Michał Budny w Galerie nächst St. Stephan

od lewej: Michał Budny, bez tytułu, bez tytułu, bez tytułu, A, Nachtarbeiter (M)

od lewej: Michał Budny, bez tytułu, bez tytułu, bez tytułu, Nachtarbeiter (M), A

Obiekty i instalacje Michała Budnego uruchamiają potencjał percepcyjny jako zaburzone procesy i efemeryczne przejrzystości. Fizyczna obecność jego prac wyłania się z materialności rozrzuconych, pozbawionych wyrazu tworzyw, które wybiera – taśmy klejącej, kartonu,  folii, kalki, drewna. Te kruche konstrukcje, o czystej, uproszczonej formie, wyrażają relację między przypadkowością i regularnością czasu i przestrzeni. Jak sztuka zachowuje się w danym miejscu?

od lewej: Himmelfahrt, bez tytułu, A, bez tytułu

Michał Budny A

W swojej trzeciej już w  Galerie nächst St. Stephan  wystawie Ashamed and Shameless Budny czerpie inspirację z opuszczonych przestrzeni, terenów granicznych i sytuacji dziejących się na marginesie.  Używa recyklowanych materiałów znalezionych w podwórzach, na przykład okryć i tekstyliów, zawierających aurę wrażliwości tych miejsc.

bez tytułu

Michał Budny, bez tytułu

od lewej: B., bez tytułu

Budny położył na parkiecie galerii płyty pilśniowe.  Sama galeria stanowi przestrzeń inscenizacji, umożliwiającą grę ekspozycji i ukrycia. Wielorakie warstwy prezentowanych obrazów mają zdolność jednoczesnego zasłaniania i odkrywania. Okrycia, sklejone kawałki papieru, zachodzące na siebie folie, zbiegają się  ze sobą na progu widzialności, zadając pytanie o relację między tym, co tworzy obraz a użyciem materiału. Czy to ukryte wyobrażenie jest obrazem? A może to po prostu opakowana rama? Co właściwie staje się widzialne, kiedy szczeliny w foliach pozwalają na zerknąć na to, co wewnątrz?

od lewej: bez tytułu, bez tytułu, bez tytułu

od lewej: bez tytułu, Portrait (Diptikon)