ALTER­NA­TIVA 2015 „Błędnik codzienności”

Kiedy zaśpiewają dzikie instrumenty, Sherko Abbas Abdl-Razaq, 2014

ALTER­NA­TIVA 2015 kon­ty­nu­ują i roz­wi­jają idee powzięte na potrzeby dwu­let­niego pro­jektu Błędnik codzienności. Pro­jekt śle­dzi wie­dzę ukrytą w prak­ty­kach dnia powsze­dniego oraz w for­mach, które mijamy bez zwró­ce­nia na nie szcze­gól­nej uwagi. Naszym celem jest odwró­cić tę per­cep­cję. W naszym pro­jek­cie forma potoczna prze­nika lub pochła­nia arty­styczną. To, co powsze­dnie, pró­bu­jemy pod­dać prze­war­to­ścio­wa­niu, trak­tu­jąc jako źró­dło wie­dzy, która wyda­wała się nie­przy­datna, odkąd całe swoje życie powie­rzy­li­śmy ekspertom.

(On) Difficult terms, Adelita Husni Bey, 2013

(On) Difficult terms, Adelita Husni Bey, 2013

Na program Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Wizualnych ALTER­NA­TIVA 2015 skła­dają się wystawa Wer­na­ku­lar­ność z pro­gra­mem per­for­ma­tyw­nym, wystawa kolek­tywu HARD-​​CORE, trzy publi­ka­cje książ­kowe i kon­ty­nu­acja pro­jektu Otwarty ogród Len­dla­bor z licz­nymi wyda­rze­niami towa­rzy­szą­cymi. Choć przy­go­to­wu­jemy dwie wystawy, więk­szość zda­rzeń towa­rzy­szą­cych pozwala im ponie­kąd znik­nąć w codzien­no­ści krzą­ta­niny, przy­droż­nych zna­le­zisk, w czyn­no­ściach jedze­nia, cho­dze­nia i ogrod­nic­twa, dla któ­rych w Wertykularności znaj­dziemy liczne odnie­sie­nia. Otwarty Ogród, stwo­rzony w ubie­głym roku od postaw z miesz­kań­cami oko­licz­nych domów, przy współ­pracy arty­stek, stu­den­tów archi­tek­tury i lokal­nych entu­zja­stów bota­niki, mani­fe­stuje naszą tak­tykę odzy­ski­wa­nia prze­strzeni dla życia w miej­scu, które zda­wało się być w sta­nie roz­padu. Zapra­szamy do odwie­dza­nia go i włą­cza­nia w nasze zabiegi wokół grzą­dek, spo­tka­nia i pre­lek­cje. Będziemy zja­dać to, co wyho­du­jemy. Zapo­znamy się z dzia­ła­niami arty­stek, które głód i kar­mie­nie uczy­niły swoim obiek­tem stu­diów i dzia­łań, to stąd będziemy wyru­szać na wycieczki, tu będziemy oglą­dać filmy i spo­ty­kać się z naszymi gośćmi.

Ateńczycy, Daphne Keramidas, 2015

Bez tytułu (z cyklu Suche i Wilgotne), Olaf Brzeski, 2013

Embroider, Rafał Bujnowski, 2005

Czy zechcesz wziąć udział w przeżyciu artystycznym, Ricardo Basbaum, 1994

Wystawa Wertykularność zapla­no­wana na całe lato aż do końca wrze­śnia jest naszym alfa­be­tem codzien­nych zja­wisk, polem odnie­sie­nia, rezer­wu­arem form i tech­nik. Wertykularny to jesz­cze mało powszech­nie przy­swo­jone okre­śle­nie, choć jest zwią­zane wła­śnie z potocz­no­ścią. Odnosi się do lokal­no­ści – jej języka powsze­dniej komu­ni­ka­cji, ale także lokal­nej wie­dzy, tech­no­lo­gii i lokal­nego spo­sobu obra­zo­wa­nia. Dziś mówimy dla przy­kładu o archi­tek­tu­rze wer­na­ku­lar­nej, takiejż foto­gra­fii czy pro­jek­to­wa­niu wizu­al­nym. Wertykularność wybrana jako temat wystawy głów­nej przy­nosi labi­rynt prac mate­rial­nych, wideo, malar­skich, rzeź­biar­skich i tka­nin oraz aktyw­no­ści arty­stycz­nych zwią­za­nych z obiek­tami zna­le­zio­nymi, two­rami przy­rody, tech­ni­kami i tech­no­lo­giami codzien­no­ści, powszech­nymi mate­ria­łami i czyn­no­ściami. Układa wizu­alny słow­nik powsze­dniego. Poka­zuje zwią­zek pomię­dzy lokal­no­ścią i relacyjnością.

Gaya (E102) Horyzont 3, Latifa Echakhch, 2010

Obiek­tem naszego zain­te­re­so­wa­nia i namy­słu są zna­le­zi­ska przy­rod­ni­cze takie jak rośliny i kamie­nie czy lokalne barw­niki. Este­tyka przed­mio­tów zna­le­zio­nych i ich zdol­ność gene­ro­wa­nia nowych form. Malar­ska ręka mani­kiu­rzystki i talenty ano­ni­mo­wych tka­czy. Inte­re­suje nas wer­na­ku­lar­ność w obra­zie foto­gra­ficz­nym oraz powta­rzal­ność czyn­no­ści życia codzien­nego. Odno­simy się także do języka, do tego, co prze­kła­dalne i nie­prze­kła­dalne w lokal­nym kon­tek­ście. Dla­tego, że być może nie­prze­kła­dalne, czę­sto uwa­żane za dys­kwa­li­fi­ku­jący aspekt dzieła w świa­to­wym obiegu sztuki jest naj­sil­niej­szym gene­ra­to­rem form.

Zapla­no­wana na sier­pień wystawa arty­stów dzia­ła­ją­cych pod nazwą Hard-​​Core to pro­jekt będący cał­ko­wi­tym prze­ci­wień­stwem wystawy kura­tor­skiej. Stwo­rzona kolek­tyw­nie pre­zen­ta­cja to wynik kil­ku­let­niej już pracy nad tym, aby pro­jekty wyłą­czyć spod wła­dzy idei i powie­rzyć algo­ryt­mowi, który bie­rze pod uwagę para­me­try tech­niczne, wymiary i jest prag­ma­tycz­nym ope­ra­to­rem obiek­tów na wysta­wie. Ten cyfrowy, tech­no­lo­giczny i anty­ku­ra­tor­ski pro­jekt ope­ruje w rze­czy­wi­sto­ści ponie­kąd rów­no­le­głej wobec zapo­bie­gli­wej, pra­co­wi­tej i mate­rial­nej czę­ści tego­rocz­nego festiwalu.

Glina 2, Alice Aycock, 1971

Kamienie, Florian Zeyfang, 2010-2012

BŁĘD­NIK CODZIEN­NO­ŚĆI: WER­NA­KU­LAR­NOŚĆ w ślad za sio­strza­nym pro­jek­tem Codzienność z ubie­głego roku spina pię­cio­let­nią linię pro­gra­mową Alter­na­tiva, tro­piącą istotne zja­wi­ska lokal­nego kon­tek­stu, do jakich nale­żały praca i czas wolny, unie­zwy­kle­nie, mate­rial­ność, myśle­nie uto­pijne czy tak­tyki życia codzien­nego. Poświę­cona jest for­mie nie­zwy­kłej w swo­jej zwy­kło­ści, zaob­ser­wo­wa­nej mimochodem.

Przedmioty znalezione i wysiłek przewartościowania świata, Sylvie Reno, 2015

The other i included within the boundary of selfhood (Luce Irigaray), Małgorzata Markiewicz, 2015

Maa tere Manalen, Tere Recarens, 2008-2009

Kolejka, Julie Luzoir, 2015