„ASERET” Teresy Tyszkiewicz w Fundacji Profile

Wystawa nieżyjącej artystki oferuje wgląd w jej działania z lat 80. kluczowe dla twórczości, w której w intuicyjny, niezwykle śmiały i zarazem zmysłowy sposób dawała wyraz kobiecemu doświadczaniu świata. Jej emocjonalna i intuicyjna, oparta na psychofizycznym przeżyciu, często wręcz ekstatyczna sztuka realizowana była w zespoleniu ciała z substancjalną realnością natury.

Teresa Tyszkiewicz, „Obraz i gry”, 1981, 16 mm, 14'26" (kadr z filmu)

Teresa Tyszkiewicz, „Obraz i gry”, 1981, 16 mm, 14'26" (kadr z filmu)

Zainteresowania artystki niekonwencjonalnymi materiami ukazują wczesne, nieznane prace malarskie, w których eksperymentowała z użyciem ziarna, sznurów, drewnianych elementów, szpilek, drutów, tkanin. Obrazy malowane, spawane, nabijane szpilkami, wyrąbywane siekierą, niezwykle ekspresyjne prace łączące mięsistość organicznych materii, skłębionych tkanin i stężałej farby z niemal fizycznie odczuwalną ostrością metalowych szpilek i drutów. Jej dzieła realizowane z materii domagających się dotyku, ukazują prekursorską rolę sensualnej sztuki artystki w wyprowadzaniu doświadczeń odbiorców poza percepcję wzrokową. Do tych wczesnych obrazów nawiązuje tytuł wystawy – ASERET, będący anagramem imienia artystki tytułującej nim w latach 80. serie wielkoformatowych, żywiołowych płócien.

Teresa Tyszkiewicz, z serii „Gęby”, 1985, płótno, papier, akryl, 40 x 40 cm

Teresa Tyszkiewicz, z serii „Gęby”, 1987, farba przemysłowa i akryl na papierze, 64,5 x 99 cm

Teresa Tyszkiewicz, „Ziarno”, 1979, ryż, owies, akryl i olej na płótnie,70 x 100 cm

Teresa Tyszkiewicz, „Aseret drewno”, 1983, szpilki, drewno, karton, tkanina, akryl i olej na płótnie, 150 x 200 cm

Nieprezentowane dotąd obrazy ukazują transgresyjny i emancypacyjny potencjał sztuki podsycanej wyobraźnią materialną. Wystawa jest spojrzeniem na jej twórczość w splocie biografii, doświadczeń artystycznych i narracji kulturowych, z którymi nawiązywała dialog. Pokazuje sztukę sięgającą do bardzo intymnych przeżyć i jednocześnie nawiązującą do archetypicznych znaczeń, mającą źródła w radykalnie subiektywnej wyobraźni, która sytuowała jej działania poza współczesnymi trendami artystycznymi.

Wystawie towarzyszą pokazy filmów artystki z lat 80. oraz promocja obszernej publikacji prezentującej jej twórczość od końca lat 70. do jej śmierci w 2020 roku.