„Jeśli nie tutaj, gdzie?” Alicji Bielawskiej w Galerii Labirynt

The exhibition presents works of Alicja Bielawska (born 1980), artist shortlisted for the Paszport Award of Polityka magazine in 2016 and in the Spojrzenia competition in 2015. She is a graduate of art history at Warsaw University and sculpture at Gerrit Rietveld Academy in Amsterdam.

Bielawska is an author of sculptures, drawings and installations of materials such as fabric, metal, wood, linoleum or clay. Although the results resemble familiar everyday objects, the artist often alters their proportions and scale, and changes their functions, inviting viewers to start a direct relation with it. She is curious to discover what is happening to the memory, perception and imagination of the viewer of her works, which she often refers to as “objects”.

Na pierwszym planie: „Wywinięte na drugą stronę”, 2017; w głębi: rysunek z serii „Różnica zawarta jest w skali”, 2016

Alicja Bielawska, Jeśli nie tu, gdzie?, widok wystawy

Od lewej: „Konstelacja poranna” (II), 2016; „Punkty odniesienia (wersja odwrócona”, 2016; „Z nonszalancją odwracając na drugą stronę”, 2017; „Wywinięte na drugą stronę”, 2017; „Mufka na trapezie”, 2014

Alicja Bielawska, Jeśli nie tu, to gdzie?, widok wystawy

Alicja Bielawska, Jeśli nie tu, gdzie?, widok wystawy

Od lewej: „Z nonszalancją odwracając na drugą stronę”, 2017; „Punkty odniesienia (wersja odwrócona”, 2016; „Mufka na trapezie”, 2014; „Wywinięte na drugą stronę”, 2017; rysunek z serii „Różnica zawarta jest w skali”, 2016

Alicja Bielawska, praca z serii „Przemienny porządek”, 2017

Od lewej: „Rzeczy” z serii „Miejsca”, 2014; „Wektor” (I, II), 2016

Alicja Bielawska, Jeśli nie tu, gdzie?, widok wystawy

At the ‘If not here, where?’ exhibition, the artist is going to present works executed especially for Galeria Labirynt, but also her older works which gain a new dimension when introduced into another context. An important point of reference for Bielawska is the specific exhibition space of Galeria Labirynt: ‘When preparing the exhibition, I take into consideration the inspiring space – height, volume and light. I would like the pieces to function not only on the level of the floor and walls, but in the entire space, over the heads of the audience. I’m going to show new works arranged together with the older ones. I’m going to create some pieces especially for this space, which doesn’t mean they won’t be able to function elsewhere. I don’t make pieces which are strictly site-specific. I’m interested in introducing older ones into new contexts. This is what makes them alive. What is also important for me, is creating a dialogue between them (new and older ones, drawings and sculptures), the space and viewers.’

Od lewej: „Z widokiem prostopadłym do horyzontu”, 2017; „Z nonszalancją odwracając na drugą stronę”, 2017

Na górze: „Patrzę na słońce i widzę hula-hoop”, 2017; od lewej: „Z widokiem prostopadłym do horyzontu”, 2017; praca z serii „Przemienny porządek”, 2017; „Punkty odniesienia (wersja odwrócona”, 2016; „Z nonszalancją odwracając na drugą stronę”, 2017

Wystawa prezentuje twórczość Alicji Bielawskiej (ur. 1980), artystki nominowanej do Paszportów „Polityki” 2016 oraz w konkursie Spojrzenia 2015, absolwentki historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz rzeźby w Akademii Gerrit Rietveld w Amsterdamie.

Bielawska tworzy rzeźby, rysunki i instalacje z materiałów, takich jak tkanina, metal, drewno, linoleum czy glina. Chociaż powstałe z nich obiekty przypominają przedmioty znane z codziennego życia, to artystka niejednokrotnie zaburza ich proporcje i skalę oraz zmienia ich funkcje, zapraszając widza do wejścia z nimi w bezpośrednią relację. Interesuje ją to, co dzieje się z pamięcią, percepcją i wyobraźnią odbiorcy w kontakcie z jej pracami, które określa często mianem „przedmiotów”.

Od lewej: rysunek z serii „Różnica zawarta jest w skali”, 2016; praca z serii „Przemienny porządek”, 2017

Alicja Bielawska, „Z widokiem prostopadłym do horyzontu”, 2017

Na pierwszym planie: praca z serii „Przemienny porządek”, 2017; w głębi: „Punkty odniesienia (wersja odwrócona”, 2016; „Z nonszalancją odwracając na drugą stronę”, 2017

Na pierwszym planie: praca z serii „Przemienny porządek”, 2017; w głębi od lewej: „Rzeczy” z serii „Miejsca”, 2014; rysunek z serii „Różnica zawarta jest w skali”, 2016; na górze: „Patrzę na słońce i widzę hula-hoop”, 2017

Na wystawie Jeśli nie tutaj, gdzie? artystka prezentuje prace przygotowane specjalnie dla Galerii Labirynt, a także dzieła starsze, które wprowadzone w inny kontekst zyskują nowy wymiar. Ważnym punktem odniesienia dla Bielawskiej jest specyficzna przestrzeń wystawiennicza Galerii Labirynt: „Przygotowując wystawę, myślę o inspirującej przestrzeni – o wysokości, objętości i świetle. Chciałabym, żeby prace funkcjonowały nie tylko na poziomie podłogi i ścian, ale też w przestrzeni, ponad głowami widzów. Pokażę nowe prace zestawione ze starszymi. Niektóre prace powstaną specjalnie do tej przestrzeni, co nie oznacza, że gdzie indziej nie będą mogły funkcjonować. Nie robię prac ściśle site-specific. Interesuje mnie wprowadzanie starszych prac w nowy kontekst. Wtedy prace żyją. Ważne jest dla mnie również stworzenie dialogu między pracami (nowymi i starszymi, rysunkami i rzeźbami) a przestrzenią oraz widzami”.