Cykliczność, powtórzenie, cyrkulacja. Wizualno-dźwiękowa struktura rozpisana przez Annę Zaradny w przestrzeni Galerii przyjmuje postać zapętlonej kompozycji, wirującej pomiędzy burzliwymi emocjami a chłodnym intelektem. Jest to niepokojąca podróż równocześnie w głąb i wzwyż, od absolutnego fizycznego i psychicznego dna po słodycz ekstazy. Wędrówkę przez wystawę przyrównać można do inicjacji – to wniknięcie w niezwykły rytuał, odarty z mistycznej aury, zderzający geometrię form z cielesnością materii, światło z mrokiem, sferę dźwiękową z obrazem. Jego punkt kulminacyjny stanowi abstrakcyjne, wewnętrzne przeżycie, w którym z fizycznego umęczenia i destrukcji rodzi się odczucie harmonii i absolutu.
Ścieżka narracji podąża śladem obiektów, instalacji i działań performatywnych, przywołujących ważne dla artystki postaci: średniowieczną reformatorkę religijną, wizjonerkę i kompozytorkę Hildegardę z Bingen, XIX-wieczną pianistkę i autorkę utworów fortepianowych Teklę Bądarzewską, współczesnego kompozytora i dyrygenta Witolda Lutosławskiego (1913–1994), modernistyczną architektkę Krystynę Tołłoczko-Różyską (1909–2001) i muzycznego awangardzistę Karlheinza Stockhausena (1928–2007). Formę i strukturę dzieł znaczą figura koła oraz jej pochodne – mandala oraz spirala, budujące wizualną, jak również przestrzenną strukturę wystawy. Zaradny własnoręcznie ingerując bezpośrednio w tkankę budynku, równocześnie dekonstruuje jej materię i uwidacznia powstałe w procesie szczątki, pył, kurz, gruz i proch. Wieloletnia fascynacja artystki brutalistyczną architekturą Galerii przejawia się także w samej sferze materiałowej prezentowanych na wystawie prac, wykorzystujących zastosowane w budynku surowce: beton, stal, żelazo i szkło. Te wzajemnie dopełniające się elementy formalne i ideowe, ewokujące doświadczenie cielesnego wyczerpania oraz następującego po nim oczyszczenia, tworzą rodzaj biologicznego i duchowego cyklu, wiodącego do wyzwolenia i ukojenia.
Rondo znaczy koło podejmuje wątki twórczości Zaradny związane z wieloznacznością koncepcji i relacji pomiędzy ideami a medium formy. Używając charakterystycznych dla swoich działań środków abstrakcji, prototypowych obiektów dźwiękowych i architektonicznych o minimalistycznej estetyce, światła, bieli i czerni, artystka nakreśla sensualną, performatywną przestrzeń, naznaczoną silnie jej osobistą fizyczną obecnością oraz ukazującą stosowane przez nią metody pracy: eksperyment jako podstawę działania, kontrolowany przypadek, repetycję, przetworzenie i procesualność.
Stopka
| Artystka / Artysta | Anna Zaradny |
| Wystawa | Rondo znaczy koło |
| Miejsce | Bunkier Sztuki w Krakowie |
| Czas trwania | 17.09 – 11.12.2016 |
| Kuratorka / Kurator | Anna Lebensztejn |
| Fotografie | Studio FilmLOVE |
| Strona internetowa | www.bunkier.art.pl |
| Indeks | Anna Lebensztejn Anna Zaradny Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie |
