NR 39/2023
05.01.2017

„Transformacja błędów w prawdę” Katarzyny Kujawskiej-Murphy w Galerii Sztuki Wozownia

Redakcja
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
„Transformacja błędów w prawdę” Katarzyny Kujawskiej-Murphy w Galerii Sztuki Wozownia
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy

Westbeth – słynny budynek w West Village w Nowym Jorku, w którym od kilku dekad za relatywnie niewielkie pieniądze mogą mieszkać artyści – sam w sobie dla wielu twórców stał się legendą i inspiracją. Jego energia przeniknęła również do projektu Katarzyny Kujawskiej-Murphy, która w owej najstarszej nowojorskiej komunie artystycznej postanowiła skupić się na szukaniu śladów jej dawnej mieszkanki Diane Arbus, kreując projekt zatytułowany Transformacja błędów w prawdę. W 1971 roku w wieku czterdziestu ośmiu lat fotografka właśnie w Westbeth popełniła samobójstwo, podcinając sobie żyły i zażywając dużą ilość leków psychotropowych. Jej widmo wciąż nawiedza zarówno myśli stałych rezydentów Westbeth, jak i przybywających tam na jakiś czas stypendystów rozmaitych fundacji.

Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy

Nic dziwnego zatem, że Kujawska-Murphy również została nawiedzona – żyjemy przecież w nostalgicznym, anachronicznym świecie, w którym nieustająco poszukujemy śladów minionego XX wieku, którego jedną z ikon niezaprzeczalnie była Arbus. Jej fotografie, ukazujące skazanych dotąd na niewidzialność, umożliwiły Innemu wkroczenie w sferę reprezentacji. Kujawska-Murphy dotarła do tych najstarszych mieszkańców Westbeth, którzy pamiętają fotografkę jako sąsiadkę, którą mijali na korytarzach, w windzie, czasem wymieniając z nią parę zdań.

W ich narracjach, nagranych przez artystkę, Westbeth – miejsce tak mitologizowane i pożądane przez twórców z całego świata – jawi się jako upiorny wręcz budynek, słynący z dużej liczby samobójstw. W opowieściach w zawieszeniu pozostaje pytanie o przyczyny tego stanu rzeczy. Mimo życia w artystycznej komunie, jej mieszkańcy podkreślają dojmującą samotność. Projekt Kujawskiej-Murphy dotyka zatem nie tylko konkretnej sytuacji w Westbeth, lecz uniwersalizuje się, stawiając pytanie o kondycję artysty i (nie)możność przekroczenia bariery izolacji – nawet w takim miejscu jak budynek przeznaczony tylko i wyłącznie dla twórców. Okazuje się zatem, że Westbeth jest twierdzą najbardziej intensywnych stanów samotności, które często prowadzą również do decyzji ostatecznych i gestów odebrania sobie życia.

Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy

Kujawska-Murphy pokazuje nam plan budynku, jakby próbując zastanowić się nad jego nazwą, nadaną mu po fali samobójstw: Death Beth – Śmiertelna Beth. W pewnym sensie uprawia zatem coś w rodzaju wizualnej psychologii i socjologii architektury. Nie od dziś wszak wiadomo, że kształt, wysokość, gabaryty i rozkład budynku, w którym mieszkamy, wpływają znacząco na nasz charakter. Artystka konfrontuje nas zatem z pokazanym na ścianie narysem poszczególnych partii Westbeth, które to części zainspirowały ją – zgodnie z duchem całej jej dotychczasowej twórczości – do stworzenia instalacji do-przestrzennej, operującej trójwymiarowymi elementami. Forma owych elementów została zaczerpnięta z planu nowojorskiego budynku oraz z jego kolorystyki, w której biel korytarzy krzyżuje się kontrastowo z czerwienią napisów EXIT.

Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy
Katarzyna Kujawska-Murphy, Transformacja błędów w prawdę, widok wystawy

Kujawska-Murphy wyjmuje z kontekstu narożniki pomieszczeń, narysy ścian oraz wszelkie niuanse dwuwymiarowego rzutu, jakby próbowała dotrzeć do „esencji” Westbeth i wypreparować z jego tkanki najbardziej kluczowe aspekty. W dolnej sali Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu możemy zatem doznać własnymi ciałami przestrzennych podziałów „symbolizujących” gmach, w którym Diane Arbus postanowiła zakończyć życie. W rozkładzie tych elementów – abstrakcyjnych już linii i kształtów – do głosu dochodzi entropia, chaos i rozbicie. Nic nie składa się w czytelną całość, nic jednoznacznie nie wyjaśnia, dlaczego Westbeth to także Death Beth. Budynek, a raczej jego trawestacja dokonana przez Kujawską-Murphy, „milczy”, lecz ewokuje energię, skondensowaną również we wspomnieniach jego najstarszych mieszkańców. Wspomnienia te, wybrzmiewając w galeryjnej przestrzeni, wchodzą w korelację z planem Westbeth i odnoszącą się do niego przestrzenną wieloelementową instalacją. Wkraczamy w świat widm, w których ślady po Diane Arbus są tak ulotne i nieuchwytne jak ulotna jest ludzka pamięć.

(Marta Smolińska)

Dołącz do grona patronów „Szumu”.

Spodobał Ci się ten materiał? Dziś niezależna krytyka artystyczna potrzebuje Twojej pomocy. Pozwól robić ją nam dalej.

NEWSLETTER

Co piątek w Twojej skrzynce!


Stopka

Artystka / ArtystaKatarzyna Kujawska-Murphy
WystawaTransformacja błędów w prawdę
MiejsceGaleria Sztuki Wozownia
Czas trwania25.11.2016 – 08.01.2017
Strona internetowawozownia.pl
Indeks

Zobacz też