Michał Bugalski „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

Obrazy Michała Bugalskiego, dzięki uniwersalności jaką niosą w sobie, mogą być odbierane na płaszczyźnie indywidualnych emocji odbiorcy, jak i płaszczyźnie kulturowych zachowań, jednak produkcje kultury masowej interesują autora o ile jego pamięć mimowolnie odnajdzie w nich swoje reprezentacje.

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

Prawdopodobnie uniwersalizm i siła tych prac, obok niezwykłej wrażliwości plastycznej, ma swoje źródło już w początkowym procesie uważnej selekcji, gdzie emocje ulegają właściwemu wzmocnieniom w oparciu o odnaleziony materiał wyjściowy. Stopniowo, na drodze redukcji zapożyczony kadr ewoluuje w osobisty obraz.

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

W twórczości Michała Bugalskiego metodą umożliwiającą swobodniejszy dostęp do pamięci emocjonalnej jest ZAPIS obrazów w oparciu, o które ona ożywa i ponowne nadanie im cech materialności. Zdjęcie wykreowanego śladu zaraz staje się śladem, jako taki otwiera się na interpretacje, dopowiedzenia poszukującego intelektu, zasiedlenie przez krążące emocje.

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”

Michał Bugalski, „Zapis”