„Wschodzący Babilon” Daniela Malone w białostockim Arsenale

Daniel Malone, „Wschodzący Babilon”, widok wystawy, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Wschodzący Babilon to opowieść o próbie nawiązania komunikacji – wykorzystaniu sprzeczności i rozmaitych języków, z których żaden nie okazuje się bardziej zrozumiały od innych. Babilon to – prócz biblijnych nawiązań – także historyczna stolica kulturalna całego starożytnego Wschodu, gdzie Wieżę Babel wzniesiono jako największą i najważniejszą świątynię.

Daniel Malone, „Wschodzący Babilon”, widok wystawy, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Daniel Malone, „Wschodzący Babilon”, widok wystawy, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Wystawa prezentuje wybór prac powstałych od chwili przeprowadzki artysty do Polski w 2007 r. Filmy, kompozycje dźwiękowe, instalacje, obiekty i kolaże nawiązują do historycznych, niekiedy zupełnie różnych tradycji projektowania, architektury i malarstwa, z których artysta wydobywa nowe, często nieoczywiste wątki i podobieństwa – np. popularny deseń podłogowych klepek, który odpowiada tradycyjnym wzorom z wysp Oceanii symbolizującym wodę (Tattoo, 2011/2014); obraz oparty na fabrycznie wyprodukowanym dywanie nawiązującym do kompozycji Malewicza, który artysta namalował, a następnie potraktował ponownie jak dywan (Hotel Polonia, 2007/2010); czy projekt wykorzystania Sali Neoplastycznej w Muzeum Sztuki w Łodzi jako dyskoteki (Rytm widzenia: działanie w trzech częściach, impreza w trzech aktach, 2011). Film, wideo i obiekt Osnowa i wątek (2010) są nie tylko katalogiem wszystkich istniejących trzepaków w pobliżu ulicy Piotrkowskiej w Łodzi, nawiązującym do lokalnej historii zakładów przemysłowych, ale i komentarzem artysty do eksperymentalnych produkcji Warsztatu Formy Filmowej z lat 70. ubiegłego wieku nagrywanych w (niedostępnym dla większości zagranicznych twórców w owym czasie) formacie 35 mm.

Daniel Malone, „Underground”, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Daniel Malone, „Wschodzący Babilon”, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Prace Malone’a często oparte są na kontraście – między powszechnie dostępnymi a „artystycznymi” materiałami, jak opakowania czekolady czy rolki po papierze toaletowym i płótno malarskie (Jedna jedyna; Muzyka chodnikowa; Wschodzący Babilon; 2014) – bądź na zderzeniu nieprzystających porządków wypowiedzi i języków, jak w wypadku pracy Entropia wśród fal (W końcu wszystko jest tak samo), 2012, będącej propozycją ścieżki dźwiękowej do niezrealizowanego filmu Juliana Józefa Antoniszczaka (Antonisza) na podstawie cyfrowo przetworzonej pracy filmowej Lena Lye’a; czy też Untitled (Pages / Strona), 2013 – wydruku cyfrowego dokumentu z poprawkami artysty do angielskiego tłumaczenia tekstu „Dokumentacja”, jednego z kluczowych manifestów opublikowanych przez Galerię Foksal.

Daniel Malone, „Wschodzący Babilon”, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Podobny kontrast odnaleźć można w Disco esperanto (2014) – utworze zrealizowanym we współpracy z popularnym podlaskim zespołem disco polo i wykonanym w esperanto, języku, którego twórcą był urodzony w Białymstoku Ludwik Zamenhof. W tym wypadku historia o niespełnionej tęsknocie za Innym – Cyganami (których wyidealizowane wyobrażenie stanowi popularny element poetyki disco polo) łączy się z tęsknotą za uniwersalnym porozumieniem, ujawniając zarazem przepaść między fantazją a rzeczywistością.

Daniel Malone, „Wschodzący Babilon”, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Daniel Malone, „Osnowa i wątek”, 2010, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Daniel Malone, „Rytm widzenia: działanie w trzech częściach, impreza w trzech aktach”, 2011, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku

Daniel Malone, „Rytm widzenia: działanie w trzech częściach, impreza w trzech aktach”, 2011, dzięki uprzejmości galerii Arsenał w Białymstoku