„Między Montmartre’em a Montparnasse’em” w Muzeum Śląskim

Wystawa Między Montmartre’em a Montparnasse’em. Dzieła artystów z ziem polskich, działających w Paryżu w latach 1900-1939, z kolekcji prywatnych jest przede wszystkim opowieścią o ludziach – luminarzach polskiej kolonii artystycznej, buntownikach i indywidualistach, którzy znaleźli się na przełomie XIX i XX wieku oraz w pierwszej połowie XX wieku w Paryżu. To, co ich połączyło, to siła przyciągania artystycznej stolicy świata, która dawała poczucie wolności twórczej i pozwalała zachować świeże spojrzenie na artystyczną rzeczywistość wyrażaną w różnorodnej stylistyce.

Stanisław Eleszkiewicz „Świt w miasteczku”, 1930, olej, dykta, kolekcja Grażyny i Jacka Łozowskich, fot. Tomasz Gąsior

Bolesław Biegas „Akt”, lata 20.-30. XX w., olej płótno, kolekcja Aldony i Wojciecha Olejników, fot. Rafał Wyrwich / Muzeum Śląskie

Leopold Gottlieb „Portret Andre Gide’a”, 1925, olej, płótno, kolekcja Krzysztofa Musiała, depozyt w Muzeum Narodowym w Poznaniu, fot. Filip Klin

Dzięki tej wystawie przeniesiemy się do miejsc spotkań, do pracowni artystów, zajrzymy do zaułków, na skwery i ulice, które były tematem wielu prac malarskich, zobaczymy ich pozaparyskie inspiracje: życie bohemy artystycznej, twórcze dyskusje i przyjaźnie, czego dowodem są także portrety, które artyści malowali sobie nawzajem, jak portret Xawerego Dunikowskiego namalowany przez Leopolda Gottlieba, portret Henryka Haydena autorstwa Simona Mondzaina czy wizerunek Louisa Marcoussisa stworzony przez Alicję Halicką.

Zygmunt Waliszewski „Cagnes – widok na schody”, 1925, olej, tektura, kolekcja Małgorzaty i Piotra Giermaziaków, fot. Adam Szopa

Jan Rubczak „Pejzaż z południa Francji”, ok. 1920, olej, płótno, kolekcja Krzysztofa Musiała, fot. Erazm Ciołek

Leon Hirszenberg „Ferma bretońska”, ok. 1912, olej, płótno, kolekcja Roberta Swaczyńskiego, fot. Rafał Wyrwich / Muzeum Śląskie

Na wystawie znajdzie się około 180 prac z zakresu malarstwa i rzeźby. W dużej części są to dzieła, które do tej pory nie pojawiały się na innych ekspozycjach muzealnych. Ich twórcy to zarówno artyści pochodzenia żydowskiego związani z dzielnicą Montparnasse (gdzie wytworzyło się międzynarodowe środowisko określone mianem École de Paris), jak i twórcy kształtujący kolonię polskich artystów we Francji: od Olgi Boznańskiej, Władysława Ślewińskiego i Józefa Pankiewicza aż po przedstawicieli Komitetu Paryskiego. Wśród prezentowanych obrazów są tradycyjne pejzaże, portrety, martwe natury czy sceny rodzajowe, w ogromnej różnorodności formalnej i stylistycznej. Każdy z artystów fascynowany był innym nurtem artystycznym: impresjonizmem, syntetyzmem, postimpresjonizmem czy „whistleryzmem”.

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Między Montmartre’em a Montparnasse’em, widok wystawy, fot. Roskana Miarka

Wystawa jest także opowieścią o kolekcjonerach sztuki – o pasji kolekcjonowania, która stała się nieodłącznym elementem ich życia, a którą zechcieli się podzielić z innymi.