald E. Kowalski”, 2014, frottage, ołówek, papier

Christoph Draeger, „The Rd”, 2013, dwukanałowe wideo HD, 8 min

Instalacja wideo, Christoph Draeger, „The Men who Stole the Moon”, 2010, wideo HD, 26 min i A. Żmijewski, „Katastrofa”, 2010, wideo HD, 56 min

„The Rd”, 2013, dwukanałowe wideo HD, 8 min

Cristoph Draeger, „Untitled (Smoleńsk)”, 2014, rzeźba ceramiczna w glinie