Tytuł wystawy nawiązuje do przełomowego momentu w historii ubioru – lat 50. XX wieku, gdy wraz z powstaniem przemysłu odzieżowego rozpoczął się proces demokratyzacji w dziedzinie mody, lecz również era dominacji koncernów, umocnienia wyzysku, wzrostu nadprodukcji oraz uzależnienia narzucanego kanonu wyglądu od kwestii rynkowych.
Prêt-à-porter dotyczy ubioru jako środka wyrazu, którym posługują się artystki. Wielu z nich strój służył do autokreacji – strategii łączącej codzienność ze sztuką. W latach 70. artystki podjęły dialog z feminizmem – w ich twórczości doszła do głosu świadomość własnego ciała oraz siły oddziaływania konsekwentnie kreowanego wizerunku, który stawał się ważnym elementem strategii twórczej, a jego wyrazistość była orężem w zdobywaniu należnej im pozycji. Ubiór, który przez stulecia zdobił, zaczął nie tylko podkreślać indywidualizm i odrębność, ale też służyć jako narzędzie pozwalające wzmocnić dążenie do zdobycia pozycji w świecie sztuki na własnych zasadach, zarówno poprzez siłę własnej twórczości, jak i osobowości. W czasach PRL-u oryginalny, zgodny z trendami strój był również wyrazem niezgody na systemową szarzyznę i wszechogarniającą tandetę.
Ubiór jako ważny element wyrażający ducha epoki pojawia się również w twórczości fotograficznej lub performerskiej artystek podejmujących krytykę uprzedmiotowienia kobiety poprzez narzucany jej wzorzec wyglądu. Dystans do samej siebie, do czynności związanych z podobaniem się lub podkreślaniem swojej pozycji artystycznej poprzez wygląd zdaje się tylko pozornie znajdować w opozycji do strategii związanej z kreacją wizerunku. Bardzo często postawa krytyczna jest również związana z kwestiami dotyczącymi tożsamości artystki – jej postawy wobec najważniejszych problemów współczesności. Staje się elementem mediacji pomiędzy artystką i jej biografią a światem zewnętrznym oraz zagadnieniami o charakterze uniwersalnym.
Równie ważnymi podejmowanymi przez artystki problemami są kwestie etyczne i ekologiczne związane ze współczesnym przemysłem tekstylnym i wyzyskiem w wielkich szwalniach Azji i Afryki na użytek bogatego Zachodu, który przerabia rocznie dziesiątki ton ciuchów, zalegających później na wysypiskach lub stających się częścią pseudocharytatywnego biznesu. Łącząc modę z aktywizmem społecznym, artystki stawiają na inny model pracy, bazujący na polskich tradycjach spółdzielczych i wspomagający emancypację zawodowo-finansową pracowników.
Stopka
| Artystka / Artysta | Maria Anto, Ewa Bloom-Kwiatkowska, Karolina Breguła, Justyna Górowska, Zuzanna Janin, Ewa Juszkiewicz, Natalia LL, Jolanta Marcolla, Magdalena Moskwa, Małgorzata Markiewicz, Alicja Wysocka, Weronika Wysocka, Ewa Zarzycka |
| Wystawa | Prêt-à-porter |
| Miejsce | lokal_30, Warszawa |
| Czas trwania | 21.09–30.11.2018 |
| Kuratorka / Kurator | Agnieszka Rayzacher |
| Strona internetowa | lokal30.pl |
| Indeks | Agnieszka Rayzacher Alicja Wysocka Ewa Bloom-Kwiatkowska Ewa Juszkiewicz Ewa Zarzycka Galeria lokal_30 Jolanta Marcolla Justyna Górowska Karolina Breguła Magdalena Moskwa Małgorzata Markiewicz Maria Anto Natalia LL Weronika Wysocka Zuzanna Janin |
