NR 39/2023

„Polska/Ziętek. Gimnastyczka” w Fundacji Dzielna w Warszawie

widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
„Polska/Ziętek. Gimnastyczka” w Fundacji Dzielna w Warszawie
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna

Pierwszą gimnastyczką, która zawładnęła zbiorową wyobraźnią była Olga Korbut z Grodna w Białorusi (ówczesne ZSRR). Uśmiechnięta siedemnastolatka oszołomiła publikę Olimpiady w Monachium w 1972, gdzie zdobyła trzy złote medale, prezentując figury, których nikt wcześniej nie widział. Na kolejnej olimpiadzie w Montrealu miejsce ulubienicy tłumów zajęła jeszcze młodsza Nadia Comăneci z Rumunii — pierwsza gimnastyczka w historii, której występ sędziowie ocenili jako bezbłędny (siedmiokrotnie otrzymała notę 10/10).

widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna

Korbut i Comăneci dokonywały na drążkach, matach i równoważni niemożliwego. Były lekkie, silne, pozbawione lęku, a zarazem odcięte od świata i w pełni kontrolowane przez państwową machinę treningu (a później także przez tajną policję). Uważano je za dobro narodowe, a ich sukcesy były politycznym złotem dla ówczesnych dyktatorów — Breżniewa i Ceaușescu. Na Zachodzie stały się idolkami mediów, symbolem perfekcji i naturalności atletek ze Wschodu. Doświadczały przemocy, a zarazem stawiały się swoim trenerom i systemowi. Wiele wykonywanych przez nie ewolucji, postrzeganych ówcześnie jako przeczące prawom fizyki i anatomii, uznano za zbyt ryzykowne i są dziś zabronione.

widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna
widok wystawy „Polska/Ziętek. Gimnastyczka" w Fundacji Dzielna w Warszawie, fot. Bartosz Górka dzięki uprzejmości Fundacji Dzielna

Bogdan Ziętek skrzętnie szkicował w swoich zeszytach i gromadził fotografie „figur niemożliwych” w wykonaniu gimnastyczek, stale obecnych w ikonosferze zimnowojennych mediów. Rzeźbienie ich ciał było dla artysty testem granic możliwości materiału (drewna lipowego), wymagającym ćwiczeniem z anatomicznej precyzji, na które decydował się rzadziej niż na statyczne pozy pięknych modelek. Zbiór rzeźb gimnastyczek to osobny, mało znany rozdział trwającego ponad pół wieku, konsekwentnie realizowanego przez Ziętka w przydomowym garażu rzeźbiarskiego projektu stworzenia „kobiety idealnej”. Męskie spojrzenie i fascynacja nadludzką siłą znajdują swój rewers w filmie Agnieszki Polskiej Ćwiczenia korekcyjne. Artystka wprawia w ruch oporną, niemą materię dawnych fotografii. Dyscyplina treningu, mozolne przełamywanie fizycznych ograniczeń, okrutnie wysoko postawiona poprzeczka to scheda po totalitaryzmach i ich kulcie ciała, a zarazem oszałamiający estetycznie triumf kobiecej siły. „Pomyślałem, że moje rzeźby kiedyś ożyją” — te słowa Ziętka szczególnie rezonują z napięciem obecnych na wystawie atletycznych ciał.

Bogdan Ziętek (1932—2018) — rzeźbiarz, fotograf, niezależny artysta. Tworzył w Brzeźnicy koło Barda na Dolnym Śląsku. Zawodowo związany z Grochowskimi Zakładami Magnezytowymi. Jego prace były pokazywane na wystawach zbiorowych w Zachęcie i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Ważniejsze wystawy indywidualne: „Kobiety w świecie Bogdana Ziętka”, Muzeum Mazowieckie w Płocku (2010), „Wenus z Brzeźnicy”, Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu (2015), „Lubię spokojne kobiety…”, Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy (2016). Jego liczący niemal dwieście figur dorobek (w tym 14 rzeźb naturalnych rozmiarów) oraz prace w innych mediach – szczególnie fotografii – wciąż czekają na opracowanie i rozpoznanie należnego im miejsca w historii polskiej sztuki.

Agnieszka Polska (ur. 1985) — artystka wizualna, mieszka i pracuje w Berlinie. Wystawiała m.in. w New Museum i MoMA w Nowym Jorku, Centre Pompidou i Palais de Tokyo w Paryżu, Tate Modern w Londynie, Hirshhorn Museum w Waszyngtonie i Hamburger Bahnhof w Berlinie. Brała udział w 57. Biennale w Wenecji, 11. Gwangju Biennale, 19. Biennale w Sydney i 13. Biennale w Stambule. W 2018 otrzymała German Preis der Nationalgalerie.

Prace Bogdana Ziętka dzięki uprzejmości: Kolekcja Art Brut AK Andrzeja Kwasiborskiego, Muzeum Etnograficzne w Toruniu, Sarmen Beglarian i Sylwia Szymaniak (Biuro Wystaw), José Carlos E.S. Costa, Marta Derejczyk, Joanna Kurbiel, Wojciech Sosnowski

Dołącz do grona patronów „Szumu”.

Spodobał Ci się ten materiał? Dziś niezależna krytyka artystyczna potrzebuje Twojej pomocy. Pozwól robić ją nam dalej.

NEWSLETTER

Co piątek w Twojej skrzynce!


Stopka

Artystka / ArtystaAgnieszka Polska, Bogdan Ziętek
WystawaPolska/Ziętek. Gimnastyczka
MiejsceFundacja Dzielna
Czas trwania13.05—22.07.2023
Kuratorka / KuratorZofia Płoska-Czartoryska
FotografieBartosz Górka
Strona internetowadzielna.foundation/program-kuratorski/polska-zietek-gimnastyczka
Indeks

Zobacz też