„Nobody’s perfect” Jacka Staniszewskiego w PGS w Sopocie

„Nobody’s Perfect” to wystawa prezentująca najnowsze prace wybitnego trójmiejskiego artysty Jacka Staniszewskiego, profesora gdańskiej ASP, który przez dekady artystycznych poszukiwań tworzy min. grafikę, obiekty, instalacje, performensy oraz muzykę. Tym, co nadaje mocy twórczości Staniszewskiego jest punkowa wrażliwość i energia oraz dosadny język wizualny, który jak twierdzi sam artysta, jest nie tylko językiem estetycznym, ale też sposobem myślenia. Staniszewski czerpie inspiracje między innymi z surrealizmu i pop–artu przefiltrowując je przez wrażliwość społeczną bliską sztuce krytycznej.

Jacek Staniszewski „Different”, dzięki uprzejmości PGS w Sopocie

Jacek Staniszewski „Hells Angels”, dzięki uprzejmości PGS w Sopocie

Jacek Staniszewski „n¨+¤pOUÖ”, dzięki uprzejmości PGS w Sopocie

Jacek Staniszewski „ups”, dzięki uprzejmości PGS w Sopocie

Prezentowana w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie wystawa to wybór prac z ostatnich lat. Artysta świadomie zrezygnował z jednoznacznych odniesień politycznych, czy komentowania bieżących wydarzeń. Dzieła Staniszewskiego są rodzajem wizualnej propagandy na opak. Rozpoznawalny styl nęci wizualnym dopracowaniem jednocześnie przekazując wizję świata, w którym dominuje psychiczna i fizyczna przemoc oraz napięcie, bliskie szaleństwu. Staniszewski przedstawia głęboko niepokojącą wizję świata, interesują go sytuacje skrajne, które przełamuje czasami, oczywiście czarnym, humorem. Ujawnia niedoskonałości ludzkiej natury, zajmuje go problem zła oraz moralna dwuznaczność działań, relatywizacja czy usprawiedliwianie przemocy w imię wyższych celów. Na wystawie wyraźny jest również wątek wyobcowania, alienacji, poczucia bycia innym, niedopasowanym. Dyskomfort, cierpienie obecne w twórczości Staniszewskiego dotyka nie tylko spraw społecznych lecz odnosi się do bardziej podstawowych pytań o bycie w świecie i zdaje się współbrzmieć z pytaniem czym jest lub powinno być współodczuwanie.

Jacek Staniszewski „Nobody`s Perfect” wyidok wystawy, fot Tomek Maryks, materiały prasowe PGS

Jacek Staniszewski „Nobody`s Perfect” wyidok wystawy, fot Tomek Maryks, materiały prasowe PGS

Jacek Staniszewski „Nobody`s Perfect” wyidok wystawy, fot Tomek Maryks, materiały prasowe PGS

Jacek Staniszewski „Nobody`s Perfect” wyidok wystawy, fot Tomek Maryks, materiały prasowe PGS

Jacek Staniszewski „Nobody`s Perfect” wyidok wystawy, fot Tomek Maryks, materiały prasowe PGS

Jacek Staniszewski „Nobody`s Perfect” wyidok wystawy, fot Tomek Maryks, materiały prasowe PGS

Interpretując twórczość artysty w duchu psychoanalizy Junga może być ona rodzajem oswajania „cienia”, wypartych lub nieakceptowanych społecznie części osobowości. Natomiast tytuł „Nobody’s Perfect” to być może żart, a być może oznaka integracji cienia, oznaka procesu indywiduacji a więc osiągania psychicznej pełni (w języku Junga „jaźni”).