„No more, no less” Agnieszki Grodzińskiej w Zonie Sztuki Aktualnej

Czołganie. Myślę o czołganiu. O czołganiu się pomiędzy różnymi aspektami mojego funkcjonowania. O satysfakcji przedzierania się między pracą a domem. Między obowiązkiem a wątpliwą przyjemnością. I chciałbym być w tym czołganiu lepszy, aby była w tym pewna powtarzalność. Wtedy miałbym pewność. Wtedy byłoby to jakieś osiągnięcie. Z czasem mógłbym wykształcić inne sposoby poruszania się. Miałbym wtedy więcej opcji. Nowe ruchy dałyby mi przewagę. Pojawiłby się automatyzm, więc nie musiałbym już się zastanawiać. Wszystko byłoby prostsze, choć tak naprawdę lubiłem się czołgać.

Wystawa No more, no less prezentowana w galerii związanej z uczelnią, poniekąd inicjuje grę z pytaniem o zasadność wysiłków podejmowanych w celu szkolenia młodych adeptów, oraz o ich funkcjonowanie już poza murami akademii. Czy metody, jakie się wobec nich stosuje są wystarczające? Obecnie ilość wyzwań, konkursów i różnego rodzaju przeglądów młodej sztuki jest porażająca. Wszystko to ma na celu w pewien sposób przygotowanie młodych do późniejszego poruszania się w świecie sztuki, które to, powiedzmy sobie szczerze, nie tylko nie jest łatwe, ale i niejednokrotnie bywa z różnych względów niezrozumiałe. No more, no less w prosty sposób udowadnia, że czas ten powinien być przede wszystkim czasem eksperymentu i zabawy. Dostajemy nie mniej, nie więcej, czyli tyle, na ile w danym momencie nas stać.

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Agnieszka Grodzińska, „No more, No less”, widok wystawy

Możesz zrobić to szybko i sprawnie. Możesz zrobić to ładnie, dokładnie. Możesz zrobić to na odwal się. Możesz zrobić to byle prędzej. Możesz zrobić to, bo tak wypada. Możesz zrobić to, bo szkoda gadać. Możesz zrobić to, bo czujesz, że musisz. Możesz zrobić to, mimo że tego nie lubisz.

A co z przyjemnością, a co z przyjemnością, a co z przyjemnością, a co z przyjemnością.

Możesz zrobić to, żeby mieć układy. Możesz zrobić to, żeby kogoś nie urazić. Możesz zrobić to, bo takie jest życie. Możesz zrobić to, bo zrobisz to, oczywiście. Możesz zrobić to, bo wszyscy to robią. Możesz zrobić, bo rzekło się słowo. Możesz zrobić to, bo co masz zrobić. Możesz zrobić to i się nie głowić.

A co z przyjemnością, a co z przyjemnością, a co z przyjemnością, a co z przyjemnością.

Przemek Sowiński

^{[1] Fragment piosenki A co z przyjemnością? zespołu Ba!.}