„W ruchu. Maria Targońska” w CSW ŁAŹNIA

Wystawie indywidualnej prof. Marii Targońskiej pt. W ruchu. Maria Targońska będzie towarzyszyć aneks w postaci prac jej studentów i absolwentów z Pracowni Rysunku na Wydziale Malarstwa. Wezmą w nim udział: Zuzanna Dolega, Marta Garbaczewska, Magdalena Kamińska, Barbara Kuchnowska, Agnieszka Nienartowicz, Antoni Walas, Marta Wirtel oraz Wirginia Wojtania. Osoby biorące udział w aneksie stworzyły pod kierunkiem prof. Targońskiej prace dyplomowe lub aneksy do dyplomu, które prezentują szerokie spektrum możliwości jakie oferuje rysunek hiperrealistyczny, konceptualny, abstrakcyjny, portretowy i pejzażowy.

Maria Targońska, „Uniesienie”, rysunek na płótnie, 60 x 60 cm, 1980, „Wybuch”, rysunek na płótnie, 60 x 70 cm, 1980, „Wzlot”, rysunek na płótnie, 60 x 70 cm, 1980, „Świat podwodny”, ołówek, laserunek, 70 x 100 cm, 2001; fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Marta Wirtel, „4”, 100 x 120 cm, 2017; Magdalena Kamińska, „Bez tytułu”, węgiel i olej na płótnie, 202 x 178 cm, 2024; Agnieszka Nienartowicz, „Gra w klasy”, akryl na papierze, 100 x 70 cm, 2014; fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Maria Targońska, „π”, ołówek, laserunek, 70 x 100 cm, 2006, dzięki uprzejmości Beaty Świeszewskiej; „Piramidy”, ołówek, laserunek, 70 x 100 cm, 2001, dzięki uprzejmości Łukasza Kummera; Wirginia Wojtania, „Autoportret z trzema lalkami”, ołówek i węgiel na brystolu, 150 x 140 cm, 2020; fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Widok wystawy „W ruchu. Maria Targońska”, CSW ŁAŹNIA 2, fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Wystawa Marii Targońskiej w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA będzie podsumowaniem i przeglądem prac zrealizowanych przez artystkę od momentu obrony dyplomu w roku 1980, aż do chwili obecnej. Na wystawie zostaną pokazane prace ukazujące kolejne etapy twórczości artystki oraz cykle, których wspólnym mianownikiem będzie rysunek. Rysunek jest bowiem w twórczości Marii Targońskiej centralnym i jedynym środkiem wyrazu, któremu artystka pozostaje niezmiennie wierna, uważając go za pierwotną formę ekspresji człowieka oraz źródło sztuki. Prace artystki nie są jednak rysunkami ukazującymi w realistyczny sposób materię, ale raczej poetyckim zapisem rzeczywistości przetworzonej przy użyciu wyobraźni. Ich głównym tematem są podróże artystki, zarówno krajowe jak i zagraniczne (m.in. do Chin czy Australii), ale również podróże śladem oddanym w ruchu linii, w świat wyobraźni, emocji i osobistych doświadczeń.

Barbara Kuchnowska, „Labirynt”, pastel na papierze, 130 x 400 cm, 2023; fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

; Magdalena Kamińska, „Bez tytułu”, węgiel i olej na płótnie, 202 x 178 cm, 2024; Agnieszka Nienartowicz, „Gra w klasy”, akryl na papierze, 100 x 70 cm, 2014; „Gra”, akryl i tusz na papierze, 100 x 70 cm, 2014; Marta Garbaczewska, Bez tytułu, pastel suchy, tusz na płótnie, 290 x 210 cm, 2012l fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Maria Targońska, „Przedwiośnie III”, Ołówek, laserunek, 55 x 80 cm, 2008, Dzięki uprzejmości Karoliny i Andrzeja Zwarów; „Szuwary”, Ołówek, laserunek, 70 x 100 cm, 2009; „Spotkanie z wróblem”, Ołówek, laserunek, 70 x 100 cm, 2006; Antoni Walas, Bez tytułu, kredka na papierze, 220 x 150 cm, 2023; fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Maria Targońska, „Schronisko II”, ołówek, laserunek, 70 x 100 cm, 2012, dzięki uprzejmości Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie; „Sonata”, rysunek na papierze, laserunek, 70 x 100 cm, 2010, dzięki uprzejmości Łukasza Kummera; „Młyn II”, rysunek na papierze, laserunek, 55 x 80 cm, 2011, dzięki uprzejmości Łukasza Rutkowskiego; fot. Paweł Jóźwiak, dzięki uprzejmości CSW Łaźnia 2

Maria Targońska od początku swojej artystycznej pracy prowadzi dialog pomiędzy rysunkiem a malarstwem, łącząc naturalne pigmenty, takie jak: złoto, srebro, miedź czy grafit, rysując nie tylko na papierze, ale również na płótnie, poszukując i nadając im nową treść malarską. Co istotne, impulsem do powstania prac jest najczęściej pejzaż, w którym człowiek i jego wizerunek nie są obecne. Tytuł wystawy nawiązuje więc nie tylko do nomadycznej natury artystki, ale także sposobu ekspresji wyrażanym w ruchu ręki oraz poszukiwań w obrębie samego rysunku. Jak sama artystka mówi o swoich pracach: „W swoich rysunkowych kompozycjach staram się operować starannie opracowanym rysunkiem światłocieniowym. Formy kształtuję przez drobny bądź delikatny modelunek. Rysunek jest dla mnie śladem. Śladem drogi przebytej w czasie, drogi myśli, drogi ręki. Jest to zanotowany proces świadomego, bywa że nieświadomego we wstępnej fazie, dążenia za pierwszym impulsem”.