NA DOBRY POCZĄTEK: 9-15 marca 2015

Zofia Rydet

RYDET W NARODOWYM. Od 14 marca w Muzeum Narodowym w Gdańsku będzie można oglądać wystawę Zofia Rydet. Zapis socjologiczny (1978-1990). Składają się na nią zdjęcia z najsłynniejszego cyklu Zofii Rydet, Zapisu socjologicznego, obrazującego między innymi zanikającą kulturę chłopską i życie codzienne na wsi. Mniej znana część cyklu dokumentuje domową codzienność mieszkańców miast i – wyjątkowo – będzie można ją zobaczyć na wystawie w Gdańsku. Wystawie ma towarzyszyć również projekcja dokumentu Andrzeja Różyckiego Nieskończoność dalekich dróg (1989) poświęconego postaci Zofii Rydet.

Hubert Czerepok, Ekosystem

POWRÓT DO PEJZAŻU. Pejzaż to jeden z najstarszych gatunków artystycznych, który kojarzy się przede wszystkim z sztuką dawną. Natura jako temat w sztuce jednak nadal istnieje i jest podejmowany na bardzo różne sposoby. Można się o tym przekonać 12 marca w galerii Art Stations, gdzie rozpoczyna się wystawa Druga jesień, przygotowana przez Agnieszkę Pinderę. Koncentrująca się na relacji sztuki z problemami ekologicznymi i środowiskiem, wystawa prezentuje je w kontekście dwóch okresów – lat 60. i 70., kiedy kształtowały się pojęcia „głębokiej ekologii” i „etyki środowiskowej”, oraz lat 90., kiedy poddano krytyce antropocentryczne podejście w myśleniu o naturze, tak charakterystyczne dla nurtu „eko-sztuki”. Ciekawie przedstawia się skład artystów zaproszonych na wystawę – pokazane zostaną tu prace wschodnioeuropejskich konceptualistów, aktywnych w latach 60. i 70. (Imre Bak, Karel Malich, Rudolf Sikora), twórców współczesnych (Paul Chaney, Hubert Czerepok, Siri Hermansen, Tim Knowles, Oscar Tuazon) a także praktyka artystyczna Romana Singera. Tego samego dnia w Poznańskiej Galerii Nowej otworzy się z kolei wystawa Pejzaż po, na której zostaną pokazane oniryczno-abstrakcyjne obrazy Łukasza Patelczyka.

Łukasz Patelczyk, 05:00 am, 2014, olej na płótnie, 128 x 89 cm, z serii Obiekt Niezidentyfikowany

CZYM SIĘ ZAJMUJESZ NA ASP? Zastanawiacie się czasem, czym zajmuje się młoda kadra warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych? Nawet jeśli nie, będziecie mieli okazję to sprawdzić 12 marca w Salonie Akademii. Profesor Paweł Nowak, główny organizator dorocznej wystawy najlepszych dyplomów ASP Coming out, tym razem postanowił zabrać się za twórczość asystentów pracujących na Akademii. Wystawa Czym się zajmujesz? jest pomyślana jako przewodnik po ich zainteresowaniach i celach, jakie sobie stawiają. W wystawie udział wezmą: Michał Chojecki, Maciej Czyżewski, Mateusz Dąbrowski, Maciek Duchowski, Anna Jochymek, Sebastian Krok, Bartosz Sandecki, Agnieszka Wach, Jakub Wróblewski.

Adam Gruba, Golem, kadr z filmu

MŁODY PERFORMANCE. Ten rok jest szczególny dla galerii należących niegdyś do sieci BWA – wiele z nich świętuje właśnie swoje 50-lecie. I tak na przykład w miniony piątek wystawę jubileuszową otworzyło BWA w Kielcach, a inne galerie małymi kroczkami przygotowują się do obchodów. Ciekawie może być w Zielonej Górze, gdzie jednym z wydarzeń jubileuszowych jest cykl Trzy Czte Ry! Performance!, przygotowany przez Aleksandrę Olę Kubiak. Celem cyklu jest prezentacja młodych artystów, zajmujących się sztuką performance. Zostali oni nominowani przez grono kuratorów, krytyków i akademików. Do 7 marca można było oglądać w BWA wystawę Mai Ziarkowskiej, a 12 marca otwierają się wystawy Golem:Pionier Adama Gruby i Wejście/Zejście Szymona Kuli.

Claude Rutault, Toiles à lunité, 1973

TOILE 47. Od 13 marca w CSW Znaki Czasu można oglądać wystawę znanego francuskiego malarza-konceptualisty, Claude Rutaulta. Jest on rozpoznawany głównie za sprawą swoich obrazów, malowanych tą samą farbą, którą pomalowana jest ściana na której wiszą. Oprócz tego Rutault jest autorem koncepcji définition/mèthode (d/m), której realizację pozostawia odbiorcy (kolekcjonerowi bądź instytucji). Jego koncepcja zakłada ona także podzielenie jego projektu na trzy części, które rozgrywają się w różnych lokalizacjach. W CSW Znaki Czasu będzie miała miejsce aktualizacja płótna 47, które jest z kolei częścią wystawy w Fondation Hippocrène w Paryżu. Prace Claude’a Rutault zostaną zaprezentowane wedle propozycji paryskiego kolekcjonera Daniela Bossera.

Attila Csörgő, Kwadratura koła

KWADRATURA KOŁA. Od 13 marca w białostockim Arsenale można będzie oglądać wystawę Attilii Csörgő, uznanego artysty węgierskiego i częstego bywalca międzynarodowych wystaw sztuki. Prace artysty zwykle koncentrują się na zagadnieniach związanych z naukami ścisłymi i technologią, podchodzi on do nich jednak ze sporą dawką humoru i poetyckości. Szczególnie interesują go dziedziny nauki badające zjawiska z zakresu patrzenia – kinetyka, optyka czy geometria. To jednak nie koniec atrakcji tego dnia w Arsenale – równolegle do wystawy Kwadratura koła rozpocznie się pokaz Tężni Roberta Kuśmirowskiego, która przyjechała do Białegostoku z Lublina.

Iluzje. Beeskow – Łódź 2015, widok wystawy, fot. Dominik Szwemberg

SZTUKA Z NRD. Niemiecka Republika Demokratyczna to państwo historyczne, po którym nie zostało zbyt wiele, poza melancholią i nieformalnym podziałem na „rozwinięty Zachód” i mniej dynamiczne Niemcy wschodnie. O sztuce, jaka powstawała w NRD nie wiemy dużo. Te zaległości można ostatnio nadrobić w łódzkim Atlasie Sztuki, gdzie od 6 marca trwa wystawa Iluzje. Beeskow – Łódź 2015 prezentująca sztukę i przedmioty ze zbiorów Kunstarchiv Beeskow. Pomysłodawcą wystawy jest Rüdiger Freiherr von Fritsch, w latach 2010-2014 Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Polsce.

Nowa przestrzeń galerii Stereo, jeszcze podczas remontu

WERNISAŻE W STOLICY. Po kilkumiesięcznej przerwie na galeryjną mapę Warszawy powraca galeria Stereo. 11 marca otwiera się wystawa Gizeli Mickiewicz Masa i stan. O samej wystawie na razie nie wiadomo wiele, za to efektowne wnętrza nowej siedziby galerii (zlokalizowaną w dawnym Domu Słowa Polskiego, ul. Miedziana 11) można było podziwiać już wcześniej, podczas ostatniego Warsaw Gallery Weekendu. Dzień później, w czwartek, otwierają się natomiast dwie inne wystawy – w galerii Starter Oko Magdaleny Karpińskiej, poświęconej problemom światła i patrzenia, oraz 1958 Ludomira Franczaka w Fundacji Archeologii Fotografii, dla której punktem wyjścia jest zbiór fotografii z lat 50. XX w., znaleziony w duńskim sklepie ze starociami.