16–22 maja
Kraków
Organizowaną przez Instytut Adama Mickiewicza i prezentowaną pierwotnie na London Design Biennale w zeszłym roku wystawę Dom odziany. Dostrajanie się do sezonowej wyobraźni od najbliższego piątku (20.05) oglądać będzie można w Kamienicy Szołayskich, oddziale Muzeum Narodowego w Krakowie. Wystawa według koncepcji grupy Centrala, kuratorowana przez Aleksandrę Kędziorek, opowiada o historii używania tkanin w domowych wnętrzach – zarówno dworach i magnackich pałacach, jak i chłopskich chatach – jako sezonowego „odzienia” architektury, dostosowanego do rytmu pór roku. Ekspozycja koncentruje się właśnie na cykliczności przyrody i jej świadomym i wspólnotowym przeżywaniu związanym z używaniem tkanin.
Łódź
Wystawa podsumowująca siódmą edycję organizowanych przez Muzeum Sztuki i łódzką Akademię Sztuk Pięknych warsztatów dla osób studiujących otworzy się w piątek (20.05) w ms1. W Rajzefiber uczestniczki i uczestnicy warsztatów, w których rolę mentora pełnił w tym roku Janek Simon, podejmować będą refleksję nad doświadczeniem podróży oraz przemieszczania się rzeczy i ludzi. Podróż zyskuje w ich pracach różne oblicza – prace studentek i studentów dotykać będą zarówno tropikalnych wypadów wakacyjnych klasy średniej, jak i przemieszczania się tysięcy kontenerowców z towarami z Chin do Europy czy doświadczenia uchodźctwa w obliczu wojny.
Opole
Monograficzna wystawa Zbigniewa Libery otworzy się w piątek (20.05) w Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu. Na Efektach wybranych badań terenowych znajdą się m.in. prace wideo i rysunki artysty, ale podstawowym medium, na którym koncentruje się kuratorowana przez Łukasza Kropiowskiego ekspozycja będzie fotografia. Wybór fotograficznych prac powstałych w ciagu czterech dekad aktywności artysty pozwoli na prześledzenie ewolucji zarówno strategii artystycznych Libery, jak i zachodzących w tym czasie przemian politycznych, społecznych, ekonomicznych czy technologicznych, które artysta dokumentował i komentował, niekiedy sięgając także głębiej w przeszłość lub wybiegając w przyszłość.
Bartłomiej Kiełbowicz, „Lato 2020”, rysunek na papierze, dzięki uprzejmości galerii m2
Poznań
Do końca maja trwa nabór na organizowane przez Stowarzyszenie Młodych Animatorów Kultury w ramach Społecznego Centrum Kultury Fyrtel Główna w Poznaniu rezydencje dla artystek i artystów. Hasło tegorocznej odsłony programu rezydencyjnego o społeczno-artystycznym charakterze brzmi Z natury rzeczy. Zgłaszane projekty powinny więc proponować interpretację zagadnień związanych z nierozerwalną i nieograniczoną więzią między ludźmi a przyrodą, uwzględniając przy tym historię i tożsamość poznańskiej dzielnicy, a przy tym mieć charakter interdyscyplinarny, z pogranicza edukacji kulturowej i artystycznej, animacji kultury oraz sztuki społecznej, nakierowanej na mieszkańców i mieszkanek dzielnicy Główna. Rezydencje realizowane będą w dwóch turach, w lipcu i sierpniu tego roku.
Warszawa
Kuratorowana przez Stacha Szabłowskiego wspólna wystawa Liwii Bargieł i Bartka Kiełbowicza otworzy się w czwartek (19.05) w galerii m2. Mieszane uczucia opowiadać będą o zaangażowaniu w życie publiczne i reagowaniu na nie artystycznymi środkami, o zacieraniu się granicy między postawą artystyczną a obywatelską. Punktem wyjścia dla ekspozycji stanie się wybór rysunków Kiełbowicza, powstających na bieżąco krytycznych komentarzy do aktualnych wydarzeń, z których wyłania się rodzaj kroniki ostatnich dwóch lat, przebiegających w atmosferze niemal nieustannego stanu wyjątkowego, od wybuchu pandemii po rosyjską inwazję na Ukrainę. Uzupełniać je będą fotografie, kolaże i prace w technikach mieszanych samej Bargieł oraz tworzone przez nią w duecie z Kiełbowiczem, w tym dokumentacje performansów i akcji społecznych.
Dzień później (20.05) w Polana Institute otworzy się solowa wystawa Magdaleny Karpińskiej Podróż przez pobojowisko, na której zobaczymy nowy cykl malarski artystki. W nowych obrazach Karpińskiej, utrzymanych w konwencji nokturnów, powraca m.in. motyw rzeki, coraz częściej pojawia się w nich także postać ludzka. W relacjach owych figur z pejzażem widoczne są echa malarstwa Caspara Davida Friedricha, człowiek nie panuje tu nad naturą, a jest jej częścią, staje wobec niej zasłuchany, a niekiedy i bezbronny.
Magdalena Karpińska, „Rączka parzy”, tempera żółtkowa i olej na płótnie, 150x120cm, 2021, dzięki uprzejmości Polana Institute
Wrocław
Monograficzną wystawę Jerzego Olka zatytułowaną 1 + 0 = 10. (de)KONSTRUKCJA (non)SENSU zaprezentuje w czwartek (19.05) Muzeum Współczesne Wrocław. Dorobek urodzonego w 1943 roku twórcy jest niezwykle bogaty i obejmuje nie tylko działalność artystyczną, ale i kuratorską i organizacyjną – od prowadzenia galerii Foto-Medium-Art przez animowanie ruchu fotografii ekspansywnej i medialnej w latach 70. oraz fotografii elementarnej w kolejnej dekadzie po dziesiątki zorganizowanych wystaw i plenerów. Wrocławska wystawa koncentrować się będzie jednak na indywidualnej praktyce artystycznej Olka, której głównymi cechami są otwartość i cykliczność, powtórzenia, zapętlenia, kontynuacje i rytmy, a także eksplorowanie napięć między okiem i obiektywem, rzeczywistym i nierzeczywistym, iluzją i prawdą.
Jerzy Olek, „Kolczatka”, 2008, obiekt z tektury i fotografii, średnica 55 cm, dzięki uprzejmości Muzeum Współczesnego Wrocław
W ramach trwającego od początku kwietnia tegorocznego Triennale Rysunku Wrocław otworzy się w piątek (20.05) w BWA Wrocław Główny kuratorowana przez Honzę Zamojskiego wystawa WORLD(S). Jej koncepcja związana jest ściśle z samą przestrzenią wystawienniczą dworcowej siedziby BWA, podzielonej na dwa skrzydła. Ekspozycja podzielona więc zostanie na dwa „światy”, w których ci sami artyści i artystki zaprezentują prace w tożsamych punktach przestrzeni poszczególnych sal, dokonując pomiędzy nimi drobnych przesunięć na poziomie treści i formy, igrając z iluzją lustrzanego odbicia czy pojęciami negatywu i pozytywu.
Również w piątek (20.05) w OP ENHEIM otworzy się solowa wystawa Justyny Adamczyk Przeszłość nie przemija, bo wiecznie jest tworzona na nowo. Powracając z nowym projektem do Wrocławia po niemal dwudziestu latach, artystka przygląda się procesowi zapominania, odwołując się do pamięci zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej; przy pomocy obrazów, instalacji i kruchych rzeźb buduje opowieść o oswajaniu bólu i głęboko zagnieżdżonych lęków. Na wrocławskiej ekspozycji zobaczymy prace z różnych okresów twórczości Adamczyk, w tym nowe, powstałe specjalnie na tę okazję, a także zapowiedź najnowszej serii prac NFT zatytułowanej Breathless_People.
Tego samego dnia (20.05) w Nowym Złotym otworzy się wystawa Adama Kozickiego dowiesz się w swoim czasie. W swoich najnowszych obrazach artysta koncentruje się na przepracowywaniu doświadczenia zatrzymania przez policję. Kontekst miejsca jest tu nie bez znaczenia – kiosk będący siedzibą Nowego Złotego przypomina podobny obiekt w Warszawie, w podcieniach którego zatrzymali się nieumundurowani funkcjonariusze. W narracji Kozickiego niewinny kiosk się więc punktem wyjścia do refleksji nad relacjami miedzy publicznym a prywatnym, tym, co dozwolone i tym, co nielegalne.
Zielona Góra
Kto nie zdążył zobaczyć Katechizmu dla wszystkich klas Bolesława Chromrego w Gdańskiej Galerii Miejskiej będzie mieć okazję do nadrobienia zaległości od najbliższego piątku (20.05), kiedy to druga odsłona wystawy otworzy się w zielonogórskim BWA. W kuratorowanej przez Michała Grzegorzka ekspozycji Chromry mierzy się z problemem pedofilii w Kościele. Artysta do jej współtworzenia zaprosił innych twórców i twórczynie, przede wszystkim oddaje jednak głos samym ocalonym, starając się przybliżyć ich indywidualne, intymne historie.
