„Framed Configurations” Neo Christophera Chunga w Galerii Entropia

Neo Christopher Chung (1985) jest naukowcem i artystą interdyscyplinarnym działającym w obszarze mediów audiowizualnych i instalacji site-specific. W swoich pracach inspiruje się rozwojem technologicznym i jego wpływem na życie społeczne. Bada i wykorzystuje estetykę danych i systemów. Jego projekty skupione na procesach naukowych, ekonomicznych i globalizacji były prezentowane m.in. na festiwalach Ars Electronica, Art Future / Future Signs, Survival Art Review.

Na wystawie w Galerii Entropia artysta prezentuje serię nowych instalacji, które są swoistym komentarzem do obecnej sytuacji: pandemii wywołanej rozprzestrzenianiem się koronawirusa Covid-19 i równoległego, nie mniej groźnego procesu replikacji i mutacji wirusa informacyjnego, którego skutkiem jest medialny chaos (instalacja Conspiracy of Interference) i jego coraz większy wpływ na nasze życie. Nowe media w „erze maszyn” odgrywają wg autora kluczową rolę w tym nieustającym spektaklu, co więcej – coraz bardziej uzależniają nas w podejmowaniu istotnych decyzji, kształtują nasze emocje od histerii do apatii. Rozwijający się medialny szamanizm pozwala traktować nieustający i interferujący się przekaz informacyjny w kategoriach globalnego performansu. Conspiracy of Interference wizualizuje jeden z jego możliwych modeli. Ta poliwizyjna instalacja medialna funkcjonuje jak pasożytniczy organizm nakładając na siebie dane z różnych kanałów TV i pobierając dźwięki z otoczenia. W efekcie powstaje pulsujący kolaż i dekolaż, powiększa się entropia treści.

Kultura maszynowa oferuje nam jednak coś więcej. Np. generatywna praca Zen Machine to medytacyjna instalacja audiowizualna, która odpowiada na pytania publiczności. Sztuczna inteligencja dobiera i remiksuje w czasie rzeczywistym teksty mistrzów buddyzmu zen. Towarzyszą temu wizualizacje oraz pejzaż dźwiękowy generowany z różnych fragmentów muzycznych i nagrań terenowych. Otrzymujemy odpowiedzi zaskakujące, paradoksalne, alogiczne. Ich interpretacja, podobnie jak koanów zen, zależy wyłącznie od zadającego pytanie. To kolejny znak czasu: zaczynamy podążać za maszynami, które sami wytworzyliśmy.

Nowe sposoby komunikacji (także między rządzącymi a społeczeństwem) obrazuje praca Health Check. Zbiór rekomendacji i zarządzeń Ministerstwa Zdrowia publikowanych na Twitterze w czasie pandemii, stanowi pokaźną kolekcję zajmującą wiele metrów taśmy z drukarki fiskalnej, która jest centralnym obiektem tej instalacji. Drukarka zaczęła zatem pełnić nową funkcję w nowym dla niej obszarze – tym razem w obszarze sztuki, bowiem jej użyteczność w zamkniętej przez lockdown pobliskiej restauracji zmalała do zera.

Neo Christopher Chung, „Health Check” (detal), fot. Andrzej Rerak

Neo Christopher Chung, „Health Check + Time Waves”, fot. Andrzej Rerak

Neo Christopher Chung, „Conspiracy of Interference” fot. Mariusz Jodko

Neo Christopher Chung, „Zen Machine”, fot. Andrzej Rerak

Neo Christopher Chung, „Health Check”, fot. Mariusz Jodko

Neo Christopher Chung, „Framed Configurations”, widok wystawy, fot. Andrzej Rerak

Interaktywna instalacja generatywna Time Waves (we współpracy z Georgem Carterem Dyerem /dźwięk/ i Rapid Troopers /druk 3D/ zaprasza publiczność do wspólnego tworzenia form wizualnych i dźwiękowych. Ruch i lokalizacja przemieszczających się osób – zbliżanie się i oddalanie od sensorów są przetwarzane w czasie rzeczywistym, generując stale ewoluujący pejzaż dźwiękowy i ruchome abstrakcyjne formy wizualne. Przypomina to nieco działanie Thereminu, elektronicznego instrumentu wynalezionego w latach 20 ub. stulecia, poszerzone o aspekt wizualny.

Wystawa odzwierciedla także zainteresowanie artysty archaicznymi mediami analogowymi. Eksperymentuje on z przeterminowaną taśmą celuloidową 16 mm, fascynuje go estetyka czarno-białych filmów z lat 60-tych, a także kino strukturalne (Missing Frames, A glass, darkly).

Framed Configurations nie tylko w poszczególnych pracach, ale także w całości stanowi interaktywną instalację wizualną i dźwiękową, swoisty instrument, którego partytura została zaprogramowana przez artystę, jest współtworzona przez publiczność i wykonywana (czy tylko?) przez maszyny.

Z powodu lockdownu wystawa i towarzyszące jej zdarzenia przechodzą do sfery online na profilach Galerii Entropia.

Mariusz Jodko