„Kochanka śmierci” Nikity Krzyżanowskiej w Galerii Szarej w Warszawie

Gdyby wprowadzeniem do wystawy Nikity Krzyzanowskiej mógł być jeden wiersz, byłby to utwór Pytasz, co w moim życiu z wszystkich rzeczy główna Jana Lechonia, otwierający tom poetycki Srebrne i czarne (1924). Śmierć i miłość – żywioły destrukcji i pożądania są tam równoważnymi źródłami fascynacji i leku, praprzyczyna „wiecznego smutku duszy” i „wiecznej rozkoszy ciała”. Wiersz kończy się frazą „smierć chroni od miłości, a miłość od śmierci”. Napięcie miedzy śmiercią i miłością ma w twórczości Krzyżanowskiej nie tylko wymiar afektywny, w jej postwandalistycznej praktyce energia twórcza prowadzi do produktywnej interpretacji estetyki zniszczenia.

widok wystawy „Kochanka śmierci", Nikita Krzyżanowska, Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

widok wystawy „Kochanka śmierci", Nikita Krzyżanowska, Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Nikita Krzyżanowska „Łabędzie", wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

detal obrazu „Muszelka", Nikita Krzyżanowska, wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

detal obrazu „Muszelka", Nikita Krzyżanowska, wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

detal obrazu „Krajobraz", Nikita Krzyżanowska, wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

detal obrazu „Krajobraz", Nikita Krzyżanowska, wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Wystawa Kochanka smierci jest prezentacją nowych symbolistycznych obrazów Nikity Krzyżanowskiej w technice oleju i spreju na płótnie oraz realizacji fumage powstałych w przestrzeni galerii. Przygladając sie wykluczonym, zapomnianym miejskim marginesom, artystka zainteresowała się dymnymi piktogramami na sufitach klatek schodowych bloków. Charakterystyczne slady po płomieniach zapalniczek Krzyżanowska odniosła do malarstwa sklepiennego i plafonowego najczesciej realizowanego w architekturze sakralnej. Nikita Krzyżanowska nadaje nowy kontekst wandalskiemu efektowi nudy, przenoszac metode na realizacje inspirowane szlachetnym wielkoformatowym malarstwem. Rozkodowując rzekome profanacje, wyłania z nich nowe odmiany sacrum.

widok wystawy „Kochanka śmierci", Nikita Krzyżanowska, Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

widok wystawy „Kochanka śmierci", Nikita Krzyżanowska, Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Nikita Krzyżanowska „Kochanka śmierci", wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Nikita Krzyżanowska „Wandetta", wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Nikita Krzyżanowska „Muszelka", wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Nikita Krzyżanowska „Krajobraz", wystawa „Kochanka śmierci", Galeria Szara, dzięki uprzejmości Galerii Szarej

Nikita Krzyżanowska (ur.1995) artystka wizualna, malarka. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Rzezby na Akademii Sztuk Pieknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, gdzie w 2022 roku obroniła pracę magisterską w pracowni prof. Łukasza Huculaka. Współczłonkini parareligijnej grupy artystycznej i galerii sztuki Kosciół Nihilistów. Mieszka i tworzy we Wrocławiu.