„Kompost” Cezarego Poniatowskiego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Tytuł prezentowanej w ramach Bank Pekao Project Roomu wystawy Cezarego Poniatowskiego nawiązuje do jednego z obrazów, w którym artysta charakterystyczne dla swojej twórczości postaci i motywy uchwycił w radosnym, perystaltycznym tańcu. Instalacja powstała na motywach obrazu stanowi jego przestrzenną interpretację, jest zaproszeniem do wnętrza artysty – przestrzeni, w której resztki rzeczywistości, sztuki i doświadczeń poddawane są procesom rozkładu, butwienia, przemiany w tworzywo kolejnych działań.

Kompostowanie to jeden z procesów rozkładu materii organicznej,odmienny od przebiegającego w sposób beztlenowy gnicia. Polega ono na kontrolowanym mikrobiologicznym rozkładzie substancji organicznych. Jego wynikiem jest żyzny humus, materiał umożliwiający wzrost nowych organizmów.

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Teoria kompostowania, przeniesiona przez twórców wystawy na grunt sztuki, rozważana jest na dwóch poziomach. Kompost funkcjonuje tutaj jako metafora powszechnie aplikowanej metody twórczej – artyści i artystki kanibalizują własne i cudze doświadczenia, tworzą zamknięty obieg,podstawę metabolizmu świata sztuki. Z drugiej strony zainteresowanie rozkładem materii organicznej staje się komentarzem do aktualnych wydarzeń politycznych. Something is rotten in the state of Denmark – działanie Poniatowskiego wyrasta z poczucia niepokoju związanego z porzucaniem dotychczasowych znaczeń słów, odchodzeniem od obowiązujących konsensusów, zwrotem w kierunku zmitologizowanej wersji przeszłości.

Artysta unika jednak nihilistycznego przekonania o nieuchronnym końcu i nadchodzącej zagładzie cywilizacji. Unika mentorskiego tonu czy naiwnych prób wskazania drogi wyjścia ze skomplikowanej sytuacji. Swoim działaniem przypomina, że tlenowe środowisko i odpowiednia temperatura wystarczą, żeby przemienić gnijące próchno w pożyteczny nawóz.

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

Cezary Poniatowski, Kompost, widok wystawy

The title of the exhibition by Cezary Poniatowski, being presented within the frames of Bank Pekao Project Room, refers to one of the paintings in which the artist captured the characters and motifs typical of his work in a joyous, peristaltic dance. The installation was inspired by the painting’s motifs and acts as its spatial interpretation as well as the evolvement of the ideas contained therein. It is an invitation to advance inside the artist, inside the space, wherein the remnants of reality, art, and experience are subject to the processes of decomposition, decay, and change into the material of future operations.

Composting is one of the deterioration processes of organic matter, different from anaerobic decomposition. It involves controlled microbial decomposition of organic substances. Its result is fertile humus, a material that allows for the growth of new organisms. The theory of composting, transposed by the creators of the exhibition to the field of art, undergoes two different considerations. Compost acts here as a metaphor for commonly applied creative methods – artists cannibalize their own experiences as well as those of others, forming a closed circuit, the basis of the art world’s metabolism. On the other hand, interest in the decomposition of organic matter becomes a commentary on current political events. “Something is rotten in the state of Denmark” – Poniatowski’s work stems from a sense of anxiety associated with the abandonment of the current meanings of words, leaving existing consensuses, turning around towards a mythologized version of the past. However, the artist avoids nihilistic beliefs about the inevitable end and the coming destruction of civilization. He avoids a mentoring tone, or naive attempts at indicating a way out of a complicated situation. Through his work, he reminds that an oxygenated environment and the right temperature are enough to transform decaying rot into useful fertilizer.