„Pano-rama 2013” Sławomira Elsnera w Rondzie Sztuki

Sławomir Elsner, bez tytułu, 2005

Pano-rama 2013 jest pierwszą monograficzną wystawą artysty na Śląsku. Sławomir Elsner urodził się w Wodzisławiu Śląskim, jednak od połowy lat 80. mieszka i pracuje w Niemczech. Zajmuje się rysunkiem, malarstwem i fotografią.

Sławomir Elsner Idol 2008

Sławomir Elsner Sunshine Story 2011

To, co niezmiennie zastanawia Elsnera to szara rzeczywistość, inspirująca i pobudzająca do przeobrażania i przekształcania jej w nowe formy, mające na celu podkreślenie ukrytej tożsamości. W rysunkowych pejzażach eksponuje ludzką skłonność do estetyzacji rzeczywistości (poprzez media i sztukę) i reinterpretuje prozaiczne sytuacje z codziennego życia.

Sławomir Elsner, obrazy z serii Panorama, 2006

Sławomir Elsner, obrazy z serii Panorama, 2006

Tytułową „panoramę” należy potraktować jako bezpośrednią kontynuację i nawiązanie do prac stworzonych przez artystę w 2006 roku. Sławomir Elsner na strychu u wujka znalazł kiedyś stos pochodzących głównie z 76/77 roku egzemplarzy śląskiego tygodnika ilustrowanego „Panorama”. Kolekcja należała do ojca artysty, który czytał periodyk, do końca lat 90. Odkrycie to wzbudziło wiele emocji i wspomnień, stając się punktem wyjścia dla powstania szeregu prac przetwarzających, ale i zarazem naśladujących motywy oraz zdjęcia z epoki gierkowskiej pojawiające się na kartach periodyku, przy zachowaniu ich charakterystycznej kolorystyki, odcienia papieru a nawet śladów błędów drukarskich.

Sławomir Elsner Populaire 14 2011

Sławomir Elsner Populaire 03 2011

Niedoskonałości i niedociągnięcia to zresztą często pojawiający się w jego twórczości motyw. Świadczą o tym między innymi prace z cyklu Populaires, biorące na warsztat nostalgiczną estetykę pornografii lat 70., których całościowy charakter zakłóca celowo performatywny gest artysty. Formuła „wydarcia” fragmentów z kompozycji, budząca niepokój i frustrację, ale równocześnie budująca atmosferę tajemniczości to również charakterystyczna cecha wykonywanych przez niego instalacji przypominających stylem dziecięce „wydzieranki” i zabawy z papierem. W tym wypadku jednak tworzonych/obdzieranych/zrywanych na ogromnych przestrzeniach ekspozycyjnych specjalnie z okazji wystawy.