„Innym sposobem” w ramach Alternativa 2014

Kennedy Browne,”How Capital Moves”, 2010

Wystawa grupowa Innym sposobem nawiązuje do rozważań na temat Dawnego Bloku Zachodniego – spekulatywnej debaty o alternatywnym spojrzeniu na świat po upadku Żelaznej Kurtyny. Zachód podlega tu analizie jako geopolityczny termin, którego tożsamość określają dwa czynniki: migracja i nowa społeczna klasa późnego kapitalizmu: prekariat.

Jesse Jones, „the selfish act of community”, 2012

W świetle powyższego dyskursu, pojęcie Zachód jest często uznawane za obumarłe w kontekście politycznym. Niemniej pozostaje ono aktualne jako geograficzny punkt odniesienia, w dużej mierze determinowane przez ekonomicznie stymulowaną mobilność ludności. W tym kontekście, pomimo formalnego zniesienia fizycznej i ideologicznej granicy między Wschodem i Zachodem w 1989 roku, swobodny przepływ ludności i dostęp do rynku pracy wciąż podlegają restrykcjom. Przykładem tego jest choćby powołanie przez Unię Europejską agencji Frontex, której zadaniem jest wzmocnienie granic pomiędzy Unią a krajami poza-unijnymi i która w rezultacie ustanawia nowy podział na Wschód i Zachód.

Marta Fernandez Calvo, „(Un)Promised Land”, instalacja, 2014

Wystawa Innym sposobem skupia się na poczuciu ograniczeń i odosobnienia, które są bezpośrednim wynikiem geograficznej przynależności i rozterek, jakich doświadczamy, gdy stajemy się częścią ruchu migracyjnego. Jej celem jest przeanalizowanie obecnych warunków zatrudnienia pracowników i powstanie kategorii społecznej prekariatu w kontekście roku 1989 – historycznie przełomowego okresu, gdy przez chwilę mogliśmy sobie wyobrazić inny, wspólny świat, nieoparty na hegemonii żadnego z systemów; gdy istniała szansa, że wydarzenia potoczą się innym tokiem.

Seamus Nolan, „Trades Club Revival”, 2010