„Belavia” Pauliny Ołowskiej w galerii Metro Pictures

W sklepie

Wystawę „Metoda. Wystawa wg Projektu Pauliny Ołowskiej w Studio Voltaire w Londynie” w Gdańskiej Galerii Miejskiej recenzuje Jakub Knera

Na wystawie Pauliny Ołowskiej Belavia prezentowany jest nowy film dokumentalny artystki i powiązane z nim obrazy. Od 2016 roku Ołowska wielokrotnie podróżowała na Białoruś, aby fotografować i nagrywać jej stolicę – Mińsk. Dla artystki to miasto jest „kulturowo zamrożone w czasie” i przywołuje wspomnienia z okresu dorastania w komunistycznej Polsce. Prace na wystawie eksplorują architekturę, styl i tradycję kraju, który – według Ołowskiej – wygląda jak ukryta socjalistyczna utopia.

Większa scen w filmie Univermag została nakręcona w mińskim GUM-ie (skrót od rosyjskiego Glávnyj Universányj Magazín) – renomowanym centrum handlowym pośród miast byłego Związku Radzieckiego. Ołowska, zainspirowana powieścią Emila Zoli Wszystko dla pań, opowiadającej o potędze nowoczesnego domu mody w Paryżu końca XIX wieku, filmowała w ukryciu klientów i sprzedawców w GUM-ie. W odróżnieniu od sklepu z książki Zoli – symbolu kapitalizmu i rozkwitu nowoczesnego miasta – GUM jest jak zimnowojenna kapsuła czasu; dostępne w nim są tylko produkty wyprodukowane na Białorusi, nie ma tam śladu dostępnych globalnie zachodnich marek.

Paulina Ołowska, „Prospekt Niezalezhnosti”, olej i akryl na płótnie, 220 x 180 cm, 2018

Paulina Ołowska, „Vitebsk Station”, olej i akryl na płótnie, 200 x 140 cm, 2018

Paulina Ołowska, „Independence Avenue”, olej i akryl na płótnie, 210 x 140 cm, 2018

Paulina Ołowska, „Belavia”, widok wystawy

Paulina Ołowska, „Belavia”, widok wystawy

Paulina Ołowska, „Belavia”, widok wystawy

Paulina Ołowska, „Belavia”, widok wystawy

Eksplorując temat konsumeryzmu i feminizmu egzystujących poza ramami kapitalizmu, Ołowska w nowych pracach zestawia współczesne Białorusinki i widoki Mińska. Niektóre kobiety zdają się antycypować swoją świetlaną przyszłość, podczas gdy inne trzymają się przeszłości. Na jednym z obrazów kobieta w biało-czerwonej sukience patrzy bezpośrednio w kierunku widza. W zderzeniu z ponurym wnętrzem kompleksu mieszkaniowego U Troitskogo za jej placami, skóra i odzież kobiety są skąpane w intensywnym świetle słonecznym. Na innej pracy kobieta z dzieckiem, ubrana na współczesną białoruską modłę, stoi na skraju drogi. Za nimi wznosi się kompleks mieszkaniowy zlokalizowany na słynnej mińskiej Alei Niepodległości. Kobieta i dziecko spoglądają z dystansu, odlegli od srebrzystego, księżycowego krajobrazu wyłaniającego się zza nich.

Wystawie towarzyszy muzyka wykonywana przez Białorustą artystkę Halinę Zalatukhę.