Najciekawsze wystawy 2023 roku
Białystok
Nadzieja radykalna. Wystawa prac z Kolekcji II Galerii Arsenał w Białymstoku
3 lutego – 16 marca
Bartek Buczek. Zmiana ekspozycji
30 marca – 18 maja
Świadomość planetarna. Nowe rzeczywistości
21 kwietnia – 31 maja
Wystawa współtworzona przez Dzieci na podstawie Kolekcji II Galerii Arsenał w Białymstoku
1 czerwca – 17 sierpnia
Duby smalone
30 czerwca – 27 sierpnia
Marta Romankiv
1 września – 27 października
Radykalne rodzicielstwo
10 listopada – 4 stycznia 2024
Za sprawą białostockiego Arsenału do naszego języka, zaraz obok radykalnej empatii, może trafić radykalna nadzieja. Taki właśnie tytuł, zaczerpnięty z książki Jonathana Leara do lutowej wystawy prac z Kolekcji II wybrała kuratorka i długoletnia dyrektorka galerii, Monika Szewczyk. Rewizja prac w aktualnym kontekście może przynieść różnorakie odpowiedzi na pytania o sprawczość i zdolności do prorokowania sztuki. W nowym roku nie będzie to jedyna wystawa, która eksploruje zbiory Arsenału – w czerwcu zobaczymy reinterpretację tego, co można zobaczyć w Kolekcji II z perspektywy Dzieci, które do współpracy zaprasza Jaśmina Wójcik. Natomiast Bartek Buczek w (na pozór) indywidualnej wystawie Zmiana ekspozycji sięga do galeryjnego backstage’u, jaką jest Dział Techniczny. Niewidoczna praca osób zajmujących się montażem, oświetleniem i przygotowaniem ostatecznego kształtu ekspozycji będzie tematem wystawy, którą Buczek otworzy wraz z Tomkiem Pawłowskim-Jarmołajewem pod koniec marca. We wrześniu w Arsenale otworzy się wystawa Marty Romankiv, która również nie przystaje do tego, o czym można myśleć jako pokazie indywidualnym. Doświadczenie artystki ze Lwowa w działaniach partycypacyjnych i skierowanych do wspólnoty osób migranckich stanie się kanwą dla projektu, który kuratoruje Katarzyna Różniak-Szabelska. W listopadzie Eliza Urwanowicz-Rojecka zada pytanie na czym polega Radykalne rodzicielstwo w obliczu gwałtownych przemian społecznych oraz na ile może się przydać w kształtowaniu bardziej przyjaznej i odpowiedzialnej wspólnoty Rodziców i Dzieci.
Oprócz tego Galeria Arsenał, która działa również w przestrzeni oddziału Elektrownia, przygotowała wystawy zbiorowe, ściśle związane z kontekstem miejsca. Świadomość planetarna. Nowe rzeczywistości, nad którą pracuje zespół badawczy (Z. Sękowska, E. Urwanowicz-Rojecka, J. Wróblewski) dotyczy konsekwencji elektryfikacji niemal każdego miejsca na świecie: skoku w wirtualność, zanurzenia w rozszerzoną rzeczywistość i wpływu tych wydarzeń na sieci relacji między człowiekiem, jego materialnością i innymi podmiotami. Duby smalone, które otworzą się pod koniec czerwca to natomiast zwrot ku wspólnocie pracy i o tym, co przyniosły rewolucje technologiczne. Wśród osób zaproszonych przez Różniak-Szabelską znajdziemy Izę Tarasewicz i Annę Hulačovą, które tworzą agrarno-abstrakcyjne obiekty.
Bielsko-Biała
Jerzy Nowosielski, Stanisław Niemczyk. Spotkanie
7 stycznia – 26 lutego
Stany przejściowe. Wystawa z Kolekcji Galerii Bielskiej BWA
14 stycznia – 26 lutego
Olaf Brzeski, Sławomir Rumiak
3 marca – 16 kwietnia
Tomasz Kulka
1 września – 8 października
Patrycja Orzechowska
1 września – 8 października
FotoArtFestival
13–29 października
46. Biennale Malarstwa Bielska Jesień
9 listopada – 31 grudnia
Krzysztof Maniak, „Pień, stan na 18.11.2018”, 2018–2019, fotografia, Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA
Nowy rok w Galerii Bielskiej BWA rozpocznie się wystawą Spotkanie, której bohaterami są twórcy niezwykłego Kościoła Św. Ducha w Tychach – Stanisław Niemczyk i Jerzy Nowosielski. Jubileuszowa ekspozycja, urządzona w 100. rocznicę urodzin Nowosielskiego i 80. Niemczyka i kuratorowana przez Agatę Smalcerz, otworzy się już 7 stycznia (sobota). Tydzień później zobaczymy wybór prac z Kolekcji bielskiego BWA, którym przyglądać się będzie Ada Piekarska, poszukując tego, czym są i czym mogą być tytułowe Stany przejściowe. Wśród wybranych przez kuratorkę autorów i autorek, znajdziemy między innymi, Krzysztofa Maniaka, Natalię LL, Veronikę Hapchenko, Jerzego Beresia, Wilhelma Sasnala, Teresę Murak, Nikitę Krzyżanowską, duet Kijewski/Kocur oraz Jerzego Truszkowskiego. Ekipa BWA przygotowała także wystawy Tomasza Kulki i Patrycji Orzechowskiej oraz pokaz dialogu prac Olafa Brzeskiego i Sławomira Rumiaka. Październikowym zwyczajem odbędzie się także FotoArtFestiwal, a już w listopadzie poznamy wyniki 46. Biennale Malarstwa Bielska Jesień. Formularz zgłoszeniowy na konkurs zostanie ogłoszony już niebawem.
Bydgoszcz
Katarzyna Tretyn. Somnium 2
17 stycznia – marzec
Bartosz Mucha. 20 lat biednego designu
luty – kwiecień
Kim jest Janina Węgrzynowska?
marzec – maj
Wystawa kolekcji sztuki Grzegorza Schmidta
czerwiec – sierpień
Katarzyna Tretyn, „Somnium”, 2022
W bydgoskim BWA już od połowy stycznia będziemy mogli zobaczyć solową wystawę Katarzyny Tretyn, dla której istotną inspiracją są postaci Johannesa Keplera i Mikołaja Kopernika, a zatem naukowców ściśle związanych z badaniem kosmosu i wyobrażeniami na temat tego, jak wygląda świat sfer niebieskich. Nieco później otwarty zostanie pokaz podsumowujący dwudziestolecie twórczości Bartosza Muchy, projektanta i twórcy marki Poor Design, skupionej na wykorzystaniu zastanych materiałów i budżetowych rozwiązań wzorniczych. Na wiosnę natomiast postawimy sobie istotne pytanie – Kim jest Janina Węgrzynowska? wraz z wystawą kuratorowaną przez Paulinę Olszewską ze stołecznej Galerii Studio. Na dorobek zmarłej przed 12 laty artystki będzie można spojrzeć także poprzez pryzmat prac innych osób, takich jak Agata Bogacka, Jenny Brockmann, Marcin Dymiter, Ludomir Franczak, Magdalena Franczak, Agnieszka Grodzińska i Dagmar Schürrer. Pierwszą połowę roku zamknie wystawa kolekcji Grzegorza Schmidta.
Bytom
Centrum Sztuki Współczesnej Kronika
Jan Kowal; Karol Gawroński
11 lutego – 24 marca
Lombard Bytom. Wystawa zbiorowa ASP w Katowicach
15 kwietnia – 19 maja
Tytus Szabelski; Barbara Gryka
17 czerwca – 21 lipca
Katarzyna Wyszkowska, Katarzyna Olma; wystawa dziecięca
19 sierpnia – 20 października
Wiruj w grobie jak wrzeciono
Jak zbudować niewidzialne miejsce? Anty-podręcznik
18 listopada – 30 grudnia
Kronika pozostaje w 2023 roku w charakterystycznej dla siebie formule podwójnych wystaw, wśród których zobaczymy indywidualne pokazy prac Jana Kowala, Karola Gawrońskiego, Tytusa Szabelskiego i Barbary Gryki. W połowie kwietnia do Bytomia przyjedzie wystawa osób związanych z katowicką Akademią Sztuk Pięknych, mierząc się ze skojarzeniami związanymi z miastem, którego prowadząca od dworca do rynku główna ulica wciąż usiana jest lombardami. Pod koniec sierpnia obok wystawy krakowskich artystek Katarzyny Wyszkowskiej i Katarzyny Olmy otwarta zostanie także ekspozycja stworzona przez najmłodszych gości bytomskiej instytucji. Koniec roku w Kronice to dwa zbiorowe pokazy: Wiruj w grobie jak wrzeciono, do którego Paweł Wątroba zaprosił między innymi, Sebastiana Sebulca i Pawła Żukowskiego oraz intrygujący Anty-podręcznik. Jak zbudować niewidzialne miejsce, nad którym pracują Marta Lisok, Agata Cukierska i Katarzyna Kalina.
Elbląg
Paweł Błęcki. Własnoręcznie
12 stycznia – 12 marca
wystawa o retrowersji w Elblągu
11 maja – 25 czerwca
Olga Dmowska
23 listopada – 28 stycznia 2024
Już 12 stycznia w Galerii EL otwarta zostanie wystawa site-specific Pawła Błęckiego, w której artysta zmierzy się z charakterystyczną architekturą galeryjnego Krużganka. Natomiast na maj zaplanowana została wystawa zespołu badawczego (Zuzanna Mielczarek, Emilia Orzechowska, Maciej Olewniczak, Mariusz Włodarek), który pochyli się nad historią odbudowy Elbląga w ujęciu koncepcji retrowersji Marii Lubockiej Hoffmann, którą konserwatorka wypracowała w połowie lat 80-tych ubiegłego stulecia. Do wystawy zaproszeni zostaną także artystki i projektanci: Jan Domicz, Anna Maria Kaczmarska, Mikołaj Małek, Krystyna Jędrzejewska-Szmek, Dominika Skutnik, Joanna Stachowiak i Turnus. Pod koniec roku zobaczymy indywidualną wystawę Olgi Dmowskiej, zdobywczyni 2. nagrody na Biennale Malarstwa Bielska Jesień, którą przygotuje Stach Szabłowski.
Gdańsk
Ellen Harvey. Missing you
20 stycznia – 26 marca
Francisco Peró Domeyko. Silent Nature
3 lutego – 26 marca
Wen-Ying Tsai, London Tsai. Tsaibernetics: Transgenerational Cybernetics
21 lipca – 5 listopada
Za sprawą wystawy Missing you Ellen Harvey początek 2023 roku upłynie w Łaźni pod znakiem wspomnień o miejscach, które zniknęły z powierzchni ziemi lub zmieniły się nie do poznania. Amerykańska artystka w swoich malarskich realizacjach przywołuje świat, który znika i jego wizerunki z przeszłości. Lutowa wystawa Silent Nature Francisco Peró Domeyko to współczesna konfrontacja z tekstami i obserwacjami Ignacego Domeyko, geologa badającego chilijską pustynię Atakama, z którym artystę łączy więź rodzinna. Ekspozycja Tsaibernetics: Transgenerational Cybernetics, kuratorowana przez Ryszarda W. Kluszczyńskiego, która otworzy się w II połowie roku, również nawiązuje do dialogu międzypokoleniowego. Prezentowane prace Wen-Yinga Tsaia i jego syna Londona pokazują rozwój myślenia o wykorzystaniu cybernetyki w sztuce, a także – w jaki sposób można mierzyć się z twórczością znanego ojca, gdy samemu jest się artystą.
Dominika Olszowy
28 kwietnia – 2 lipca
Dominika Gierszewska
6 października – 3 grudnia
Fenomen falowca – geneza i recepcja ikony gdańskiego modernizmu
jesień-zima
Planowana na koniec roku wystawa o Falowcu – charakterystycznym założeniu urbanistycznym, które od lat intryguje przybywających do Gdańska to niejedyna, jaką planuje na 2023 rok Gdańska Galeria Miejska. Pod koniec kwietnia w GGM1 otworzy się wystawa Dominiki Olszowy – artystki, która konsekwentnie buduje własne światy czerpiąc z zasobów codzienności. Natomiast w październiku zobaczymy indywidualny pokaz prac Dominiki Gierszewskiej, absolwentki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, która została uhonorowana nagrodą GGM-u na 13. edycji Ogólnopolskiej Wystawy Najlepszych Dyplomów Akademii Sztuk Pięknych w 2022 roku.
Sibylle Bergemann, Nina i Eva-Maria Hagen, Berlin, 1976; dzięki uprzejmości Muzeum Narodowego w Gdańsku
Sibylle Bergemann. Fotografie
3 lutego – 3 maja
Looking through objects. Kobiety we współczesnym polskim dizajnie
marzec – czerwiec
Kochanie, świat pogrążony jest w chaosie
od czerwca
Początek 2023 roku w gdańskim Muzeum Narodowym to retrospektywna wystawa Sibylle Bergemann, cenionej niemieckiej fotografki, która odnajdywała się w zarówno w fotografii modowej, jak i reportażowej. Pokaz przygotowywany we współpracy z Institut für Auslandsbeziehungen Abteilung Kunst i Goethe Institut zaprezentuje ponad 130 prac artystki z różnych okresów jej twórczości. Na wiosnę w NOMUS-ie otworzy się wystawa współczesnych projektantek Looking through objects, a w czerwcu – pokaz o enigmatycznym, ale swojsko brzmiącym tytule Kochanie, świat pogrążony jest w chaosie.
Gdynia
My o rzeczach. Rzeczy o nas
od 18 maja
Jakub Szczęsny. Polskie projekty, polscy projektanci
2 lipca – 3 grudnia
W ubiegłym roku pożegnaliśmy Bruno Latoura, jednego z piastunów zwrotu ku rzeczom i socjologii asocjacji, które jako koncepcje odegrały niemałą rolę w badaniu rzeczy jako podmiotów, a nie tylko przedmiotów. Zaplanowana na połowę maja wystawa My o rzeczach. Rzeczy o nas w Muzeum Miasta Gdyni włącza się w skromną reprezentację polskich instytucji kultury, które z dorobku Latoura biorą inspirację. Do współpracy przy projekcie zaproszono muzealników i muzealniczki, ale w innej niż zazwyczaj roli – ich zadaniem stało się wybrać rzeczy, które wzbudzają w nich szczególne emocje, z którymi wiążą się ich osobiste historie lub które w inny sposób ich podstępnie, jak to mają rzeczy w naturze, uwiodły. Na drugą połowę roku planowana jest natomiast wystawa projektanta Jakuba Szczęsnego.
Gorzów Wielkopolski
Volkan Diyaroglu. Guernica every day
20 stycznia – 12 marca
Zorka Studio
28 stycznia – 5 marca
Daria Pietryka
10 marca – 16 kwietnia
Łukasz Dziedzic
17 marca – 7 maja
Katarzyna Kmita
21 kwietnia – 28 maja
Radosław Szlaga
12 maja – 25 czerwca
Lesia Pcholka
2 czerwca – 2 lipca
Katarzyna Górna
30 czerwca – 27 sierpnia
Anna Radzymińska
7 lipca – 10 września
Małgorzata Kopczyńska
1 września – 15 października
Inskrypcje tożsamości
15 września – 12 listopada
Marcin Berdyszak
17 listopada – 7 stycznia 2024
Salon Jesienny
8 grudnia – 21 stycznia 2024
Gorzów Wielkopolski zdążył nas przyzwyczaić nie tylko do śledzia z frytkami, którego podają w legendarnej Letniej, ale i także do bogatego programu wystaw – nie inaczej dzieje się w tym roku. Czekają nas wystawy artystów i artystek, którzy pochodzą z różnych części Polski (i nie tylko), zajmują się różnorodnymi mediami i tematami oraz szerokiego wachlarza reprezentacji pokoleniowej. Styczeń w MOS-ie wieńczą wystawy Volkana Diyaroglu i Zorka Studio, później będziemy mogli zobaczyć Darię Pietrykę, Łukasza Dziedzica, Katarzynę Kmitę, Radosława Szlagę, Lesię Pcholkę, Katarzynę Górną, Annę Radzymińską, Małgorzatę Kopczyńską i Marcina Berdyszaka. W połowie września otworzy się także zbiorowa wystawa Inskrypcje tożsamości, kuratorowana przez Sarmena Beglariana i Andrzeja Wajsa, a na koniec roku – Salon Jesienny.
Kalisz
Galeria Sztuki im. Jana Tarasina
Wojciech Zamiara. Ty pójdziesz górą, a ja doliną
2 lutego – 25 lutego
Ziemowit Fincek. Utopiciel
2 marca – 8 kwietnia
Mikołaj Poliński. Sounds of the Pentagonal Garden
22 czerwca – 25 sierpnia
Paweł Althamer. Nowa Ziemia
7 września – 13 października
Adrian Kolerski. Schron
19 października – 25 listopada
Cyprian Kościelniak. Oparte na prawdziwych wydarzeniach
7 grudnia – 30 stycznia 2024
Tegorocznymi gośćmi kaliskiej instytucji będą Wojciech Zamiara, Ziemowit Fincek, Mikołaj Poliński, Paweł Althamer, Cyprian Kościelniak, a także Adrian Kolerski i Natalia Cieślak z koncepcją wystawy Schron, których projekt wygrał w zeszłorocznym Konkursie dla Kuratorów i Kuratorek.
Katowice
Galeria Sztuki Współczesnej BWA
Suita śląska 2023
31 marca – 7 maja
Jonasz Stern
7 kwietnia – 7 maja 2023
Yannick Vey, Michał Smandek. Saint Etienne – Katowice
3 listopada – 10 grudnia
28. Biennale Plakatu Polskiego
15 grudnia – 25 lutego 2024
Koniec roku w katowickim BWA to, jak co dwa lata, kolejna edycja Biennale Plakatu Polskiego, które w tym roku odbędzie się po raz 28. Jednak nieco wcześniej na publiczność będzie czekać wystawa monograficzna Jonasza Sterna, a także – w ramach Ars Cameralis – polsko-francuska wystawa, której patronują Michał Smandek i Yannick Vey. W tym roku nie obędzie się też bez śląskiego patriotyzmu, na temat którego Grzegorz Sztwiertnia z Joanną Zemanek przygotowują projekt, który otworzy się z końcem marca.
Bad romance. Wystawa z kolekcji sztuki mBanku
od 18 lutego
Galeria Szaber
od marca
Muzyka protestu
od sierpnia
To może wydawać się niewiarygodne, ale od momentu premiery hitu Lady Gagi Bad romance mija już 14 lat. Kolekcja sztuki mBanku m jak malarstwo jest znacznie młodsza – korporacyjna kolekcja w obecnej odsłonie od 2021 roku gromadzi nową sztukę, której przykłady pokaże w lutym w przestrzeni Ronda Sztuki. Wśród artystów i artystek, których prace przyjadą do Katowic na wystawę Bad romance, znajdziemy między innymi, Tomasza Kręcickiego, Agatę Słowak, Alicję Pakosz, Jana Eustachego Wolskiego, Krzysztofa Grzybacza, Monikę Falkus, Adama Kozickiego i Małgorzatę Mycek. W marcu do Ronda zawita krakowski kolektyw o wdzięcznej nazwie Galeria Szaber (Michał Maliński, Wiktoria Kieniksman, Sebastian Mikoś, Olivia Rosa, Paweł Zięba), a od sierpnia scena należeć będzie do wystawy Muzyka protestu, w której wezmą udział Barbara Gryka, Karolina Jabłońska, Nadia Coolman i Aleksandra Nenko.
Kraków
Maria Stangret
15 maja – 31 grudnia
W połowie maja w Cricotece otworzy się długo oczekiwana wystawa poświęcona dorobkowi Marii Stangret – twórczyni ściśle związanej z postacią Tadeusza Kantora, aktorki teatru Cricot 2 i malarki.
Pamela Bożek, „Wasze Rzeczy”, 2019, fot. Daniel Chrobak
W Widnej pierwsza połowa roku upłynie pod znakiem wystaw Pameli Bożek oraz Anny Panek i Kingi Nowak. Z ziemi polskiej do Polski to zapis sześcioletniej historii działań Bożek, opartych na wspólnotowości, inicjowanych przez artystkę działaniach włączających i snucia alternatyw do zastanej rzeczywistości. Natomiast Przesunięcia Panek i Nowak będą odnosić się do modernistycznej idei wielooglądu, którą artystki zaadaptują na swoje potrzeby.
Międzynarodowe Centrum Kultury
Mgnienia piękna. Dwa stulecia fotografii litewskiej
22 czerwca – 24 września
7. Forum Dziedzictwa Europy Środkowej – Odbudowa
wrzesień
Socmodernizm. Architektura za żelazną kurtyną
grudzień – kwiecień 2024
Obchody 750. rocznicy założenia Wilna nie ominą także krakowskiego Międzynarodowego Centrum Kultury, gdzie będzie można prześledzić ewolucję sztuki fotografii naszych południowo-wschodnich sąsiadów i sąsiadek. Mgnienia piękna, czyli projekt przygotowywany pod okiem Adama Mazura, Vilmy Samulionytė i Natalii Żak otwarty zostanie pod koniec czerwca, prezentując szerokie spektrum podejścia do fotografii twórców i twórczyń związanych z Litwą. Na wrzesień planowana jest 7. edycja Forum Dziedzictwa Europy Środkowej, która w tym roku odbędzie się pod hasłem Odbudowa, poruszając niezwykle aktualną kwestię ochrony i rekonstrukcji zabytków w Ukrainie. W grudniu otworzy się wystawa Socmodernizm. Architektura za żelazną kurtyną, kuratorowana przez Łukasza Galuska i Michała Wiśniewskiego.
Artyści z Krakowa. II Grupa Krakowska
od marca
Lukáš Houdek
od marca
Jakub Julian Ziółkowski
od marca
Agnieszka Osiecka
jesień
Hans Op de Beeck
jesień
Wystawa współczesnej sztuki litewskiej
jesień
Wiosna w MOCAK-u rozpocznie się potrójnym otwarciem. Indywidualnym wystawom Jakuba Juliana Ziółkowskiego i Lukáša Houdeka – czeskiego fotografa dokumentującego życie romskich społeczności – towarzyszyć będzie przypomnienie działalności II Grupy Krakowskiej. Natomiast jesienią w przestrzeni krakowskiej instytucji pojawi się pokaz współczesnej sztuki twórców i twórczyń z Litwy, przekrojowa wystawa Agnieszki Osieckiej oraz belgijskiego twórcy intermedialnego Hansa Op de Beecka.
Bieke Depoorter, Samuel Fosso, Arthur Jafa, Frida Orupabo. Wystawa Deutsche Börse Photography Foundation Priz 2022
lato
Edward Steichen
jesień
Bieke Depoorter, Samuel Fosso, Arthur Jafa i Frida Orupabo to osoby uhonorowane nagrodą Deutsche Börse Photography Foundation Priz 2022, która jest przyznawana za najciekawsze wystawy fotograficzne, jakie miały miejsce na całym świecie. Krakowska wystawa, która otworzy się w połowie roku jest unikatową szansą przybliżenia najciekawszych postaci twórców i twórczyń współczesnej fotografii. Nieco później krakowska publiczność będzie mogła zobaczyć w MuFo retrospektywną wystawę Edwarda Steichena.
CØ_LAB PAJAK® × LANGE & LANGE™, element modułowej kolekcji odzieży puchowej; materiały promocyjne Muzeum Narodowego w Krakowie
Moda i sport
19 stycznia 2023 – 21 stycznia 2024
Matejko
od marca
Vilnius-Wilno-Vilne w sztuce. 1918–1945
maj – wrzesień
Nowoczesność reglamentowana 1945-1989 (z cyklu 4 x Nowoczesność)
grudzień – marzec 2024
Program Gmachu Głównego krakowskiego Muzeum Narodowego na 2023 rok rozpoczyna się od przypomnienia fenomenu postaci arcykrakowskiej, czyli Jana Matejko, którym – jak wspominają organizatorzy – przez ostatnie 30 lat muzealnicy i muzealniczki niespecjalnie się interesowali. Nieco wcześniej, bo już 19 stycznia w Kamienicy Szołayskich otworzy się wystawa Moda i sport, pokazując stosunkowo krótką, ale barwną historię momentów, w których sport i akcesoria potrzebne do jego używania stawały się trendy. W maju natomiast pierwsze piętro Gmachu Głównego MNK zostanie oddane sztuce początku XX wieku, która powstawała w kontekście miasta Wilno. Na koniec roku zaplanowano trzecią odsłonę cyklu 4 x Nowoczesność, która dotyczyć będzie okresu PRL-u i ówczesnego stosunku do modernizacji.
Lublin
Galeria Labirynt
Kierowany przez Waldemara Tatarczuka Labirynt dostosowuje organizację swojej pracy do zastanej rzeczywistości do tego stopnia, że konsekwentnie odmawia podania konkretnych dat oraz szczegółowych opisów wystaw i aktywności, które odbędą się w tym roku w Lublinie. Jak pisze ekipa Labiryntu: „Chcemy, aby program galerii był żywy, organiczny i reagował na współczesną rzeczywistość artystyczną i potrzeby osób artystycznych. Nie chcemy stać się niewolnikami własnych planów”. Zamierzają pracować wokół tematów, które od lat są im szczególnie bliskie – sztuka ukraińska i queerowa oraz prezentacja sztuki najmłodszych osób artystycznych. Początek roku lubelska galeria chce zainaugurować otwarciem strony www, która podsumowuje międzyinstytucjonalny projekt The Sky is Open. Voices from Ukraine – dokumentację wojennej rzeczywistości z perspektywy osób z Ukrainy; także tych, które nadal przebywają na terenie okupowanym przez Rosję. Oprócz tego, w programie galerii przewidziane jest miejsce na wystawy stacjonarne i rezydencje osób związanych ze sprawa ukraińską, a także wystawa polsko-ukraińska Queerstories_UA_PL, skupiona na medium wideo i performance. Planowana jest także ekspozycja młodych twórców i twórczyń wyłonionych w open callach. Styczeń to także początek projektu Queerujemy Lublin zainicjowanego przez działającą w ramach Labiryntu Bibliotekę Azyl.
Wróblewski i po…
od kwietnia
Na wiosnę lubelskie Muzeum Narodowe przygotowuje wystawę dedykowaną Andrzejowi Wróblewskiemu – artyście, którego wpływu na polską sztukę współczesną nie da się przecenić. W wystawie kuratorowanej przez Marcina Lachowskiego znajdą się nie tylko dzieła i szkice tragicznie zmarłego twórcy, ale również artystów i artystek zupełnie współczesnych: od Zbigniewa Warpechowskiego, poprzez Artura Żmijewskiego i Katarzynę Kozyrę aż po Arka Pasożyta.
Łódź
Ciemne chmury
maj – lipiec
Grzegorz Przyborek. Przejścia i powroty (w ramach Międzynarodowego Festiwalu Fotografii w Łodzi – Fotofestiwal 2023)
czerwiec – sierpień
thINK! Sztuka tatuażu wobec innych form wypowiedzi wizualnej
sierpień – wrzesień
18. Międzynarodowe Triennale Małe Formy Grafiki
październik – grudzień
Choć w zeszłym roku ciemne chmury nad instytucjami kultury zebrały się (i wciąż trwają) nie tylko nad Łodzią, tak właśnie taki tytuł wybrały osoby odpowiedzialne za interdyscyplinarny projekt, który w maju zagości w Miejskiej Galerii Sztuki. Atmosfera niepokoju o przyszłość i teraźniejszość stanie się tematem wystawy zbiorowej, w której prace współczesnych twórców i twórczyń zostaną zestawione z pracami klasyków, wśród których wymienia się postać Jonasza Sterna. W czerwcu, w ramach MFF – Fotofestiwal 2023 odbędzie się wystawa Grzegorza Przyborka, a w sierpniu MGS zaprezentuje pokaz dziedziny stosunkowo rzadko spotykanej w polskich instytucjach kultury, czyli tatuażu. Na jesień planowana jest natomiast 18. edycja Międzynarodowego Triennale Małych Form Grafiki.
Opole
Zygmunt Moryto. Trzech to już tłum
17 luty – 16 kwiecień
Linda Lach
31 marca – 7 maja
Chcąc pogodzić wszystkich, nie zadowolisz nikogo
6 października – 26 listopada
Opolskie GSW na 2023 rok zaplanowało dwie wystawy indywidualne – Zygmunta Moryto, niedawno zmarłego twórcy ściśle związanego z Opolem i Lindy Lach, laureatki Nagrody UpComing ASP w Warszawie 2022. Natomiast na początku października zostanie otwarta kuratorowana przez Łukasza Kropiowskiego wystawa zbiorowa, która skupia się na zagadnieniu konfliktu i możliwych rozwiązaniach w jego obliczu.
Orońsko
Xawery Deskur. Are you there? / Jesteś tu?
4 lutego – 7 kwietnia
Haptyczny rezonans materii. Maria Papa Rostkowska i gościnie w stulecie urodzin artystki
4 marca – 4 czerwca
Sam Havadtoy
wiosna – lato
Monika Drożyńska. Triumf joty
22 kwietnia – 11 czerwca
10. Triennale Młodych w Orońsku
24 czerwca – 3 września
Maurizio Elettrico, Nowe imperia
24 czerwca – 3 września
Iza Tarasewicz, Zuza Golińska. TBA
jesień
Lou Cantor (Józefina Chętko, Kolja Glaeser)
jesień
Po monumentalnym pokazie Anisha Kapoora w Orońsku przyszedł czas na inną klasyczkę rzeźby, Marię Papę Rostkowską, której na wystawie Haptyczny rezonans materii towarzyszyć będą prace między innymi, Barbary Hepworth, Louise Bourgeois, Magdaleny Abakanowicz, Marii Pinińskiej-Bereś i Iwony Demko. Ekspozycja nie tylko przypomina postać rzeźbiarki z okazji 100. rocznicy jej urodzin, ale również eksploruje zagadnienie haptyczności w sztuce awangardowej, w której specjalizuje się Marta Smolińska – kuratorka marcowej wystawy. Na wiosnę w przestrzeni Pałacu Brandta zagości również wystawa amerykańskiego projektanta i artysty Sama Havadtoya oraz Monika Drożyńska ze swoim Tryumfem joty w Galerii Kaplica. Drożyńska to niejedyna rezydentka Kaplicy w tym sezonie – oprócz niej planowane są wystawy Xawerego Deskura, Maurizio Elettrico oraz duetu Józefina Chętko/Kolja Glaeser działającego pod pseudonimem Lou Cantor w ramach czwartej odsłony projektu The Labour of Watching. W Galerii Oranżeria na jesień planowany jest także pokaz prac Izy Tarasewicz i Zuzy Golińskiej. Natomiast tegoroczna, 10. z kolei edycja Triennale Młodych zmienia swoją formułę, otwierając się na artystki i artystów z Ukrainy. Formularz zgłoszeniowy zostanie umieszczony na stronie www CRP już na początku stycznia.
Poznań
Nie to niebo
od lutego
Peryferia
lato – jesień
Z kosmicznej perspektywy nawet ścisłe centrum Poznania jest peryferiami wszechświata. CK Zamek na 2023 rok dla swojej publiczności przygotowuje dwa szeroko zakrojone projekty muzealne, które łączą sztukę z nauką i popularyzację wiedzy z jej aspektem kulturowym. Pierwszy z nich, który rozpocznie się już w lutym, to odpowiedź na Rok Kopernikański – Nie to niebo został przygotowany z okazji 550. rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika. Choć wszechświat rzadko przygląda się Wielkopolsce, tak okazuje się, że z tego obszaru w niebo spogląda wiele oczu – zarówno badaczek, jak i amatorów gwieździstego nieba i planetarnych szaleństw. Peryferia, czyli projekt kuratorowany przez Macieja Szymaniaka, który otworzy się w drugiej połowie roku, to natomiast spojrzenie na poznańskie przedmieścia w perspektywie historycznej. Cykl wystaw fotograficznych dotykać będzie zmian w relacji pomiędzy centrum i tytułowymi peryferiami, dokumentując przeobrażenia w poznańskiej tożsamości i życiu codziennym Poznanianek i Poznaniaków.
Tomek Paszkowicz. Dystrybucja znaczenia słów
styczeń
Justyna Baśnik
marzec
Zuza Piekoszewska
kwiecień – maj
Paweł Marcinek. Rani to co rani
maj – czerwiec
Natalia Karczewska, Lukas Hoffmann. Second death
czerwiec – lipiec
Choć Bonus BGC rapował, że na łazarskim rejonie nie jest kolorowo, tak Galeria Łęctwo konsekwentnie robi mały upgrade w postrzeganiu Łazarza na kulturalnej mapie Polski. Prężnie działająca galeria na pierwszą połowę roku przewiduje indywidualne wystawy młodych twórców i twórczyń z całego kraju: Tomka Paszkowicza, Justyny Baśnik, Zuzy Piekoszewskiej i Pawła Marcinka. Wakacyjnym bonusem będzie w Łęctwie Second death duetu Natalia Karczewska/Lucas Hoffmann.
Barbie – nieznane oblicze
12 marca – 30 sierpnia
O dzieleniu. Sztuka na granicy (polsko-niemieckiej)
24 września – 17 grudnia
Na premierę filmu Barbie w reżyserii Grety Gerwig poczekamy aż do końca lipca, ale fani i fanki najsłynniejszej lalki świata oczekiwanie będą mogli umilić sobie wizytą w poznańskim Muzeum Narodowym. Planowana na marzec wystawa Barbie – nieznane oblicze to podróż przez sześćdziesięcioletnią historię zabawki, która stała się nieodłącznym elementem kobiecej socjalizacji. Zbiory z prywatnych kolekcji ukazują wielość społecznych kontekstów, z jakimi była łączona i w jaki sposób zmieniała się w oczach popkultury. Wystawę kuratoruje Aleksandra Podżorska. Natomiast wrześniowy pokaz O dzieleniu. Sztuka na granicy (polsko-niemieckiej) to wystawa skupiona na fenomenie border art od XIX wieku aż po współczesność. Nad zagadnieniem granic, migracji i śladu, który odciska się w sztuce przyjrzą się kuratorki-naukowczynie: Burcu Dogramaci z monachijskiego Ludwig-Maximilians-Universität i Marta Smolińska.
Radom
Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia
Dawid Czycz. The United States of Happiness
Monika Chlebek. Lato w zimie
Wiktor Gałka. Kwiaty w moim ogrodzie zakwitły, ich piksele pachną wyraźnie
10 lutego – 12 marca
Norbert Delman. Grota
24 marca – 28 maja
Wszystko widzę jako sztukę
1 kwietnia – 4 czerwca
Sport Games
17 czerwca – 10 września
Katarzyna Kukuła. Heil Smile! O tym jak uśmiechałam się, a było mi do płaczu
22 września – 29 października
Ryszard Grzyb. W samym środku życia jest malarstwo
29 września – 19 listopada
Wystawa Laureata Kompasu Młodej Sztuki
10 listopada – 7 stycznia 2024
Alicja Panasiewicz. ś//ć
1 grudnia – 14 stycznia
Radomskie CSW rozpocznie nowy sezon trzema indywidualnymi wystawami młodych artystów i artystki – w lutym otworzą się pokazy prac Dawida Czycza, Wiktora Gałki i Moniki Chlebek, wszystkie kuratorowane przez Pawła Witkowskiego. Spod ręki tego samego kuratora wyjdą także nowa wystawa Norberta Delmana, Karoliny Kukuły oraz Laureata Kompasu Młodej Sztuki 2022, czyli Karola Palczaka. Instytucja przewiduje także wystawy zbiorowe Wszystko widzę jako sztukę i Sport Games oraz pokaz klasyka malarstwa, Ryszarda Grzyba, który tytułem swojej wystawy deklaruje, że W samym środku życia jest malarstwo. Sezon w Elektrowni zwieńczy ś//ć Alicji Panasiewicz.
Sopot
Yulia Krivich. Słownik migracji
marzec – czerwiec
Goyki 3 pojawiło się na mapie Sopotu pod koniec 2021 roku i szybko stało się istotnym miejscem dla miłośników i miłośniczek sztuki, a także literatury, dzięki inicjatywie Literacki Sopot. Tegorocznymi gośćmi programu rezydencyjnego sopockiej willi są Szymon Szewczyk i Barbara Gryka. Oprócz tego wraz z początkiem w Goyki 3 otworzy się wystawa Yulii Krivich – Słownik migracji, w której ukraińska artystka kontynuuje rozpoczęty w zeszłym roku projekt. W obszarze zainteresowań Krivich znajdują się wyzwania, jakie stoją przed polszczyzną w obliczu poszerzenia wspólnoty o osoby, które z różnych powodów migrują i pilnej potrzeby rewizji języka, którym myślimy i nazywamy nasze doświadczenia.
Paszport Polityki – 30 lat w sztuce
28 stycznia – 16 kwietnia
Wystawa laureatek i laureatów konkursu Baltic Horizons
28 kwietnia – 18 czerwca
Zuza Golińska
18 maja – 6 sierpnia
Tony Cragg. Alternatywna rzeczywistość
27 maja – 15 października
Glasstress
29 czerwca – 15 października
Początek roku w PGS-ie upłynie pod znakiem wystawy laureatów i laureatek nagrody Paszportów Polityki w dziedzinie sztuk wizualnych, która przyznawana jest już od trzydziestu lat. Jubileuszowy pokaz kuratoruje Dorota Monkiewicz. Pod koniec kwietnia sopocka instytucja zaprosi również na zbiorową wystawę laureatów i laureatek konkursu Baltic Horizons skierowanego do osób z Polski, Litwy, Łotwy i Finlandii. Wśród wyróżnionej piętnastki znajdziemy Łukasza Surowca, Izę Tarasewicz i Martynę Jastrzębską. Międzynarodowej wystawie kuratorowanej przez Mariolę Balińską towarzyszyć będzie również indywidualny pokaz najnowszych prac Zuzy Golińskiej, finalistki Dorothea von Stetten Art Award 2022. W maju sopocka publiczność będzie mogła zobaczyć wystawę brytyjskiego rzeźbiarza Tony’ego Cragga, która intencjonalnie wyjdzie poza przestrzeń PGS-u i stanie się częścią Parku Północnego. Wystawa pomysłu Eulalii Domanowskiej dopełni programu współpracy z Fundacją Adriano Berengo, której efektem będzie również Glasstress – ekspozycja na styku sztuki współczesnej ze sztuką szkła. Jesienią natomiast otworzy się zbiorowa wystawa Dłonią rzeczywistości zepsutych odłamków dotykasz, w której perspektywa osób związanych z Trójmiastem spotka się z artystami i artystkami, którzy znaleźli swój dom w Berlinie.
Szczecin
Szczecińska instytucja inauguruje rok cyklem wystaw TEKHNE – miej świadomość dźwięku, które powstają w ramach międzynarodowego projektu badawczego, skupionego na relacji sztuk wizualnych z muzyką współczesną i dźwiękiem. TRAFO planuje także wystawy Fabryka absolutu Andrzej Wasilewskiego, The States of Twilight Jonathana Meese i Michała Janowskiego oraz Serthata Köksala i Horacego Muszyńskiego. Na koniec czekać będzie nas Wiedeńskie zakończenie / Wiener Schloss, czyli wybór prac z kolekcji szczecińskiej Zachęty.
Toruń
Marek Rachwalik, „Transport na metalowy festiwal do Czech”, olej na płótnie, 50x60cm, 2021
Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu
Marek Rachwalik. Agromental
13 stycznia – 5 lutego
Tony Cragg
od kwietnia
Wystawa współczesnej sztuki litewskiej
od września
Toruń kojarzyć możecie głównie z wyrobów piernikowych i siedziby wpływowego prywatnego radia, ale początek roku w tutejszym CSW należeć będzie do metalu. Choć tytułowi najnowszej wystawy Marka Rachwalika bardzo blisko do nazwy pewnego polskiego zespołu grającego reagge, tak możecie być pewni, że Agromental to propozycja tylko dla twardzielek i twardzieli w czerni. A jeżeli nie lubicie metalu, to zostają wam ultra-kolorowe wiejskie wyroby i agrarna duchologia, w których od lat specjalizuje się Rachwalik. W kwietniu toruńskie CSW wraca na dobrze rozpoznane przez siebie pole wystaw światowych sław sztuki, prezentując indywidualną wystawę Tony’ego Cragga. Na wrzesień natomiast planowana jest duża, grupowa wystawa współczesnych artystów i artystek z Litwy.
Warszawa
Wśród jak zawsze bogatej i fantazyjnej oferty stołecznych galerii prywatnych, rozkład jazdy wernisażowej na początek 2023 roku wygląda następująco: w Biurze Wystaw Adam Kozicki; w BWA Warszawa luty rozpocznie się wystawą Bartosza Flisa i Małgorzaty Mycek, a później zaprezentuje Rok Królika Ewy Ciepielewskiej i Martyny Czech, następnie – solowa Agnieszki Brzeżańskiej; w HOS Gallery ezoteryczno-formistyczna solówka malarza i grafika Jana Porczyńskiego Księżyc był trochę niestabilny, zainspirowane morderczym tempem kapitalizmu Po drugiej stronie lustra i co tam znaleźliśmy Adama Nehringa, Kozickiego i Katarzyny Wyszkowskiej, queerowo-migrancka zbiorowa wystawa prac ukraińskich artystek i artystów z inicjatywy Tarasa Gembika; Gunia Nowik Gallery ponownie zaprezentuje Jakuba Glińskiego, a nieco później Hannę Sophie Dunkelberg, berlińską abstrakcjonistkę; Galeria Szara otworzy sezon Nikitą Krzyżanowską (Kochanka Śmierci), Joanną Rajkowską (Plac Pięciu Rogów) i Dominikiem Ritszelem (Synowie Polski); w Le Guern pod koniec stycznia zapowiadany jest Crash Tomka Barana i Sabiny Kałuży, a w marcu – solowa wystawa Pawła Matyszewskiego; w lokalu_30 queerowo-muzycznym tropem podąży Jan Możdżyński we Freak show, Magdalena Moskwa pokaże Sukienki, których nie nosiłam, a w maju odbędzie się zbiorówka przy okazji Post Pxrn Film Festival; Piktogram, oprócz współpracy z bukaresztańską galerią Suprainfinit, pokaże wystawy Paula Czerlitzkiego, Danieli i Lindy Dostálkovych oraz Szymona Rogińskiego; a w Rastrze zobaczymy trzecią odsłonę Ogrodu Rzeźby, a także wystawy Pauliny Stasik i Zbigniewa Rogalskiego oraz niespodziewane spotkanie w śródmiejskiej przestrzeni Zofii Rydet i Alicji Pakosz. Prócz tego, na warszawską publiczność czekać będą pokazy prac Agnieszki Polskiej i Tatjany Danneberg w Galerii Dawid Radziszewski.
Galeria Foksal planuje solową wystawę najnowszych prac Tomasza Ciecierskiego, zainspirowanego dürerowską Melancholią cyklu Witka Orskiego oraz Radka Szlagi – Kill Your Idols. W Galerii Promocyjnej przy Staromiejskim Domu Kultury na początku roku otworzy się kuratorowana przez Yulię Krivich i Anitę Nemet Dear future, która korzysta z formatu wystawienniczego listu w butelce do przyszłości puszczonego w przestrzeń miejską, a później – malarskie Forthcoming/Przybliżenie/наближення mariupolskiego artysty Vasyla Lyaha oraz indywidualna wystawa Anny Grzymały A rzeki popłyną syropem z daktyli w ramach Nagrody ENTRY.
Camille Claudel i polskie rzeźbiarki XIX wieku
kwiecień – sierpień
Bruno Barbey. Fotografia
listopad – luty 2024
Stołeczne Muzeum Narodowe we współpracy z z Musée Rodin w Paryżu, Musée Camille Claudel w Nogent-sur-Seine i Musée Antoine Bourdelle w Paryżu opracowuje projekt skupiony na polskich rzeźbiarkach XIX i XX wieku, którego pokłosiem stanie się kwietniowa wystawa artystek, których lata aktywności artystycznej przypadły na moment, w którym działała Camille Claudel. Obok prac uznanej Francuzki pojawią się realizacje między innymi, Toli Certowicz, Antoniny Rożniatowskiej, Jadwigi Milewskiej i Natalii Andriollowej. Pod koniec roku planowana jest pierwsza retrospektywna wystawa Bruno Barbey’a, fotografa związanego z legendarną agencją Magnum.
Anka Ptaszkowska. Przypadkiem
17 lutego – 23 marca
No Master Territories: ruchomy obraz i feministyczne tworzenie światów
od 12 maja
Pocałunek nie zabija. Ania Nowak i goście
od lipca
konferencja Psychociała, nie figury. Maria Jarema ukorzenia awangardę
15–17 września
Nadchodzące miesiące to ostatnie chwile funkcjonowania Muzeum nad Wisłą, ale zanim jednak życie kulturalne Warszawy na dobre przeniesie się na Plac Defilad, stołeczna instytucja przedstawia program wystaw, które zobaczymy w 2023 roku. Już w połowie lutego Maria Matuszkiewicz przygotuje monograficzną wystawę Przypadkiem Anki Ptaszkowskiej – galerzystki, krytyczki i kuratorki związanej z Paryżem i Galerią Foksal. Herstorycznym tropem podążą także późniejsze wydarzenia: współtworzoną z berlińskim Haus der Kulturen der Welt No Master Territories, w opracowaniu Magdy Lipskiej, która koncentruje się na dokumentalistkach lat 70.–90. oraz wrześniowa konferencja wokół Marii Jaremy, zorganizowana przez Natalię Sielewicz, Agnieszkę Daukszę i Joannę Kordjak. Natomiast lipcowy Pocałunek nie zabija to refleksja nad fenomenem żałoby i towarzyszącej jej sztuki. Wystawę kuratoruje Michał Grzegorzek. Miłośniczkom i miłośnikom postsztuki, działań oddolnych i okolic dedykowana będzie także kolejna odsłona Parku Rzeźby na Bródnie.
Wrocław
66P
Jarosław Potoczny. Save as
27 stycznia – 4 marca
Adam Kozicki
16 marca – 22 kwietnia
Ala Savashevich
6 listopada – 13 stycznia 2024
W 66P – Subiektywnej Instytucji Kultury początek 2023 roku rozpocznie się wystawa Jarosława Potocznego, zainspirowana myślą Michela Focaulta. W połowie marca będziemy mogli natomiast zobaczyć indywidualny pokaz prac Adama Kozickiego, nawiązujący do kryzysu humanitarnego na wschodnich granicach Polski. Koniec roku w 66P zwieńczy wystawa Ali Savashevich, białoruskiej rzeźbiarki i twórczyni instalacji, laureatki Nagrody Fundacji Sztuki Polskiej ING 2021.
Patrycja Orzechowska, „Przytulmy to, co ciemne”, 2022
Kowalscy muszą wypocząć. Wystawa o Pafawagu i czasie wolnym
24 luty – 14 maja
Podróż do wnętrza Ziemi
10 marca – 11 czerwca
Nasza śmierć
od czerwca
Anna Orłowska, Michał Łuczak. Wydobycie i zaświaty
lipiec – wrzesień
Już po nas
październik – listopad
14. Konkurs Gepperta
październik – styczeń 2024
W nowym roku, oprócz 14. edycji Konkursu Gepperta, na sympatyków i sympatyczki wrocławskiego BWA czekają wystawy, których tematyka rozciąga się od wypoczynku po spoczynek wieczny. Z planowaną na luty wystawą Kowalscy muszą wypocząć. Wystawa o Pafawagu i czasie wolnym w BWA Dizajn wrócimy do czasów świetności Państwowej Fabryki Wagonów „Pafawag”, w której wczasy pod gruszą była niejedyną opcją proponowaną pracownicom i pracownikom kombinatu. O różnicach pomiędzy ówczesną pracą i należnym po niej wypoczynkiem a dzisiejszym do nich stosunkiem opowie kuratorka Iwona Kałuża, powołując się na dokumenty z epoki. Na wiosnę w siedzibie głównej BWA Wrocław Główny otworzy się wystawa Joanny Kobyłt inspirowana jedną z pierwszych powieści sci-fi w historii zachodniej literatury, czyli Podróżą do wnętrza Ziemi Julesa Verne’a. W czerwcu, a zatem w miesiącu relatywnie najweselszym, w BWA Dizajn otworzy się natomiast wystawa Nasza śmierć, w której kontynuowane będą wątki funeralne, tym razem pod okiem założycielki Instytutu Dobrej Śmierci, Anji Franczak. Tropem wakacyjnego, dolnośląskiego vanitas podąży także projekt Wydobycie i zaświaty, współorganizowany wraz z Otwartą Przestrzenią Kultury. Jesienią, gdy już większość liści zacznie przypominać o nieuchronności nadchodzącej zimy, Cezary Wicher przygotuje wystawę Już po nas – gdzie od apokaliptycznego i sezonowego doła może uratować nas tylko realizm spekulatywny.
Nadja Verena Marcin, #SOPHYGREY; dzięki uprzejmości WRO Art Center
9. Konkurs Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów
10–28 maja
20. Biennale Sztuki Mediów WRO
10–28 maja
Tegoroczna, 20. już edycja Biennale WRO odbędzie się pod hasłem Treści wymienialne / Fungible Content. W kwietniu, tuż przed rozpoczęciem biennale, odbędzie się cykl wykładów, spotkań i pokazów, które będą stanowić wprowadzenie do Sytuacji Klubowej – czyli przygotowań do imprezy. W tej edycji organizatorzy i organizatorki zdecydowali się uczynić je nieodłączną częścią programu otwarcia (10–14 maja). Majowym wernisażom towarzyszyć będą performanse i koncerty, a w trakcie Biennale otworzy się również wystawa 9. odsłony Konkursu Najlepszych Dyplomów Sztuki Mediów.
Jules Collet. Współczesne mitologie
17 stycznia – 7 lutego
Kostas Kiritsis. Sztuka wojny
17 lutego – 10 marca
Marcin Mierzicki. Krótka piłka
17 marca – 7 kwietnia
The Selfpreservation Society (Mira Boczniowicz, Dariusz J. Gorski). W międzyczasie
14 kwietnia – 5 maja
Świętująca w tym roku 35-lecie swojej działalności Entropia przygotowała szereg wystaw, które pokazują, że galeria nie zwalnia tempa. Na pierwszą połowę roku zaplanowano pokazy prac Julesa Colleta, Kostasa Kirtsisa, Marcina Mierzickiego oraz The Selfpreservation Society. Pierwsza z wystaw – Współczesne mitologie – otworzy się już w połowie stycznia.
Wrocławska galeria, która w zeszłym roku zadebiutowała na Warsaw Gallery Weekend szykuje w 2023 roku otwarcie swoich stałych siedzib – Krupa Art Foundation przy Rynku i Krupa Gallery zlokalizowanej na ulicy księcia Witolda. Planowane otwarcie zainauguruje podwójna wystawa w przestrzeni dawnego domu handlowego Pod Złotym Pucharem, w ramach której pokazana zostanie kolekcja sztuki XX i XXI w. fundatorów oraz pokaz prac współczesnych artystów i artystek ukraińskich młodego i średniego pokolenia.
Greenhouse Silent Disco
10 marca – 11 czerwca
Antropocen
17 marca – 11 czerwca
Wczasy. Krajobrazy wypoczynku
16 czerwca – 1 października
Witold Lipiński. Forma marzeń
13 października – 31 grudnia
Dwie z wystaw, jakie zobaczycie w tym roku w Muzeum Architektury przypominają o tym, co w 2022 roku działo się w dziedzinie projektowania i myślenia o wspólnej przyszłości. Pierwsza z nich, czyli Greenhouse Silent Disco to projekt, który przyjechał z 23. Triennale Sztuk Dekoracyjnych i Architektury Współczesnej w Mediolanie. Próbę zrozumienia języka roślin, którą zaprojektowały Barbara Nawrocka i Dominika Wilczyńska (Miastopracownia) w formie szklarnianej instalacji będziecie mogli zobaczyć już 10 marca. Natomiast dotykający wyzwań współczesności Antropocen gościł w ZODIAKU Warszawskim Pawilonie Architektury. Planowane w porze wakacji Wczasy. Krajobrazy wypoczynku dopełniają opowieści o architekturze wypoczynkowej i infrastrukturze skierowanej do wczasowiczów. Sezon w Muzeum zwieńczy monograficzna wystawa Witolda Lipińskiego, legendarnego wrocławskiego architekta, znanego między innymi z spektakularnego obserwatorium na Śnieżce i Domu-Igloo we Wrocławiu.
Pawilon Czterech Kopuł (Muzeum Narodowe we Wrocławiu)
Otto Piene. Gwiazdy
22 stycznia – 25 czerwca
Twarzą w twarz
25 lutego – 4 czerwca
Styczniowa wystawa kuratorowana przez Iwonę Dorotę Bigos w Pawilonie Czterech Kopuł to pierwszy w Polsce pokaz założyciela legendarnej grupy ZERO, która powstała tuż po II wojnie światowej w Dusseldorfie. Otto Piene, którego prace Seven stars i Lichtraum Prag zostaną zaprezentowane we Wrocławiu to twórca poruszający się w obszarze sztuki kinetycznej, który chętnie korzystał ze współczesnych mu osiągnięć technologicznych. Natomiast na spotkanie Twarzą w twarz z pracami Krzysztofa Wodiczki, Cindy Sherman i Gillian Wearing Pawilon zaprosi wraz z końcem lutego, gdy otworzy się wystawa o twarzy jako fundamentalnym elemencie tożsamości człowieka.
Przegląd Sztuki Survival
23–27 czerwca
Tegoroczna, już 21. edycja Survivalu odbędzie się na terenie byłej Zajezdni Popowice, a na hasło przewodnie wybrano erzac (Ersatz), czyli marną czegoś namiastkę, produkt zastępczy. Do 28 lutego możecie nadsyłać zgłoszenia na open call.
Zielona Góra
BWA Zielona Góra
Twożywo. PrzeT/rwanie
20 stycznia – 12 lutego
Grzegorz Kozera. Archiwalia
3–25 lutego
Anaïs Docteur, Jakob Ganslmeier, Filip Piotrowicz. Kształtowanie spójności. Sąsiedztwo w Europie – wystawa ze zbiorów BLmK w Cottbus
17 lutego – 13 marca
Dominika Łabądź
17 marca – 16 kwietnia
Kolekcja dostępna (prace ze zbiorów galerii Labirynt i BWA Zielona Góra)
21 kwietnia – 14 maja
Paweł Dunal
19 maja – 11 czerwca
Agnieszka Jaworek, Konrad Smoleński. Chodzi więc o to by powściągnąć siebie
16 czerwca – 9 lipca
Marian Szpakowski (w 40. rocznicę śmierci artysty)
1 września – 30 września
Kwiaciarnia Grafiki
6–29 października
Robert Kaja
10 listopada – 3 grudnia
Mateusz Pęk
17 listopada – 10 grudnia
Jedna myśl wywołuje w końcu wszystkie
8 grudnia – 31 grudnia
Do Zielonej Góry będziecie mogli przyjechać, aby zobaczyć szereg wystaw indywidualnych – wśród artystów i artystek, których prace przyjadą do BWA znajdziecie Grzegorza Kozerę, Pawła Dunala, Dominikę Łabądź, Agnieszkę Jaworek i Konrada Smoleńskiego, Roberta Kaję i Mateusza Pęka a także nieśmiertelną grupę Twożywo, na której wystawę rezerwujcie swój czas już w styczniu. Oprócz tego, planowane są ekspozycje, które powstaną przy współpracy instytucji z lubelskim Labiryntem i BLmK z Cottbus, grupówka kuratorowana przez Piotra Lisowskiego Jedna myśl wywołuje w końcu wszystkie oraz jubileuszowa Mariana Szpakowskiego, z okazji 40. rocznicy śmierci artysty.
