SZUM
SZUM
REKLAMA
SZUM Wspieraj nas!
  • Działy
    • News
    • Krytyka
    • Rozmowy
    • Do zobaczenia
    • Na dobry początek
    • Eseje
    • Kwartalnik
    • Patronite
  • Archiwum
  • Podcast
  • Redakcja
  • Sklep
Piszemy o sztuce z całej Polski. Komentujemy najważniejsze wydarzenia, dowartościowujemy marginesy, dajemy głos osobom twórczym i specjalistom. Pomóż nam w robieniu SZUMU.
Wspieraj nas!
Newsletter Szumu
co piątek w Twojej skrzynce!
Do zobaczenia 06.04.2018 3 min

„Niedzielne popołudnie” Julity Wójcik w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie

Redakcja
udostępnij — facebook   twitter/x   link
pobierz .pdf
Julita Wójcik, „Osiedle XXX-lecia PRL”, dzieło z Kolekcji Regionalnej Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie

Julita Wójcik, od samego początku swojej aktywności, jako podstawowej strategii artystycznej używa najprostszych działań i codziennych czynności. Te proste eksperymenty, obserwacje banalnych sytuacji służą artystce do definiowania zarówno jej języka wizualnego, jak i przestrzeni społeczno-ekonomicznej oraz roli, jaką odgrywa w niej artystka. To właśnie dzięki owej prostocie środków jej sztuce udaje się od czasu do czasu zyskać iście wywrotowy charakter.

Niedzielne popołudnie to wystawa-esej, składająca się ze zbioru prac pełniących rolę wizualnych szkiców stworzonych w latach 2004–2017, gdzie główne napięcie sytuuje się nie w przekraczaniu granic, lecz w zestawianiu rzeczy i aktywności jak najbardziej zwyczajnych. Tytuł wystawy przywodzi nam na myśl dziewiętnastowieczny sielankowy obraz Georges’a Seurata Niedzielne popołudnie na wyspie Grande Jatte (1884–1886). Jednak sielanka w wykonaniu Julity Wójcik jest tylko pozorna. Narracja wynikająca z jej wystawy ma charakter dystopii. Szczególnie widoczne jest to w zarejestrowanym na wzór facebookowego cinéma vérité (swego rodzaju kina bezpośredniego) wideo dyptyku Niedzielne popołudnie w Belo Horizonte. Projekcja składająca się z dwóch zaledwie kilkudziesięciosekundowych ujęć – podglądania sielankowych scen zarejestrowanych w brazylijskiej metropolii – pokazuje głęboki, wynikający z kolonialnej przeszłości podział brazylijskiego społeczeństwa.

Wystawa nie jest jednak opowieścią o egzotycznej podróży, a szeregiem artefaktów, dzierganych portretów, akcji dokamerowych, obiektów – dokumentacją z działań w przestrzeni publicznej, które w relacjach wzajemnych kierują widza do „tu i teraz”. Prowokując do zadania sobie wielu pytań.

Julita Wójcik, „Bunkier”
Julita Wójcik, „Bezdech. Model punktu oporu przed brunatną falą”
Julita Wójcik, „Osiedle XXX-lecia PRL”, dzieło z Kolekcji Regionalnej Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie
Julita Wójcik, „Falowiec”, Praca z kolekcji Zachęty -Narodowej Galerii Sztuki
Julita Wójcik, „100% bawełny. Portret Pałacu Poznańskiego w Łodzi”
Julita Wójcik, fragment wystawy „Niedzielne popołudnie”
Julita Wójcik, „Zasłona”
Julita Wójcik, „Osiedle XXX-lecia PRL”, dzieło z Kolekcji Regionalnej Zachęty Sztuki Współczesnej w Szczecinie
Julita Wójcik, „Falowiec”, Praca z kolekcji Zachęty -Narodowej Galerii Sztuki

Na ile nasza środkowoeuropejska struktura społeczna jest odległa od tej postkolonialnej, brazylijskiej? Czy wychodząc od zanegowania PRL-owskiej rzeczywistości po 1989 roku, nie posunęliśmy się za daleko – czy przy okazji nie odrzuciliśmy również pozytywnych przemian społecznych, które dzięki powojennym działaniom emancypacyjnym i modernizacyjnym zagościły w naszej tożsamości? Dlaczego pozwalamy odebrać sobie wiarę w mit nowoczesności? Czy zaniedbaliśmy dążenie do budowy egalitarnego społeczeństwa, ucieleśniające się chociażby w modernistycznej architekturze i urbanistyce albo w ustawodawstwie dotyczącym prawa pracy? Czy przyjęliśmy w jego miejsce skrajnie konsumpcyjny neoliberalizm gospodarczy, połączony z coraz bardziej dynamicznym w ostatnim czasie zwrotem konserwatywnym? Czy w relacjach społecznych nie zmierzamy do odtwarzania struktur feudalnych, kreujących podziały i rozwarstwienie podobne do tych istniejących w krajach postkolonialnych?

Wystawa Niedzielne popołudnie w kilku zawartych w niej pracach zdaje się wysyłać nam pytanie-ostrzeżenie: Czy po dzisiejszym ruchu wstecz będzie nas stać na to, aby kolejny raz zaczynać od nowa?

Przypisy

Stopka

Osoby artystyczne
Julita Wójcik
Wystawa
Niedzielne popołudnie
Miejsce
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
Czas trwania
2.03–22.04.2018
Strona internetowa
pgs.pl
Indeks
Julita Wój­cik Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie

Najczęściej czytane

1
Do zobaczenia 26.06.2025

„Wrzask z kąpieli w pianie 2” Zheni Stepanenko w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej

Redakcja
2
Na Dobry Początek 23.06.2025

23–29 czerwca

Redakcja
3
Krytyka 27.06.2025

Szukając Kozyry. „Rewizja procesu Jezusa” w Narodowym Starym Teatrze i „Nie odwracaj wzroku” w MuFo

Portret Anna Pajęcka
4
Na Dobry Początek 30.06.2025

30 czerwca – 6 lipca

Redakcja
5
Krytyka 04.07.2025

Pejzaże, opowieści. O filmach Anki i Wilhelma Sasnalów

Portret Mateusz Górniak
6
Eseje 04.07.2025

Cynizm – czyli jak uciec przed kontekstem

Portret Łukasz Białkowski

Newsletter Szumu
co piątek w Twojej skrzynce!

REKLAMA
Piszemy o sztuce z całej Polski. Komentujemy najważniejsze wydarzenia, dowartościowujemy marginesy, dajemy głos osobom twórczym i specjalistom. Pomóż nam w robieniu SZUMU.
Wspieraj nas!
„Niedzielne popołudnie” Julity Wójcik w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie — SZUM
REKLAMA
Logo: SZUM

Magazyn SZUM

Fundacja Kultura Miejsca
Wydział Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
ul. Wybrzeże Kościuszkowskie 39
00-347 Warszawa

redakcja@magazynszum.pl

ISSN 2956-817X

Media społecznościowe

  • facebook
  • instagram
  • spotify
  • apple podcasts
  • podcast RSS

Wspieraj nas!

Polityka prywatności

Kontakt

Przeszukaj SZUM

‹ › ×

    ‹ › ×
      Nasz serwis korzysta z cookies w celu analizy odwiedzin.
      Zapoznaj się z naszą polityką prywatności