„Heliograwiury” Macieja Plewińskiego w Galerii ZPAF

Maciej Plewiński w 1982 roku za radą Andrzeja Pietscha zaczął robić heliograwiury.
Przez dekadę powstało ich kilkadziesiąt. Heliograwiura, znana również jako fotograwiura, to technika polegająca na trawieniu obrazu fotograficznego w miedzianej płycie i drukowaniu obrazu w prasie miedziorytniczej.

Maciej Plewiński łączy ją często z mezzotintą, czasem ruletką czy miedziorytem. Po 25 latach wraca do tej techniki. Wystawa w ZPAF Gallery pokaże wybór grafik z lat 80. i prace najnowsze.

Maciej Plewiński urodził się 10 kwietnia 1955 roku w Krakowie. Członek ZPAF od 26 listopada 1996 roku. Absolwent PLSP w Krakowie (uczeń Stanisława Rodzińskiego) i Wydziału Grafiki krakowskiej ASP (dyplom u prof. Andrzeja Pietscha i prof. Zbigniewa Łagockiego w 1980).  W 1982 zaczyna eksperymenty z techniką heliograwiury (fotograwiury), która staje się jego specjalnością w latach 1982-92.

Maciej Plewiński, „Dwa okna”, 1984

Maciej Plewiński, „On Broadway”, 1986

Maciej Plewiński, ”Video Computer Club”, 1990

Maciej Plewiński, „Dla Polaków”, 1983

Maciej Plewiński, „Pasja”, 1990

Maciej Plewiński, „Piwnica”, 1990

Maciej Plewiński, „Heliograwiury”, widok wystawy

Maciej Plewiński, „Heliograwiury”, widok wystawy

Maciej Plewiński, „Heliograwiury”, widok wystawy

W sklepie

Stan współczesnej polskiej fotografii diagnozuje Adam Mazur

W roku 1985 wyjeżdża przez Niemcy, gdzie odbywa stypendium w Fachhochschule w Munster fundowane przez Wolfganga Troschke, do USA. W latach 1985 -1986 asystent Ryszarda Horowitza w Nowym Jorku.  Od 1988 pracuje w Krakowie jako niezależny grafik i fotograf. Uzyskał liczne nagrody i wyróżnienia m. in.: 1984 – wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie na Grafikę w Łodzi i I nagroda w Przeglądzie Grafiki Młodych w Krakowie, 1989 – wyróżnienie na Festiwalu Grafiki Krajów Europy wschodniej w Menton, Francja.