„Towarzystwo Szubrawców” Slavs and Tatars w Galerii Raster

Slavs and Tatars, Towarzystwo Szubrawców, widok wystawy, dzięki uprzejmości Galerii Raster

„Ciężki to grzech, profanacja najświętszej rzeczy, historji. Jeśli ci się chciało koniecz­nie żółć swoją wylać na przeszłość, któż ci wzbraniał zrobić to pod własnem nazwiskiem? Nie byłoby gorzej niż jest teraz; wszyst­kim i tak wiadomo żeś renegat. Mówią nawet, że przeszedłeś na wiarę Mahometa, a ja sam obawiam się, iż może być to prawdą. Lecz nie tylko tyś jest tutaj winnym. Czyż nie jest to rodzaj wrodzonego upośledzenia? Podej­rzewam iż matka twa, będąc brzmienną, natknęła się na album z rysun­kami Hogar­tha. Napawała oczy ich widokiem, a teraz tobie wszystko jawi się niczym karykatura” – Adam Mic­kiewicz do członka Towarzystwa Szubrawców, Józefa Sękowskiego.

Slavs and Tatars, Hammer and Nipple, 2016

Slavs and Tatars, Towarzystwo Szubrawców, widok wystawy, dzięki uprzejmości Galerii Raster

Slavs and Tatars, Towarzystwo Szubrawców, widok wystawy, dzięki uprzejmości Galerii Raster

Kolek­tyw Slavs and Tatars jako swoją drugą wystawę w galerii Raster prezen­tuje instalację w postaci baru z sokami z kiszonych ogórków. Jej tytuł – Towarzystwo Szubrawców – zaczerpnięty został z nazwy zapo­mnianego dziś, współczesnego filomatom, wileńskiego stowarzyszenia moral­nego. Towarzystwo słynęło z ironicz­nych i drwiących wystąpień o satyrycz­nym charak­terze w kontrze do roman­tycz­nej powagi przyszłych wieszczów i ich patetycz­nego zaangażowania w dys­kurs narodowościowy. Slavs and Tatars nawiązują do brukowej poetyki języka Szubrawców i ich nacechowanego kosm­polityzmem stosunku do kwestii tożsamości narodowej. Sięgają do ludo­wej tradycji domowych kiszonek, aby uczynić z nich metaforę fer­men­tacji roman­tycz­nej kon­cep­cji ojczyzny i władzy. Ser­wowane przez artystów kiszone soki i prowokacyjne figury językowe to propozycja antidotum na patos pol­skiego patriotyzmu, ale też wyraz kwaśnego stosunku artystów do oświeceniowego dualizmu i wszel­kich polityk opar­tych na binar­nej opozycji my-​oni.

Slavs and Tatars, Jak ogórek jest życie, raz w garści, raz w odbycie, 2016