„Wielowymiarowość” Piotra Lutyńskiego w Galerii Białej

Zjawisko wielowymiarowości stanowi istotę tajemnicy, w jakiej my ludzie, zatopieni w materii, stoimy wobec Wszechświata. Fizyka współczesna boryka się z problemem „Czym jest materia?ˮ. Istnienie, jak i nieistnienie w materii – jednocześnie nie znajduje zrozumienia w wyobraźni intelektualnej współczesnego człowieka.

To już nie szekspirowskie „Być albo nie byćˮ, a „jednocześnie być i nie być, oto jest pytanie…ˮ.

Kolejnym trudnym do wyobrażenia pojęciem pozostaje – nieskończoność – zaskakująco bliska człowiekowi. Występuje najczęściej w sferze idei, jako niedostępna przestrzeń, odległy wymiar rzeczywistości. Nic bardziej mylnego, miliardy lekkich niewidzialnych cząstek, których obecności nie wyczuwamy, przelatuje przez nasze ciała, pędząc przez naszą planetę z nieskończoności w wieczność. Stabilność naszego organizmu zależy od biliarda operacji, wykonywanych w każdej sekundzie z prędkością światła, albo przez uświadomienie sobie faktu, że atomy z których jesteśmy zbudowani w 100% są nieśmiertelne i nie można ich w żaden sposób zabić.

Sztuka w tym wypadku stanowi kolejny język komunikacji świata widzialnego z niewidzialnym, środkiem do poznania wielowymiarowości, odkryciem ukrytych sensów, interpretacji neuronowych powiązań naszego mózgu z krańcem wszechświata, elektronem i protonem naszej świadomości, w oceanie zdarzeń.

Piotr Lutyński

Piotr Lutyński, „Drugie życie”

Piotr Lutyński, „Ocean Elektronów”

Piotr Lutyński, „Wymiar Buddy”

Piotr Lutyński, „Drugie życie”

Piotr Lutyński, „Wymiar pracowni”

Piotr Lutyński, „Drugie życie”

Piotr Lutyński, „Wymiar czwarty”

Piotr Lutyński, „Ocean Elektronów”

Piotr Lutyński (ur. 1962) jest wszechstronnym artystą intermedialnym. Tworzy malarstwo, obiekty, instalacje, performance, koncerty, pokazy multimedialne. Łączy naturalne tworzywa m.in. takie jak: ptasie jaja, trawy, pióra, kamienie, owady, wosk z obiektami gotowymi i abstrakcyjnym malarstwem w zaskakujący sposób, czyniąc z niektórych przedmioty użytkowe dla zwierząt. Od końca lat 90. XX wieku zwierzęta stały się współtwórcami jego działań artystycznych. On sam rozpoznaje własne uwikłanie w zawinienia sztuki wobec fauny. Artysta, zafascynowany materią, fizyką, naturą, mikro i makro światami nadaje każdej przestrzeni galeryjnej inny charakter i nazywa je jako: Wymiar pracowni, Drugie życie, Wymiar Buddy, Wymiar czwarty i Ocean elektronów. Wielowymiarowość, to pierwsza i jednocześnie bardzo obszerna wystawa dzieł tego uznanego krakowskiego twórcy w lubelskiej galerii.