„Kościotrupy muszą wstawać” w Gdańskiej Galerii Miejskiej

… muzea pragnące uczestniczyć w estetycznym festynie i coś dla siebie uszczknąć z jego uwagi przykuwania widza, muszą wyzbyć się swego powinowactwa z cmentarzami i mauzoleami. Kościotrupy złożone w muzeach na przechowywanie muszą wstawać.
Zygmunt Bauman

Życie w rozpędzonym świecie, w płynnych czasach jak nazywał naszą rzeczywistość Zygmunt Bauman, często zaciera granice między tym co wzniosłe, a tym co powszechne, tym co stałe, a tym co ulotne, tym co wyrafinowane, a tym co popularne. Muzea, które pierwotnie stały na straży trwałości i niezmienności, zaczęły w tej formie – jak zauważył Adorno – przypominać mauzolea, a ich funkcje przechowywania, konserwowania i udostępniania zbiorów, częstokroć przeradzały się ich muzeumifikację (używając określenia Beaudrillarda). Obecnie instytucje zajmujące się sztuką często stoją przed dylematem dotyczącym rewaluacji i redefinicji formy ich egzystencji. Czy pozostać świątyniami sztuki, odizolowanymi od pędzącej rzeczywistości, bezczasowymi oazami piękna i kontemplacji, czy też włączyć się do maratonu ponowczesności, dostosowując się nie tylko do specyfiki ulotnych i pofragmentowanych czasów, ale także do przyzwyczajeń i oczekiwań nowej publiczności, reprezentującej nową wizję i nowe problemy świata?

Elvin Flamingo, „Strach i leki”

Ewa Juszkiewicz, „Maria”, olej na półtnie, 130 x 100 cm, 2013, dzięki uprzejmości artystki i galerii lokal_30

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

„Kościotrupy muszą wstawać”, widok wystawy

Krzysztof Żwirblis, ekspozycja Muzeum społecznego w Tserakvi

Andrzej Wasilewski, „Ping-pong polsko-rosyjski”, kadr z wideo, 2017

Dla kontrastu Gdańska Galeria Miejska 2 przeradza się w przestrzeń otwartą, eksperymentalną, laboratoryjną, bliską koncepcji nowej muzeologii, która kładzie nacisk na polityczny i ideologiczny wymiar pracy muzealnej, promuje „aktywne” muzeum związane z angażowaniem społeczności w procesy przedstawiania i interpretacji, akcentuje relację muzeum–odwiedzający, zamiast tej tradycyjnej: muzeum–kolekcja. W tej przestrzeni prezentujemy prace z pogranicza sztuki i nauki, sztuki społecznej, politycznej, land-, concept- i sound art’u, przy tworzeniu których artyści sięgają po interdyscyplinarne metody pracy z pogranicza sztuki, antropologii, etnografii, historii, geologii czy biologii. W tej przestrzeni dajemy zaistnieć krytyce politycznej i historycznej, a także przyglądamy się procesowi twórczemu w jego wielopłaszczyznowości i eksperymentalności.

Naszym założeniem nie jest dawanie odpowiedzi, lecz symulacja pewnych bliskich nam sytuacji. Stawiamy otwarte pytania, nie oczekując jednoznacznych odpowiedzi czy wyborów, ale raczej zaangażowanej dyskusji o sztuce, artystach oraz instytucjach artystycznych w dzisiejszym świecie. Naszej publiczności zaś zostawiamy decyzję, czy i do jakiego stopnia „kościotrupy złożone w muzeach na przechowywanie muszą wstawać”.