20–26 lutego
Kraków
Krótko po kolejnej solowej wystawie w Rastrze Karolina Jabłońska powraca z nowymi pracami w krakowskiej Pianie. Otwierany w sobotę (25.02) Obiad będzie pokazem najnowszych realizacji artystki, przy czym zaledwie jedna z nich będzie obrazem olejnym. W pozostałych pracach artystka sięga po sprawdzoną technikę — rysunek z użyciem spreju i szablonu — przy czym rolę podobrazia pełnią tym razem ceramiczne talerze. Tematem spajającym je wszystkie jest tytułowy obiad, w którym zasadniczą rolę odgrywa jednak nie zawartość talerza, a relacje między ludźmi spotykającymi się przy stole.
Karolina Jabłońska, „Głowa w zupie”, 2023, 160 x 200 cm, olej na płótnie, dzięki uprzejmości artystki i galerii Piana
Lublin
W tym tygodniu przypada smutna rocznica — mija właśnie rok od rozpoczęcia pełnoskalowej inwazji rosyjskiej na Ukrainę. Przez ten czas Galeria Labirynt w Lublinie na rozmaite sposoby udzielała i nadal udziela wsparcia osobom z Ukrainy, czego kolejnym wyrazem jest startująca dziś wystawa The Sky Is Open. Voices From Ukraine. Zobaczymy na niej powstałe w ciągu tego roku prace osób artystycznych z Ukrainy, m.in. Nikity Kadana czy Zhanny Kadyrovej. Na wystawie w siedzibie galerii jednak nie koniec — na projekt składa się także strona internetowa gromadząca artystyczne świadectwa czasu wojny, autorstwa artystek i artystów przebywających nadal w Ukrainie, która będzie mieć otwarty charakter i ciągle się rozbudowywać.
Poznań
Natura nie znosi próżni i po tym jak działalność zakończyła galeria Sandra, w Poznaniu zawiązał się niedawno nowy kolektyw artystyczny nazwany żeńskim imieniem na „s” — Sabina. Tworzą go artystki i kuratorki Klaudia Figura, Nati Nadworna, Ada Rakowska i Tyna Tokars, a w ten piątek (24.02) premierę będzie miał pierwszy numer zina Sabiny. Towarzyszyć mu będzie również wystawa w galerii Łęctwo zatytułowana Kassandra, opowiadająca o zakończonych relacjach przyjacielskich, na której zobaczymy prace m.in. Małgorzaty Mycek, Przemysława Piniaka czy Brokat Films.
Warszawa
Wielowymiarowy projekt dotyczący zakorzenionego w języku klasizmu realizuje we współpracy z Wolskim Centrum Kultury Tomek Paszkowicz. Na If I hadn’t learned your language, you wouldn’t even look at me, którego premiera będzie miała miejsce w ten piątek (24.02), złożą się m.in. eksperymentalny film artysty, banery z hasłami anty-klasistowskimi na fasadzie budynku, a także wystawa z udziałem zaproszonych artystek i artystów, wśród nich m.in. Agaty Słowak, Mikołaja Sobczaka, Martyny Czech i Łukasza Radziszewskiego. Wybór zaproszonych twórczyń i twórców związany był z ich świadomością klasową i historią, a ich prace prezentowane na wystawie będą rysunkami odnoszącymi się do tytułowego hasła i dyskryminacji na tle klasowych, doświadczonej na własnej skórze lub obserwowanej w najbliższym otoczeniu.
Dzień później w Gunia Nowik Gallery otworzy się druga w tej galerii — po pokazie na WGW przed niespełna dwoma laty — solowa wystawa Jakuba Glińskiego. Wernisażowy wieczór zwieńczy set dj-ski Tosi Ulatowskiej aka daisy cutter w przestrzeni HOP na Chmielnej.
Jakub Gliński, „I am prototype”, 2022, akryl i aerograf na płótnie, 70 x 50 cm, pracownia Jakuba Glińskiego, 2023, dzięki uprzejmości artysty i Gunia Nowik Gallery
Wrocław
W najbliższy czwartek (23.02) wypadają 35. urodziny galerii Entropia, która z tej okazji szykuje wypełnioną wydarzeniami jubileuszową imprezę pod hasłem Większy błysk. Wieczór zainauguruje działanie interaktywne Marcelo Zammenhoffa, w programie znajdą się też performatywne akcje Miry Boczniowicz, Agi Jarząb i Maćka Bączyka, przy czym formuła całego wydarzenia pozostaje otwarta, na dokładny przebieg wieczoru mogą więc wpłynąć również gościnie i goście wydarzenia.
Jest kilka takich rankingów, w których Polska może liczyć na miejsce w czołówce — niezmiennie należymy na przykład do najbardziej przepracowanych obywatelek UE. A jak kwestia work-life balance wyglądała w realiach gospodarki Polski Ludowej? Odpowiedzi na to pytanie będzie można poszukać na otwieranej w sobotę (25.02) w galerii Dizajn BWA Wrocław wystawie Kowalscy muszą wypocząć, kuratorowanej przez Iwanę Kałużę. Opowieść o relacji między pracą i odpoczynkiem w społeczeństwie socjalistycznym snuć będzie ona na przykładzie Państwowej Fabryki Wagonów „Pafawag”, jednego z pierwszych uruchomionych po wojnie, a przy tym także jednego z największych przedsiębiorstw wrocławskich, w którym wcielano w życie ideę tzw. humanizacji pracy.
Dzień później (26.02) w Pawilonie Czterech Kopuł otworzy się wystawa Twarzą w twarz. Zobaczymy na niej prace blisko dwadzieściorga międzynarodowych artystek i artystów, m.in. Cindy Sherman, Katarzyny Kozyry, Omera Fasta czy Olafa Brzeskiego, w których centralnym motywem jest tytułowa twarz. Ekspozycja przyglądać się będzie temu, jak na przestrzeni lat, a nawet stuleci ewoluowały sposoby rejestrowania ludzkich wizerunków, a szczególnie możliwościom, ale i zagrożeniom, jakie w tym kontekście stwarza dziś szybki rozwój nowych technologii.
Powoli dobiega końca nabór zgłoszeń do kolejnej, 21. edycji Przeglądu Sztuki Survival, który odbędzie się w czerwcu tego roku. Jego hasłem przewodnim będzie erzac, a scenerią festiwalu stanie się tym razem przestrzeń dawnej Zajezdni Popowice. Propozycje prac wpisujących się w kuratorską koncepcję nachodzącej odsłony Survivalu nadsyłać można poprzez formularz zgłoszeniowy na stronie festiwalu do końca lutego.
Zalesie Górne
Wiele ukraińskich artystek i artystów w ciągu ostatniego roku zmuszonych zostało do opuszczenia swoich domów, równie liczne jest jednak grono tych, którzy zdecydowali się w nich pozostać. Należy do nich Oleksandra Pogrebnyak. W rocznicę rozpoczęcia inwazji, która przypada jednocześnie na dzień urodzin artystki, zorganizuje ona w swoim kijowskim mieszkaniu, wśród wypełniających je przedmiotów i roślin, wystawę odnoszącą się właśnie do decyzji o pozostaniu w Ukrainie. W tym samym czasie (24.02) Galeria Lescer zaprezentuje organizowaną w dialogu z kijowską ekspozycją wystawę Chaszcze, gaje, zarośla i krzewy. Będzie ona opowieścią o granicach, ich przekraczaniu i zamknięciu w ich obrębie, odnoszącą się z jednej strony do metaforyki roślinnej – zakorzenienia, przemieszczania się poprzez rozpylane nasiona, obumierania i odrastania – a z drugiej do prywatnych doświadczeń kuratorki Ewy Sułek i jej przegranej walki z procedurami wizowymi.
Zielona Góra
Ewa Doroszenko, „Układy melodyczne”, 2022, 70×50 cm, druk na papierze fotograficznym
Indywidualna wystawa Grzegorza Kozery otworzy się w piątek (24.02) w galerii BWA w Zielone Górze. W Archiwaliach Kozera odnosić się będzie do swojego zainteresowania sztuką twórców polskiej awangardy, na którą twórca spogląda z perspektywy malarza i historyka sztuki jednocześnie. Punkt wyjścia dla jego obrazów stanowią jednak nie tyle dzieła klasyków i klasyczek zgromadzone w muzeach, co pozostałe po nich archiwalia, na co dzień interesujące raczej archiwistów, takie jak listy, pocztówki, rachunki, zapiski czy artykuły prasowe. Artysta w swojej praktyce nie przywołuje ich bezpośrednio i nie odsłania przed nami skrawków prywatnego świata ich właścicieli, ale przekształca archiwalne fragmenty w malarskie znaki.
Düsseldorf
W Instytucie Polskim w Düsseldorfie otworzy się w czwartek (23.02) wystawa Ewy i Jacka Doroszenko Drgania równoległe. Złożą się na nią serie grafik, filmów, instalacji dźwiękowych oraz graficznych zrealizowanych w Warszawie oraz podczas rezydencji artystycznych w Norwegii, Austrii i Hiszpanii. We wszystkich tych realizacjach duet skupia się niezmiennie na badaniu dźwiękowych aspektów otaczającej nas rzeczywistości za pomocą zarówno tradycyjnych technik, jak i eksperymentalnych rozwiązań cyfrowych.
