„Myślałem, że ziemia mnie pamiętała, tak czule zabrała mnie z powrotem” Miłosza Flisa w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Miłosz Flis jest autorem niestandardowych prac rzeźbiarskich, malarskich oraz instalacji.

Realizuje je wykorzystując autorskie, niespotykane na co dzień techniki, będące w pewnym sensie działaniami sytuowanymi na granicy eksperymentu formalnego i technologicznego.

Miłosz Fils, „Myślałem, że ziemia mnie pamiętała, tak czule zabrała mnie z powrotem”, Galeria Oranżeria, fot. Jan Gaworski

Miłosz Fils, „Myślałem, że ziemia mnie pamiętała, tak czule zabrała mnie z powrotem”, Galeria Oranżeria, fot. Jan Gaworski

Miłosz Fils, „Myślałem, że ziemia mnie pamiętała, tak czule zabrała mnie z powrotem”, Galeria Oranżeria, fot. Jan Gaworski

Miłosz Fils, „Myślałem, że ziemia mnie pamiętała, tak czule zabrała mnie z powrotem”, Galeria Oranżeria, fot. Jan Gaworski

Prezentowana wystawa prac jest odpowiedzią artysty na rozterki, które nurtują każdego człowieka: kryzys klimatyczny, groźba wojny atomowej czy nawet ryzyko uderzenia w Ziemię meteorytu. Sam twórca mówi: „Podczas prac nad wystawą cały czas towarzyszyła mi myśl o nieuchronnej zagładzie ludzkości. Starałem się spojrzeć na to wydarzenie z perspektywy kosmicznej. Przytłoczony własną niemocą wyzbyłem się smutku. Przyjąłem postawę akceptacji w duchu optymistycznego nihilizmu”.

Miłosz Fils, „Myślałem, że ziemia mnie pamiętała, tak czule zabrała mnie z powrotem”, Galeria Oranżeria, fot. Jan Gaworski

Ekspozycja została podzielona na trzy części nawiązujące do odległej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. W pierwszej artysta fantazjuje na temat form, które mogły przybierać byty zanurzone w materii pierwotnej. W teraźniejszości umieścił obiekt mający nakreślić kondycję współczesnego człowieka, przyszłość zaś odzwierciedla ludzką potrzebę pozostawienia po sobie śladu. Marzenie o tym, że Ziemia nas zapamięta.