„Czego nie zrobili barbarzyńcy” Mateusza Choróbskiego w Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu

Wystawa Czego nie zrobili barbarzyńcy, w swojej najbardziej oczywistej warstwie, rozgrywa się wokół pojęć ubóstwa i bogactwa. Pojęcia znajdujące się na przeciwległych biegunach skali posiadania zostają przemieszczone – Mateusz Choróbski pozbawia ową skalę środka, sprawiając, że niedostatek ze zbytkiem zaczynają istnieć w jakimś dziwnym stanie połączenia. „Drobniaki” stają się kolumnami, szklany sufit się wali, a złota sala świeci pustką. Jednak człowiek „dowiadujący się, czym jest, ze zmiennych kolei swej egzystencji gospodarczej” to właściwie tylko punkt wyjścia szeregu problemów, które – mimo pozoru pustki – porusza wystawa. W ogołoconych salach mierzymy się z zagadnieniami kreacji i destrukcji, nobilitacji i dewaluacji, norm i niemieszczenia się w nich, obserwowania i bycia pod obserwacją, produkowania i poniechania wytwórstwa, potrzeb estetycznych i biologicznych. Mamy tu także sentyment i ironię, monumentalność i kameralność, poezję i ścisłe wyliczenia, rozmach i ascetyczność oraz zaprzepaszczone możliwości, podupadłe ideały i statystyczne nadużycia.

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy

Mateusz Choróbski, „Czego nie zrobili barbarzyńcy”, widok wystawy